°°°
Sabahın üçünde gelen telefondan sonra sizinkiler canla başla seni aramaya koyuldu tekrar. Gerçi bu sefer daha çok Chisaki'nin inini arıyorlardı.
Sabahın altısına kadar Chisaki'nin tüm bağlantılarını bulup sorgulasalarda seni tuttuğu yerin izini bulamamıştı. En azından yakın bir yerler bulsaydı oradan yakalardı illa ki.
"Babacığın seni bulamadı hala. Belki artık o kadar da umursamıyordur seni. Ne de olsa gerçek kızı bile değilsin."
Öyle pek bir tepki verecek durumda değildin. Bu üç saatte saat başı damla damla tekrar enjekte etmişlerdi Ghb'yi sana. Yavaştan da etki ediyordu.
"Konuşacak durumda değilsin tabi. Ama Sensei'i bir arayalım bakalım ne yapmışlar"
Telefonunu masanın üzerinden alıp aradı babanı. Çalan telefon ikinci çalışta açılmıştı.
"Nasılsın Sensei :) "
"NEREDE OLDUĞUNUZU BULDUĞUMDA NASIL OLDUĞUMU İKİNİZE DE GÖSTERECEĞİM!"
"Ama hemen açar açmaz tehdit. Olmuyor böyle. Bak sana kimi veriyorum."
Telefonu sana uzattığında yorgun gözlerinde hala sinir vardı.
"Baba"
"Y/n! İyisin değil mi? Sesin iyi gelmiyor"
"İyiyim. Senden bir şey istiyorum. Bakugou ile konuşabilir miyim?"
Zar zor konuşuyordun. Kelimelerinin arasında nefeslenmen gerekiyordu hatta.
Tatsu yüzüne garipseyen bir ifadeyle baktığında ona döndün.
"Bunu bari çok görme bana, pislik."
"Tamam biricik kardeşim kırk yılın başı benden bir iyilik istemiş, geri çevirmeyeyim bari. Ama kelimelerine dikkat et. En ufak bir yanlışının bedelini ağır ödersin." Sonlara doğru ondan daha önce hiç duymadığı bir ses tonu ile konuştu.
"Y/n! Seni bulacağım merak etme. BULDUĞUMDA DA O PİÇİN CANINA OKUYACAĞIM!"
"Bakugou. Beni bulacağını biliyorum. Beni önemsediğini de, hatırlıyor musun bilmiyorum ama, hani Todoroki ile gittiğim cafenin çıkışında beni beklediğin o gün." Durup biraz nefes aldın.
"O gün beni önemsediğini tam anlamıyla fark ettim. Hatırlıyorsun o günü değil mi?"
Sesin hüzünlü bir şey anlatıyor gibi çıkıyordu. O gün öyle çok hüzünlü bir şey de olmamıştı. İlk gecenizin ardından çocuktan kaçmıştın sadece.
Bakugou ve bir de tabi baban, telefona kaşlarını çatarak bakarken Todoroki arkadan uzanıp konuştu.
"Ben ona hatırlatırım, sen şimdi kendini yorma daha fazla."
Herkes tuhaf tuhaf Todoroki'ye bakarken, Tatsu da senin önüne tuttuğu telefonu geri çekmişti.
"Haklı, nefesini saçma sapan şeyler için harcıyorsun. Zaten şurada hepi topu kaç saatin kaldı yaşayacak ?"
