ÖLÜM ÇİÇEĞİ

3| Annem Ölüyor!

"Ölüm neydi?
Her şeyin bitişi miydi yoksa
başlangıcı mı?
Ölüm kimler içindir peki?
Ölenler ölümü bilmezler.
Asıl ölüm, kalanlar içindir..."

3.Bölüm: Annem Ölüyor!

Bir Ay Sonra:

Evet, Ateş ile konuşmaya başlamamızın üzerinden tam bir ay geçti. Bir aydır sürekli konuştuk. O anlattı ben dinledim. Ve tabii ki bu süre zarfında birbirimizi daha iyi tanıma fırsatı bulduk. İkimizde İstanbul'da yaşıyorduk ve bu gerçekten harikaydı. Birbirimizin numaralarını aldık hatta sesli bile konuştuk. Sesi o kadar güzeldi ki, hem yorgun hem yaşama sevinci varmış gibiydi. Konuşma arasında bana şunları dedi;
"Öyle pek yaşama amacım ve sevincim yok, annem için yaşıyorum."

Annesine çok değer veriyor ve gerçekten çok seviyordu. Haklıydı da. Anneler sevilmez mi hiç? Hele ki hayatta annenden başka kimsen yoksa...

Onunla sesli şekilde konuştuğumda, babasını neden affetmek istemediğini ve neden onunla konuşmak istemediğini daha iyi anladım. Zaten biraz empati kurduğumda bile her şey ortaya açık bir şekilde çıkıyordu. Mesela benim babam öyle bir şey yapmış olsaydı eğer ben Ateş gibi sakin kalabilir miydim? Ya da onun kadar güçlü durup hâlâ anneme destek olup o şekilde yoluma annemle devam edebilir miydim, bilmiyordum. Aman Allah'ım bi saniye, düşüncesi bile gerçekten o kadar korkutucu ki...

Ben bunları düşünürken telefonuma Whatsapp'tan mesaj gelmişti ve gelen mesaj Ateş'tendi. Direkt telefonumu aldım ve mesaja baktım.

Ateş Bey :) : Merhaba Lavinya, nasılsın?

İyiyim Ateş, sen nasılsın? Kötü bir şey mi var ?

Ateş Bey :) : Daha belli değil.

Anlamadım Ateş, daha açık konuşur musun? Ya da arayayım nasıl istersen?

Ateş Bey :) : Bilmem farketmez, sadece biriyle konuşmaya ihtiyacım vardı ve sana yazdım rahatsız etmedim değil mi?

Yok hayır rahatsız etmedin tabii ki neyse dur arayayım ben seni de konuşalım bakalım neymiş konu.

Ateş Bey :) : Peki.

Ateşin mesajına görüldü attıktan sonra hemen sohbetten çıkıp arama yerine girdim. ilk çalışta açtı.

Alo Ateş, noldu?

Ateş Bey :): Bir şey olmadı, sadece sesini duymak istedim.

Ne?

Ateş Bey :): Öyle işte.

İnanmadım Ateş, bak sesinde iyi gelmiyor. Neyin var söyle hadi dinliyorum ben seni.

Ateş Bey :) : Gerçekten bir şey yok, yeni uyandım ondan öyle gelmiştir sana.

Daha önce sana söylemiş miydim?

Ateş Bey :) : Neyi?

Yalan konusunda çok kötüsün, beceremiyorsun.