Artık herkes ne olduğunu biliyordu.Esas soru şuydu;Woohyun gerçekten tehlikeli ve kötü birimiydi?
Buna inanmak istemiyordum,zaten kimsede beni inandıramazdı.Sırf ona aşık olduğum için değil,sadece onun içinde kötülüğün olduğuna inanmadığım için...
Dün geceden beri uyuyordum ve delicesine kabuslar görüyordum.
Sırtımdan aşağı ter damlaları süzülüyor tişörtümü ve pantolonumun bel kısmını ıslatıyordu.Gözlerimi kapalı tuttum ve kısa el tırnaklarımı sıkıca avuçlarımın içine bastırdım ve avcumu kanatmalarına izin verdim..
Yorganı başıma kadar çekerek Woohyun ile dün geceki öpüşmemizi düşündüm ve kan kelimesi aklıma gelince iğrenmem gerekirken bu bende şehvet duygusu uyandırıyordu.
Sonunda benide kendisine benzetmişti.
Daha fazla uyuyamayacağımı anlayarak kalktım,saate baktım ve üzerimdeki dün geceden kalma kıyafetlerden kurtuldum.
Siyah sporcu atleti ve mini kot şortumu giydikten sonra hafif bir ruj sürmek için aynanın karşısına geçtim ama geçer geçmez çığlığı basarak elimdeki ruju aynaya fırlattım.
Dün gördüğüm o yakışıklı,korkunç,ve ben hariç kimsenin görmediği adam tamda arkadam duruyordu.
Bunun bir rüya olmasını dileyerek gözlerimi sıkıca kapadım ve tekrardan açtım.Ama hiçbir değişiklik olmamıştı tamda karşımda dikiliyordum ve ne ruh ne şeytan nede başka bir yaratığa benziyordu.Herşeyiyle tamamen insan gibiydi.Veya vampir.
''Güzelim benden kaçamazsın,bunu anladığını tahmin ediyorum.''dedi hırıltılı bir sesle ve dudaklarında çarpık bir gülümseme belirdi,ama bu gülümsemenin arkasında tüyler ürpertici birşey vardı.
''Seni tanımıyorum ve kaçmaya da çalışmıyorum.''diyerek yalan söylemeyi sanırım başarmıştım.Ordan kaçabilirdim ama beni tekrardan bulacağını biliyordum ve bunu bildiğimi o da biliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAN ŞEHVETİ
Vampire*Sonsuza kadar yaşayabildiğinde ne için yaşarsın?* *Sonsuzluk şimdi başlıyor.* *Sadece bir vampir sonsuza kadar sevebilir.* *Cennetteydim;cehennemin ortasında bir cennet...*
