🔞SHORT NOVEL🔞

🔞ដាក់ទោស🔞 Yoonmin

យ៉ុនហ្គី បើកឡានសំដៅមកខនដូរផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គេ ដែលជាលុយសន្សំរបស់នាយដែលទិញវាទុកដោយ ខ្លួនឯង មិនមែនជាលុយរបស់ប៉ាម៉ាក់នាយឡើយ។
ងឺត...
ឡានសេរីទំនើបឈប់ចតនៅពីមុខខនដូរដែលមានតម្លៃថ្លៃជាច្រើន សម្រាប់ឲ្យមនុស្សមកជួលឬទិញយកដូចជារបស់ខ្លួន។
រាងសង្ហាចូលមកបីរាងតូចដែលអង្គុយតោងកៅអីឡានយ៉ាងស្អិតបេះទាញចេញយ៉ាងណាក៏មិនរបេះ ទើបគេចូលទៅលើកបីចេញមក រួចដើរចូលទៅប្រអប់ជណ្តើរយន្តទាំងដែលរាងតូចព្យាយាមរើមិនឈប់ តែនាយនៅតែបីចូលមកក្នុងបន្ទប់របស់គេទាល់តែ បាន។
ក្រាក...ឌឹប...
នាយសង្ហាទម្លាក់រាងតូចលើសាឡុងបន្ទប់ទាំងកម្រោល ដោយមិនគិតថារាងតូចអាចជាឈឺ ឬក៏បាក់ចង្កេះអ្វីឡើយ មីន យ៉ុនហ្គី អ្នកណាដែលមិនស្គាល់នោះ និយាយស្តីអ្វីខ្វល់តែពីចិត្តខ្លួនឯង មិនគិតខ្វល់ពីចិត្តរបស់អ្នកដទៃសូម្បីតែបន្តិច គ្រាន់តែរឿងទម្លាក់រាងតូចនោះ រឿងអីដែលគេត្រូវខ្លាចចិត្តរបស់រាងតូចទៅ។
'' ហ៊ឹក..! ឈឺណាស់ '' ជីមីន យកដៃស្ទៀបចង្កេះរបស់ខ្លួន មានអារម្មណ៍ថាឈឺត្រង់ចង្កេះយ៉ាងខ្លាំង អ្នកណាទៅទ្រាំបានទៅ នាយលេងទម្លាក់ខ្លាំងៗបែប នេះ គេជាមនុស្ស មិនមែនសត្វ ដែលមិនចេះឈឺនោះទេ។
'' ហេតុអីក៏ជាឯង? ហេតុអីទៅ? ''
'' ខ្ញុំមិនយល់ទេ ហ៊ឹក..ៗៗ ខ្ញុំឈឺសិស្សច្បងលែងខ្ញុំ '' រាងតូចស្រែកយំទាំងឈឺចាប់ ពេលរាងក្រាស់ចាប់ក្របួចកអាវរបស់គេឡើងលើ រួចចាប់ច្របាច់ករាងតូចឡើងឲ្យខ្ពស់ផុតពីសាឡុង ដល់ថ្នាក់ជើងរបស់គេ ផុតឡើងពីសាឡុងដូចគ្នា ព្រោះពេលនេះ នាយកំពុងតែច្របាច់កគេឡើងទៅលើហើយ។
'' បើសិនជាគ្មានឯង គ្រប់យ៉ាងក៏មិនក្លាយទៅជាបែបនេះដែរ ''
'' ខឹក..ខឹក..សិស្ស..ហ្ហក៎..សិស្សច្បង លែងខ្ញុំ '' ជីមីន ចាប់ទាញដៃរបស់នាយចេញ តែកម្លាំងស្តួចស្តើងរបស់គេ មិនអាចឈ្នះកម្លាំងរបស់នាយបានឡើយ នេះរាងក្រាស់ចង់ច្របាច់កគេឲ្យស្លាប់នៅហ្នឹងកន្លែងនេះមែនទេ?
ព្រូស...
យ៉ុនហ្គីទម្លាក់រាងតូចលើឥដ្ឋមួយទំហឹង រួចនាយបន្ទន់ជង្គង់ចុះ ចាប់បោចសក់រាងតូចឡើង ធ្វើឲ្យរាងតូចឈឺស្ទើររបូតសក់ក្បាលចេញមកទាំងស្រុងទៅហើយ។
'' អូយ..!! ហ៊ឹក..ៗ ខ្ញុំឈឺ សិស្សច្បងលែងខ្ញុំ ''
ជីមីន ស្រែកឃាត់ឲ្យនាយបញ្ចប់ទង្វើរបស់ខ្លួន ព្រោះពេលនេះ គេមិនដឹងថានាយកើតស្អីនោះទេ នៅសុខៗក៏មកធ្វើបាបគេទាំងដែលគេមិនយល់នូវទង្វើរបស់នាយពេលនេះសោះ។
'' បើគ្មានឯងទេ ជុងហ្គុកច្បាស់ជាស្រឡាញ់យើងមិនខាន មកពីឯង អាចង្រៃ ''
ឌឹប...
