Korte verhalen [bundel]

V. Schrijfwedstrijd Dandelion 2 [🇳🇱]

Wedstrijd: Dandelion #2
Genre: Vrije keus
Woordenaantal: 1352 (max. 2500)
Deadline: 25 september 2018
Tagg: originalverbivore
Eis: "Het ligt niet aan jou, maar aan mij" toevoegen zonder het te cliché te maken.

Laatst bijgewerkt op: 2 december 2018
* * *

Stijn glimlacht naar de jongen achter de bar. Met zijn twee koffies in zijn handen loopt hij terug naar Emma en gaat bij haar zitten. De jongen was hot! Hij zet een koffie voor Emma neer en zegt: ''Alsjeblieft.'' Emma grijnst, ''Dankjewel. Wat zit je naar die jongen te lachen?'' Ze ziet hoe Stijn rood word en wegkijkt. ''Oh, niks. Hij is gewoon hot.'' Zegt hij en neemt een slok van zijn hete koffie. Hij schrikt en probeert op zijn tong te blazen. Emma schiet in de lach en houdt haar hand voor de mond. ''Wat ben je toch lekker onnozel bezig.'' Grinnikt ze. Hij moet ook dan ook lachen. ''Je kent me toch.'' Zegt hij dan. ''Dat is waar.'' Knipoogt ze naar 'm en geeft hem een plagende por in zijn zij. Dan kijkt Emma naar de jongen en kijkt dan weer naar Stijn. ''Wist je dat hij Niels heet?'' zegt ze. ''Wie?'' vraagt Stijn verward. Emma lacht, ''Die jongen natuurlijk. Waarnaar je net zat te lachen.'' Stijn grinnikt, ''Oh, hij. Maar hoe weet jij dat dan? Ken je hem?'' Emma knikt, ''We hebben een keer samen gedanst in de kroeg. Het is wel een gezellige jongen. Een beetje gek wel, maar ook weer met manieren.'' Stijn knikt maar en glimlacht klein. Hij had een vermoeden van wat er nu gebeurde, maar schudde het uit zijn hoofd. Wanneer Stijn en Emma hun koffie op hebben gaan ze naar de uitgang. Stijn gooit de bekers weg en zwaait nog even naar de jongen zonder dat Emma dat ziet.

Samen lopen ze door de straat op weg naar hun fietsen. "Oh nee!" Roept Emma. "Wat?" Vraagt Stijn. "Ze hebben mijn band lek geprikt ofzo." Moppert ze. Stijn jammert, "Serieus? Hoe triest. Je kan wel bij mij achterop. Dan halen we je fiets later wel op met de auto of iets." Ze glimlacht en knikt, "Goed." Stijn pakte zijn fiets en stapte op. Snel sprong ze achterop en pakte zich vast aan de jas van Stijn. "Weet je, eigenlijk heb je wel gelijk. Die jongen was inderdaad niet lelijk." Concludeert ze dan. "Niet lelijk?" Vraagt hij verbijsterd, "Hij is een mega lekker ding!" Emma lacht, "En ik heb hem gedanst." "Ja, en ik met 'm gepraat." Mompelt hij. Hij vindt die jongen oprecht leuk. Wat zou Emma daar van vinden? Hij fiets naar het huis van Emma. "Het was weer gezellig." Zegt ze dan als ze afstapt voor haar huis. "Ja, zeker." Glimlacht hij. Hij wacht tot ze binnen is en gaat dan naar zijn eigen huis. Onderweg ziet hij die jongen, Niels, fietsen. "Hoi!" Roept de jongen als hij voorbij fietst. "Heyy." Reageert hij terug en kijkt de jongen na.

