Bölüm 33

2.2K 79 11
                                    

Tüm olayların üzerinden 4 gün geçmişti.

Telefonumun zil sesini duyduğumda sinirle doğruldum yatakta.

Komodinin üzerinde duran telefonu aldığımda Baran ve Elif'ten toplam 5 cevapsız arama geldiğini gördüm.

Hemen Elif'i arayıp telefonu kulağıma koydum.

İkinci çalışın ardından "Aden?" Diyen Elif'in sesini duydum.

"Elif, ne oldu iyi misin?" Diye sordum uykulu sesimle.

"Yenge ayarladığın avukat kaçmış ve yarın duruşma var" dediğinde neredeyse ağlayacaktı.

"Ne demek kaçmış?" Dediğimde üzerimdeki yorganı açıp ayağa kalktım.

"Arıyoruz açmıyor, buradaki evine gittik ama evde kimse yok. Bu gün buluşmamız gerekiyordu ama şu an yok!" Dediğinde elimi saçlarımdan geçirdim.

"Sen şu an kapat. Ben seni arayacağım" dedim ve Elif'in cevap vermesini beklemeden aramayı sonlandırdım.

Odadan çıkarken Yağız'ı arayıp alt kata inmeye başladım.

"Aden, ne oldu?" Dediğinde kulağımdan telefonu çekip saate baktım.

07.25

İtalya'da 06.25

"Şey, uyandırdım mı?" Dediğimde arkadan Gizem'inde sesini duydum.

"Bu saate uyanıp birde beni aradığına göre önemli bir şey olmalı" dediğinde cümleyi anlamakta zorluk çeksem de umursamadım.

"Abi Elif için ayarladığın avukat kaçmış" dediğinde sıkıntıyla nefesini verdi.

"Nereye kaçmış?" Diye sorduğunda aşağı inmekte olduğum merdivenin basamağına oturdum.

"Bilmiyorum ama yarın duruşma var abi" dedim.

"Tamam, Aden, Nazlı'yı bulunca haber veririm sana" dedi.

"Peki, başka avukat falan?" Diye sordum.

"En iyi avukat oydu. Başkasını ayarlarım ayarlamasına ama kaçabilir" dediğinde telefonuma bir arama daha geldi.

Nazlı arıyordu.

"Tamam, görüşürüz" dedim ve aramayı kapatarak Nazlı'yı aradım.

"Alo Aden ben çok özür dilerim" dediğinde sesi titriyordu.

"Neden yaptın?" Diye sordum.

"Aden çok üzgünüm ama ailemi tehlikeye atamazdım" dediğinde sinirle elimi alnıma vurdum.

"Yalan söylüyor. Ailene zarar vermez amacı korkutmak" dedim.

"Adam çocuklarımı kaçırdı be. Kusura bakmayın ama siz avukatlığa korkusuzca devam edebilirsiniz" dedi ve aramayı yüzüme kapattı.

Ben, evet ben yapabilirdim.

Hemen internet sitesine girip kendim için bir uçak bileti aldım.

Ayağa kalkıp merdivenlerden tekrar kendi odama çıktım.

Dolaptan bavulumu çıkarırken uyuyan Yağmur'u uyandırmamak için sessiz olmaya çalışıyordum.

Bavulumu yatağın üzerine bırakıp dolaptan aldığım kıyafetleri ve eşyalarımı bavula koydum.

Bavulumu kapatıp Yağmur'un yanına uzandım.

"Anneciğim" diye fısıldayıp onu öptüm.

"Bebeğim" diye bir kez daha fısıldadığımda gözlerini aralayıp bana baktı gülümseyerek.

AVARE KALPLERWhere stories live. Discover now