AVARE KALPLER

Bölüm 21

Baran başını yavaşça kaldırdığında ilk olarak benimle göz göze geldi.

Vücudumda bir hasar olup olmadığını tespit etmek istermiş gibi tüm vücudumu baştan aşağı yavaşça süzüp etraftaki herkese baktı.

Kimse yaralanmamış olacak ki Enes ile ikisinin ellerinin üzerinde olduğu silahı havaya kaldırıp

"Yaralandın mı lan?" Diye sordu.

"Hayır" diye yanıtladı Enes.

Baran elindeki silahı beline koyup elinin tersiyle bir tokat attı Enes'e ve ardından onu yakasından tutarak kapıya doğru itti.

"Siktir git hastanede bekle beni, geleceğim" dedi sertçe.

Enes hiç bir şey demeden kapıya doğru ilerleyip dışarı çıktı ve kapıyı ardından sertçe çarparak kapattı.

Avluda Baran'ın sert adımları dışında hiç bir ses duyulmazken, "Hasan" dedi volta atmayı bırakıp adamlara dönerek.

"Buyur ağam" dedi Hasan başı eğik bir şekilde bir kaç adım atarak.

"Kim?" Diye sordu.

Hasan kekeleyerek "ağam" dediğinde Baran'ın alnındaki damar kendini belli etmişti.

"Kekeleme lan karşımda! Elif'in kaçtığı it kim?" Diye bağırdığında yerimde sıçramıştım.

"Demiroğlu'larından Emir ağa" dediğinde Baran elini yumruk yapıp yanındaki masaya vurup Hasan'ın tam önünde durdu.

"24 saat içinde ikisini de bulup bana getireceksiniz. Yoksa ben sizi öldürmeden siz kafanıza sıkıp öldürün kendinizi" dediğinde midemin kasıldığını hissettim.

Tüm adamlar karınca gibi dışarı çıkarken Baran da hızla yukarı çıkmaya başlamıştı.

Merdivene yönelip peşinden yukarı çıkmaya başladığımda üzerimde hâlâ ayıcıklı pijamalarım olduğunu hatırladım.

Nihayet 3. Kata ulaşıp kapıyı açarak odaya girdiğimde üstü çıplak Baran'la karşılaştım.

Beyaz gömleğini üzerine giyip düğmelerini iliklerken öylece durmuş onu izliyordum.

Gömleğini pantolonunun içine koyup ceketini giydiğinde karnıma giren ufak sancı ile yüzümü buruşturup yatağa oturdum.

"İyi misin?" Diye sordu Baran komodinden çıkardığı silahı beline yerleştirirken.

"İyiyim" diyerek tekrar ayağa kalkıp kokunu tuttum.

"Baran, onları öldürmeyeceksin değil mi?" Dediğimde koyu mavi gözleriyle bana baktı.

"Kardeşini öldüremezsin, yapamazsın bunu" dedim.

"Üzerindekilerle daha fazla dolaşma ortalıkta" dedi ciddiyetini bozmadan.

Baran kapıya doğru ilerlediğinde aynadaki yansımama baktım.

Beyaz, üzerinde siyah ayıcık olan peluş bir pijama vardı üzerimde. Saçlarımın yarısı tutturduğum tokadan çıkmış yarısı da hala tokadaydı ama bunlar şu an umurumda değildi.

Hemen odanın kapısını açıp dışarı çıkarak alt kata indim.

Yapamazdı değil mi?

İnsan kardeşine nasıl kıyardı?

Bir anda konağın kapısı açıldığında takım elbiseli bir adam ve arkasındaki 10'a yakın adamla içeri girdi.

"Azad ağa?" Dedi Baran ima dolu bir ses tonuyla.