Uyan artık ey insan, aç gözlerini uyan Geldi karanlığı güneşe boğma zamanı
Kaldır at üstünden gafleti, sök, aralan
Geldi ömür vadesinin dolma zamanıNereye kadar bu sürünceme, işkence
Geldi başını hakikate vurma zamanı
Bilmem ne diye kin ateşi yanar içinde
Geldi Yusufu kuyadan çıkarma zamanıGitsin artık şu üstünden uçan, yırtıcı
Geldi korku kuşunu vurma zamanı
Doğru tek dir, ölümü bâkiden ayırıcı
Geldi Hakkın yolunu bulma zamanıNe derdin varsa, yine sendedir ilacı
Geldi kendini arayıp bulma zamanı
Hayat ebebi değil geçer ya tatlı ya acı
Geldi nefsini hesaba çekme zamanı
Vuslat Tuna
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAFES. Vuslat Tuna Şiirleri. 22.
PoetryBir kafestir şiir, yürek içinde Bir kafestedir yürek, şiir içinde