KAFES. Vuslat Tuna Şiirleri. 22.

Avuçlarımda Gece

Avuçlarımda gece, sabahım sürgünde
Dökülür hüzün ıslak kirpik uçlarından 
Çöl çiçeklerini derleyenim en köhnede
Yüzün seçilir kırık umut sancılarından

Dirilir göğsümde gül, cennet ellerinde
Uyanır torak yolunda izin gölgesinden
Yıldızlar düşer zifiriden, gözbebeğinde
Örülür kafesler hasrete etten kemikden

Nergisler yine açsa artık yoksun bende
Zaman-ı elimin çağı şimdi, gittiğinden
Pırangalar vurulur ayağıma, siteminde
Sanma bi daha döner ölenler kabirden

Vuslat Tuna