De volgende dag fietst hij naar school. Hij moet het haar vertellen, maar hoe gaat ze het opvatten? Goed of juist slecht? Hij loopt naar zijn kluis en dumpt zijn jas er in met zijn overbodige spullen. Hij loopt dan naar de les en gaat naast Emma zitten als ze er al zit. "Wat ben jij vroeg." Zegt hij. "Ja, ik ben met de auto gezien de lekke band." Zegt ze. "Aha. Vandaar." Glimlacht hij klein. Emma kijkt hem even onderzoekend aan. "Wat is er, Stijn? Zit je ergens mee in de maag?" Vraagt ze rustig. Stijn schudt zijn hoofd, "Nee, stelt niks voor." Emma kijkt 'm nog eens goed aan in de ogen en haalt dan haar schouders op. "Oké dan. Als jij 't zegt." Vertelt ze en samen volgen we de les.
Zodra de les voorbij is, staan Emma en Stijn op van hun stoel. Ze pakken hun spullen en lopen het lokaal uit. Stijn zit te malen in gedachten en Enma heeft het door. "Vertel het nou toch. Je kan me toch vertrouwen?" Zegt ze. Stijn bijt op zijn lip en knikt dan. "Goed dan. Ik.. Ik moet je iets bekennen.." begint Stijn stamelend. "Ik vind een jongen leuk, denk ik." Emma begint te lachen, maar Stijn kijkt haar alleen beledigd en verward aan. "Waar lach je om? Ik ben bloedserieus, hoor." Moppert hij. "Weet ik." Grinnikt ze, "Ik vind het zo grappig dat je dat zo erg vind om te vertellen. Ik bedoel, ik weet dat je homo bent en je weet ook dat ik dat niet erg vind." "Jawel, dat is ook wel zo. Maar 't is toch niet iets wat ik zomaar zeg. Daarbij heb ik nog nooit een vriend gehad. Ik zou niet weten hoe dat allemaal moet. Jij wel dan?" Ratelt hij aan één stuk door. "Relax, Stijn. Ik weet niet hoe 't bij jongen op jongen werkt, maar ik weet wel dat 't vrijwel vaak vanzelf wel gaat. Alleen je moet niet vergeten om te vechten voor wat je wilt of voor je dromen. Dus als je die jongen echt wilt, dan moet je er voor gaan. Anders iemand anders je misschien voor." Vertelt ze. "Goed, maar hoe weet ik dat hij ook homo is? Of in ieder geval biseksueel." "Wie is het? Misschien weet ik het wel." Zegt ze. Het gezicht van Stijn betrekt een beetje. "Laat maar zitten. Je kent 'm ook, dat was ik vergeten. Hij heeft met je gedanst, dus valt hij vast op meiden." Zucht hij bedroeft. Emma geeft hem een tik op zijn achterhoofd. "Hé!" Roept hij opstandig. "Je hebt het over de jongen van de koffieshop! Waar ik je over vertelde. Maar Stijn, ook al danste hij met mij, dat betekent niet dat hij op meiden valt. En misschien valt ie wel op allebei, zoals je zelf al zei. Dan is hij biseksueel en maak je nog altijd 'n kans. Probeer 't gewoon!" Zegt ze. "Goed, maar hoe kom ik er achter dat hij biseksueel is. Zometeen is hij dat niet en dan sta ik voor gek." Ratelt hij opnieuw. "Zolang je ontspannen, zelfverzekerd en als jezelf overkomt is er niks aan de hand. Wees gewoon jezelf en stap op 'm af." Zegt ze en geeft hem een glimlach.

Diezelfde middag als ze uit zijn van school besluit Stijn naar de koffieshop te gaan, maar wel met een Emma naast zijn zijde. Emma gaat aan een tafeltje achterin zitten, zodat ze niet zoveel opvalt. Emma stuurt Stijn naar de kassa en hij ziet de jongen dan weer staan. "H..hoi.." stamelt hij en glimlacht. "Hoii, kan ik je helpen?" Vraagt de jongen. Stijn glimlacht, "Ik hoop van wel. Niels was het toch?" De jongen kijkt even verbaasd, maar herpakt zichzelf dan weer. "Ja, dat klopt. Hoe weet je dat? Kennen wij elkaar?" Zegt hij verward. "Nee, denk het niet echt. Mijn beste vriendin vertelde het mij." Glimlacht hij. "Wie is je vriendin dan?" Vraagt hij. Stijn draait zich om en wijst naar Emma die momenteel even op haar telefoon zit. "Dat is Emma." Glimlacht hij naar Niels. Niels knikt, "Ja weet ik. 'K ken haar wel volgens mij." "Ze vertelde mij dat jullie ooit samen gedanst hadden." "Oh, ja. Toen ging ik uit en kwam ik haar tegen. Een lieve meid." Stijn knikt, "Zeker. Maar wat ik je wilde vragen is of je misschien een keer iets zou willen doen. Met mij samen." "Als.. date bedoel je?" Vraagt hij. Stijn glimlacht en knikt. Niels bijt op zijn lip. "Het spijt me. Ik wil je geen valse hoop geven, dus ik zeg 't je maar eerlijk. Ik wil niets met je doen, sorry. Ik vind iemand anders al leuk." Zegt hij spijtig en kijkt naar Emma wanneer hij zijn laatste zin afmaakt.
Stijn is diep geschokt. Zowel voor zijn afwijzing als voor 't feit hij iets wilt met Emma, zijn beste vriendin. Hij kijkt een beetje sip en loopt dan terug met 1 beker koffie. Hij geeft hem aan Emma. "Is het niets geworden?" Vraagt ze geschokt. "Nee. Hij vindt jou leuk." Emma kijkt hem verbaasd aan, "Wat? Nee joh! Dat verzin je. Is dit een leuke grap van je?" Stijn kijkt haar boos aan, "Meen je dit nu? Natuurlijk is dit geen grapje. Ik ben bloedserieus. " "Het spijt me zo, Stijn. Ik gun 't je echt. Ik wist niet dat hij zoiets voelde voor mij." "Waarom zeg jij dat het je spijt? Je kan er toch niks aan doen dat hij wel iets voor jou voelt." "Nee, maar.. het ligt niet aan jou, maar aan mij. En dat vind ik zo vervelend voor je, omdat je 't verdiend om een leuke jongen te hebben. " Stijn zucht even, "Emma?" "Hm?" "Beloof je me dat wij altijd vrienden zullen blijven? Wat er ook gebeurd." Zweert hij. "Ja, natuurlijk. Ik zal niemand er tussen ons in zitten, goed?" Zegt ze tegen Stijn. Stijn knikt. "Ik hou van je, beste maatje." Zegt ze en geeft hem een goede en stevige knuffel.