Amaranthine Academy

Chapter 18

Chapter 18: Battle

Bahagya siyang natigilan. "What? What are you saying, Amara?" she asked innocently. She looked innocent.

She strolled over to her bed and carefully sat down before turning her gaze to me. Nanatili akong tahimik habang nakatayo. I secretly smirked at her tactics.

Hmm, acting innocent?

Pero hindi ako madadala niyan. I'm an expert in that field—acting innocent even when guilty.

Tingnan natin kung saan siya aabot sa kaniyang pagkukunwari. I acted like I was bored while watching her. Para mas maganda, mag-aacting din ako.

"What? Ano bang sinabi ko?" I gave her my sweetest smile when I saw a sudden change in her expression. Ang kalmado niyang mukha ay napalitan ng naiiritang ekspresyon, pero agad ding bumalik sa dati niyang reaksiyon.

Sa oras na ito, gustong-gusto ko na talaga siyang tirisin para mawala na siya sa paningin ko. Pero nakakawala ng angas iyon. Tsk, I'm maangas kaya, so I won't do that.

Sa ganda kong ito, papatulan ko lang ang walang hiyang ito? My gosh. Stressed beauty ko.

"What are you laughing at?"

Bahagya akong natigilan. Tumawa pala ako?

"Huh?" Acting dumb.

"Tumatawa kang mag-isa." She glared at me.

"Huh?" Isa pa nga.

"Tanga." Parang naputol ko ang kaniyang pasensiya dahil bigla na lang siyang tumayo bago sumugod sa akin. Her eyes were screaming danger as she stopped in her tracks. She glared at me, but I just gave her a small smile.

My plan worked.

Nagulat ako nang biglang may lumabas na tubig galing sa banyo. Ramdam ko ang tubig sa aking paa pero isinawalang bahala ko lang iyon. Hanggang sa umabot ang tubig sa bandang pintuan. I immediately turned my gaze back to her, who was now smirking while glaring at me.

Tinapik-tapik ko ang aking paa sa sahig, dahilan kung bakit tumalsik ang ilang tubig. I put my hands behind my back as I observed her carefully.

Umayos siya nang tayo bago inilagay ang mga kamay sa likod. She's mocking me, I guess. Napapitik ako ng aking daliri nang makitang bahagyang gumalaw ang kaniyang kamay sa likod.

I was expecting more water to come from the bathroom because I read the movements of her hands. Pero agad din akong nagulat nang walang lumabas na tubig doon. Imbes na tumaas ang baha sa kuwarto ni Syren, bigla silang naipon sa iisang lugar kung saan ay ang aking paa. Pataas ito nang pataas kaya agad akong nag-chant ng spell na puwedeng makakawala sa tubig na unti-unti nang tumataas sa aking tuhod, pero hindi ito tinatablan.

I panicked.

I seriously looked at Syren when the water reached my waist. Pero tanging ngisi lang ang iginanti niya. Basang-basa na ako pero wala na akong pakialam kung nagmumukha akong bagong ligo. Well, at least fresh. Hindi katulad ni Syren, ang dugyot.

"What, Amara? I'm madugyot? How dare you?!"

I closed my eyes tightly because of that. Shit. Why do I always forget to close my mind?

Nang dahil doon, tumataas din ang tubig papunta sa aking leeg. Napatingala at umawang ang aking labi. Pero kahit na ganito na ang nangyayari sa akin, sinubukan ko pa ring kausapin si Syren gamit ang isipan.

"You are dugyot talaga," I uttered. I plastered a sarcastic smile on my face while imagining her reaction right now. Brows furrowed and a thin line on her lips while her face was irritated. "You're in advantage, and you knew it. That's why you're using it on me."