Maze Girl

Hoofdstuk 1

Ik werd wakker in het donker. Ik zag geen hand voor ogen. De ruimte waar ik me in bevond was koud. Tastend verkende ik de ruimte; ze was ongeveer twee meter op twee meter en de muren en vloer bestonden uit koud metaal.Ik kwam een houten kist tegen, voorzichtig hof ik het deksel op schoof mijn hand naar binnen. Ik raakte iets warms en zachts aan, als een vacht van een dier. Dan kwam er een luid geknor uit de kist en ik trok meteen mijn hand terug.

Fel licht kwam langst de muren omlaag. Opeens realiseerde ik me dat de muren met een enorme snelheid naar beneden gingen. Nee, ik ging naar boven. Ik zat in een lift. Ik keek naar de bovenkant van de lift. Hij zat er niet. Ongeveer honderd meter hoger zag ik een soort dak. Het duurde nog geen drie seconden voor me om uit te rekenen dat met de snelheid dat deze lift omhoog ging, ik te pletter ging storten. De lift maakte schokkende geluiden en haastig zocht ik iets om me aan vast te klampen.

Shit. Er was niets behalve de kisten waarvan ik dus helemaal niet wou weten wat erin zat. Ik besloot maar tegen één van de koude muren te gaan zitten en maakte me zo klein mogelijk. Ik was bijna boven. Nog twintig meter. Mijn hart klopte in mijn keel. De lift kwam met klikkende geluiden en veel beweging tot stilstand. Ik stortte dus toch niet te pletter.

Boven me gingen twee luiken open en fel zonlicht kwam binnen in de kooi. Ik was nu inmiddels gewend aan het donker dus het felle licht brandde in mijn ogen. Even was het stil, maar dan hoorde ik een jongen met een zware stem zeggen: "Die sjakkel heeft verdomd veel haar als je het mij vraagt." Sjakkel? Dan hoorde ik gemompel en geroezemoes. "Het is een meisje, geerpok!", riep een ander. Geerpok? Dan werden het licht en de stemmen me te veel. Ik viel langst de muur opzij en stootte mijn hoofd tegen één van de houten kisten. Alles werd zwart en ik zakte de diepte in.