"Bazı yaralar vardır albayım, bedendedir. Sevdiğin sarar o yarayı, acısı da diner ağrısı da. Şifalıdır onun elleri. Kalbi gibi elleri de şifa verir. Kalbi ruhuna, elleri bedenine şifa olur. Bir de kalpteki yaralar vardır albayım. Onu sevdiğin saramaz. Sarmak ister, sarmalamak ister ama fayda etmez. Zamandır onun şifası. Kalpteki yaranın ağrısını da acısını da bir tek zaman dindirir. "
°°°
YazardanElif eline aldığı fotoğrafa baktı uzun uzun. Görevini çok özlemişti. En çok da babasına verdiği sözü tutmaya devam etmeyi özlemişti.
"Üniformama kavuşuyorum baba. Torunun henüz çok küçük ama ben dönmek istiyorum görevime. Barut kokusunu, toprak kokusunu özledim. Seni özledim, görevlerde seni yanımda hissetmeyi özledim." diye mırıldandı. Baş parmağı ile fotoğrafı okşuyordu diğer yandan da.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVDA -Tamamlandı-
General Fiction-yorumlarda spoiler olabilir- "Sevmezler Öğretmen Hanım. Burada öğretmenleri sevmezler. Acımadan öldürürler seni, Aybüke Öğretmen'i Necmettin Öğretmen'i şehit ettikleri gibi seni de şehit ederler. Acımazlar, gözlerini bile kırpmazlar. Hiç mi acımıyo...