Emrenin arkasından şokla bakarken biraz önce olanları gözümün önüne getirip utandım. Evet utanmaz libidosu düşmeyen ben utandım. Libido önemli konu oralara girmeyelim...
Hemen kalkıp güzelce duşumu aldım. Görevden sonra birde üstüne yaşadıklarım yormuştu. Değmişti be.
Üstümü giyinip yatağa kendimi attım.
——
Kapının yumruklanması ile gözlerimi açtım. Ulan güzel gerekçeniz yoksa beni mükemmel uykumdan uyandırdınız dilinizi keserim. Ayağa kalkıp paytak paytak yürüyerek kapıya yürüyordum bir yandan da bağırdım "Önemli değilse dilin artık yok bilader." Kapıyı açtığımda endişeli bir Emreyle karşı karşıya kaldım. Bu kapı açılınca hep üstsüz olan Emre, üstsüz değildi.
"Aradım açmadın, çalıyorum kapıyı duymuyorsun. Güzelim sen beni öldürecek misin?" Endişeli o yeşille karışık bal rengi gözleri kızarmıştı.
"Dün gece bütün gün komutanlıktaydım sabaha karşı geldim. Uykusuzdum ve yattım. Ulan önemli değilmiş ki bu güzel uykumdan uyandırdın beni!" Ayakkabılarını çıkarıp eliyle hafifçe beni geri iktirdi. Tabiiki buna müsait olan ben hemen geriye gittim. İçeri girip kapıyı kapattı.
"O güzel uykuda yanınızda olabilir miyim hanımefendi?" Minnoş bakışlarıyla bana bakarken mutfağa girdim. "Yemek yaparken yanımda olabilirsin." Saate baktım. Saat akşam üstü 5ti.
"Dur ben üstümü giyineyim hemen geliyorum." Koştura koştura siyah eşofman beyaz tişört giydim. Saçımı başımı düzeltip Emrenin yanına geri döndüm. Elinde telefon bir şeylerle uğraşıyordu.
"Ben hazırım gidebiliriz." Ayağa kalkıp bana baktı. Dibime kadar girip dudaklarıma minik bir öpücük verdi. "Gidebiliriz." Nereye bayılabilirim? Sağ tarafa solada olabilir ya da Emrenin üstüne?
Evden çıkıp çarşıdaki İskenderciye gittik. Geçerken görmüştüm ama gelmek nasip olmamıştı. İçeri girdiğimizde bizi orta yaşta bir abi karşılamıştı.
"Hoş geldin Emre oğlum." Emre içtenlikte gülümsedi. "Hoş buldum Hüseyin abi nasılsın iyi misin?" Tokalaştılar.
"İyiyim oğlum sende iyisin İnşAllah" "Çok şükür iyiyim abi." Hüseyin abinin gözleri bana döndü. "Anlattığın o deli kız mı yoksa?" Gözlerim hızla Emreye döndü. "Benden deli diye mi bahsettin?" Emre tedirgince bakıp "o konulara hiç girmeyelim bence."
Hüseyin abiye dönüp elimi uzattım. "Ben Yüzbaşı İrem Atasever." "Demek komutanlığa yeni gelen dişli yüzbaşı sensin." Güldüm. "Öyle mi diyorlar?" Güldü. "Kök söktürüyormuşsun."
"Bizde buralara kolay gelmedik." Masamıza oturup siparişimizi verdik. Emreye dönüp "Bir oturup konuşamadık." Emre dikkatini bana verip "hangi konuyu?"dedi.
"Kız kardeşin konusunu." Sıkıntıyla elini yüzüne götürüp anlını sıktı. "İzmire tekrar dönmem lazım. Bebeğin babasının kim olduğunu söylemiyor hâlâ. Bizimkiler tepki gösteriyor. Hamile hâliyle canı sıkılsın istemiyorum. Yanında olmam lazım ve bebeğin babası kimmiş öğrenmem lazım." Derin bir nefes aldı. "Benimle gelicek misin?" Kızarmış gözlerine baktım. O sıra İskenderlerimiz geldi. Hiç ses etmeden İskenderlerimizi yedik. Gene hiç ses etmeden Hüseyin abiye veda edip eve döndük.
Apartmana girip kendi katımıza çıktık. Emreye döndüm. "Emre." Elimi yüzüne çıkartıp yanağını okşadım. "Her zaman yanındayım. Her zaman yanında olucam. Her şeye birlikte göğüs gericez. İzmire de beraber gidicez." Işıldayan gözlerle bana baktı. "Gerçekten mi?" Kafamı salladım. "Gerçekten sevgilim." Emrenin dudağımı öpmeye başlamasıyla gözlerimi kapattım. Uzun süren öpücüğümüzden tam ayrılıcaktık ki apartmanda bir ses yükseldi.
"Hasiktir. Noluyor lan burda?"
***
YA NOLUYOR GENE BU AŞAĞILIK EVDE DJELJDLWLS
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
