Πέντε βασίλεια. Mία αδικία. Tο πεπρωμένο ορίζει και ενώνει το παρόν με το παρελθόν. Δύο αδέλφια παλεύουν να δικαιωθούν και να εκθρονίσουν τον αλαζόνα και σφετεριστή εξάδελφο τους και νυν βασιλέα, σε μια διαδρομή μίσους, γεμάτη από πάθη που ίσως είνα...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Στη φωτογραφία η Holliday Grainger ( Μέλανι)
Συνέχισαν να καλπάζουν. Έπρεπε να φύγουν μακριά από εκείνο το μέρος και να κάνουν μια στάση κάπου που να είναι ασφαλείς, να κάψουν το άψυχο σώμα της Ρακέλ και να περιποιηθούν το χέρι του Ζαν που ήταν λαβωμένο για τα καλά. Τελικά σταμάτησαν μες στο δάσος, λίγα μίλια μακριά από την ασφάλεια του σπιτικού τους, σε μια πανέμορφη λίμνη καλά κρυμμένη από τα βλέμματα των περαστικών, όπου μεγάλα κυπαρίσσια και ψηλοί θάμνοι την είχαν περικυκλώσει, χαρίζοντάς της μια εκπληκτική ομορφιά.
Ο Πιέρ πήδηξε μεμιάς από το άλογο, "Κατέβα να σε περιποιηθώ, έχεις χάσει πολύ αίμα", αποκρίθηκε, κι εκείνος έδωσε ένα σάλτο από το ολόλευκο άλογό του. Ο έντονος μορφασμός του του επιβεβαίωσε το πόσο πολύ τραυματίστηκε. "Ανάθεμα τον Έκτωρ και τη στρατιά του", πρόσθεσε μέσα από τα δόντια καθώς έβλεπε το βέλος καρφωμένο στο μπράτσο του αδελφού του. Η κοπέλα που έσωσαν από τα χέρια των τεράτων κατέβηκε κι αυτή από το άλογο και τους πλησίασε.
"Άσε εμένα να τον φροντίσω. Ξέρω τι πρέπει να κάνω, είναι υποχρέωσή μου!" Άκουσε τη βελούδινη φωνή της να ηχεί στ' αφτιά του ενώ ο Ζαν κοιτούσε σαν μαγεμένος τη μορφή της να έρχεται καταπάνω του. Και ήταν απολύτως λογικό, τώρα κι ο Πιέρ πρόσεξε την παραμυθένια ομορφιά της. Έμοιαζε με άγγελο, τα μαλλιά της χρυσαφένια μέχρι τη μέση της, το δέρμα της άσπρο και σφριγηλό, τα ρόδινα μάγουλα και χείλη της, τα γαλανά της μάτια που σε μαγνήτιζαν και σε καθήλωναν.
"Μαζέψου, σου τρέξανε τα σάλια, αδελφέ!" έκλεισε με το χέρι του το ανοιχτό του στόμα.
Εκείνη τον πλησίασε περισσότερο και άρχισε να τραγουδά έναν σκοπό που δεν είχαν ακούσει ξανά. Ο Ζαν μαγεμένος από την αγγελική φωνή της, δεν κατάλαβε για ποτέ έβγαλε το βέλος από το μπράτσο του και πότε πέρασε ολόγυρά του την πορφυρή κορδέλα από τα μαλλιά της και το έδεσε.
Το τραγούδι σταμάτησε και μια γλυκιά αίσθηση έμεινε σε όλους τους!
"Θα μπορούσα να σου το γιατρέψω αν ήμασταν στο καπηλειό", του είπε γλυκά και του άφησε ένα φιλί στο μέτωπο. " Ευχαριστώ", συνέχισε, επαναλαμβάνοντας τις ευχαριστίες της και τον Πιέρ.
