Tükenmişlik sendromu son hız devam ediyor.
°°°
"JİROU! Jirou! Ben bir şey yaptım?!"
Sabah Bakugou'nun yanından onu uyandırmadan kalkmayı başarıp sessizce çıktın evinden. Hafiften onun yanında kalmış olmanın tedirginliğini yaşarken bir taksi çevirip eve geldin.
Gelir gelmez de sabahın sekizinde şafak operasyonu yapar gibi Jirou'nun odasına dalıp onu uykusundan sıçrattın.
"Ne oldu?! Bir şey mi oldu?! İyi misin?"
Korkudan gözleri anında fal taşı gibi açılmıştı. Bir de senin öyle endişeli olduğunu görünce... Hızlıca yanına adımlayıp yatağının ucuna oturdun.
"Biriyle yattım."
Bir anlık durup suratına mal mal baktı. Sonra göz kapaklarını düşürdü sana bakarken.
"Ben de bir şey oldu sandım salak!"
"Yaa Jirou... Bu seferki öyle değil ama"
"Hamile falan mısın?"
"Bunu anında nasıl anlayabilirim?"
"İşin ustası sensin" gözlerini devirdi sinirle.
"Ya uf dalga geçmeyi bırak Jirou. Bakugou'yla yattım diyorum sana"
"Bakugou mu? Bu kadar geç kalmış olmana daha çok şaşırdım açıkçası."
Seninle hala iğneliyici konuşurken sen ellerini kucağına koymuş izliyordun. Yüzündeki biraz endişeli biraz üzgün ifadeyi görünce önce şaşırdı. Sonra elini omzuna koyup yavaşça yüzüne bakmak için eğildi.
"Y/n? İyi misin? "
"... Bilmiyorum ki"
"Kötü bir şey mi oldu peki? O sırada yani."
Hafifçe gülümseyip başını iki yana salladın. Ama bakışların hala endişeli duruyordu.
"Ee o zaman?"
Yavaşça omuz silktin "Uff saçmalıyorum galiba, boşver."
Yüzündeki ifadeye takılı kalmıştı. Bakışlarına... Gelip sarıldı sana. O sana sarılmayalı uzun zaman olmuştu. Gözlerini yumdun sana sarılırken.
Biraz öyle durup omuzlarından tutup geri çekildi.
"Bakışların bana eski bir arkadaşımı hatırlatıyor şu anda."
Söylediği şey hafiften gözlerinin dolmasına sebep oldu ve hemen eski modunu alman gerektiğini düşünüp gülümseyerek ayağa kalktın.
"Ben gidip üstümü değiştireyim. Karnım da acıktı hep birlikte kahvaltı yaparız "
Ani karakter değişimine aldırmak istemeden yarım ağız gülümseyip başıyla onayladı seni. Odasından çıktığında hala senin çıktığın kapıya bakıyordu.