យ៉ុនហ្គី ដាល់មុខរាងតូចមួយដៃយ៉ាងខ្លាំង ធ្វើឲ្យរាងតូចត្រូវដួលអុកគូទនឹងឥដ្ឋបែកឈាមតាមគែមមាត់តិចៗ។
'' ហ៊ឹកៗៗ...ជុងហ្គុកគេកើតអី? ខ្ញុំមិនយល់អ្វីដែលសិស្សច្បងនិយាយពិតមែន '' ជីមីន យកដៃខ្ទប់ថ្ពាល់ដែលនាយដាល់គេមិញនេះ រួចងើយសម្លឹងមើលនាយ សួរទៅនាយដើម្បីចង់ដឹងរឿងឲ្យកាន់តែច្បាស់។
'' ចឹងឯងបើកត្រចៀករបស់ឯងចាំស្តាប់ទៅ មកពីឯង ទើបជុងហ្គុកគេបដិសេធក្តីស្រឡាញ់របស់យើង គឺមកពីឯង ព្រោះគេស្រឡាញ់ឯង គេមិនបានស្រឡាញ់យើងទេ គ្រប់យ៉ាងគឺមកពីឯងទាំងអស់ '' យ៉ុនហ្គី និយាយទាំងស្រែកគំហកឲ្យរាងតូចដែលកំពុងតែសម្លឹងមើលមកគេទាំងទឹកភ្នែកហូររហាម វាអាចទៅរួចបានយ៉ាងម៉េចទៅ? គេមិនជឿនោះទេថាជុងហ្គុកស្រឡាញ់គេនោះ ច្បាស់ជាមានរឿងអ្វីដែលនាយយល់ច្រឡំមិន ខានទេ។
'' មិនពិតទេ ហ៊ឹកៗៗ...ជុងហ្គុកច្បាស់ជានិយាយកុហកបងមិនខាន ខ្ញុំមិនបានស្រឡាញ់ជុងហ្គុកទេ ខ្ញុំមិនដឹងរឿង '' ជីមីន យំក្រវីក្បាលតតាក់ គេមិនបាន ដឹងអ្វីទាំងអស់ ជុងហ្គុកអាចថាកុហកនាយក៏ថាបាន រឿងអីដែលជុងហ្គុកស្រឡាញ់គេនោះ បើពួកគេទាំងពីរជាមិត្តនឹងគ្នាតាំងពីក្មេងៗ ពួកគេស្រឡាញ់រាប់អានគ្នាដូចបងប្អូនបង្កើត ម៉េចនឹងអាចក្លាយជាស្នេហាបានទៅ។
'' អ្ហាយ៎យយ ''
រាងតូចស្រែកស្ទើរបែកសម្លេង ពេលរាងក្រាស់ចូលមកចាប់បីគេដើរចូលក្នុងបន្ទប់របស់នាយ។
ឌឹប...ព្រូស...
'' សិស្សច្បងចង់ធ្វើអី? ''
ជីមីន រំកិលខ្លួនខិតជិតទៅក្បាលគ្រែ ពេលអ្នក
កម្លោះបោះខ្លួនគេមកលើពូក ព្រមទាំងឃើញនាយ ដោះលេវអាវសិស្សសាលារបស់ខ្លួនចេញ ដើរសំដៅ មកគេជារឿយៗ។
'' បើខ្លួនប្រាណឯងស្មោករោគ យើងចង់ដឹងខ្លាំងណាស់ ថាជុងហ្គុកគេនៅស្រឡាញ់ឯងទៀតទេ? បើដឹងថាឯងជាតុក្តតាសិចសម្រាប់យើងនោះ? គេនៅតែចង់ បានឯងទៀតទេ? '' យ៉ុនហ្គី និយាយទាំងញញឹមចុងមាត់ ពេលនេះគេប្រៀបដូចជាបិសាចយ៉ាងចឹង កែវភ្នែកក្រហមច្រាសដូចឈាម កំពុងតែវាសំដៅមកលើគ្រែ ដើម្បីមកស៊ីកូនចៀមដែលកំពុងតែញាក់ញ័រខ្លួនទទ្រឺតភ័យខ្លាចនូវពេលបន្តិចទៀត នេះ ថានឹងមានអ្វីកើតឡើងមកលើគេ។
'' អ្ហាយ៎យយ សិស្សច្បងលែងខ្ញុំ..ហ៊ឹក..កុំធ្វើបែបនេះអីសិស្សច្បង លែង..!! '' ជីមីន ត្រូវស្រែកម្តងទៀត ពេលនាយទាញជើងរបស់គេឲ្យមកនៅក្រោមទ្រូងរបស់នាយ រួចនាយឡើងសង្គ្រប់ពីលើ ហើយបន្តថើបញក់ញីគល់ករបស់គេពីឆ្វេងទៅស្តាំ។
'' លែងខ្ញុំសិស្សច្បង ហ៊ឹក..កុំធ្វើបែបនេះអី លែងខ្ញុំ '' ជីមីន នៅតែព្យាយាមរើ តែអ្នកខាងលើមិនព្រមស្តាប់សម្តីរបស់គេនោះទេ គិតតែបន្តបឺតជញ្ជូក រហូតក្លាយជាស្នាមក្រហមជាំដុំៗឡើងមក ក្លិនខ្លួនក្រអូបដូចជាផ្កាកុលាប ធ្វើឲ្យចិត្តរបស់នាយឈ្លក់រង្វេងយ៉ាងខ្លាំង ក្មេងម្នាក់នេះត្រឹមតែជាក្មេងប្រុសទេ ប៉ុន្តែក្លិនខ្លួនក្រអូបជាងមនុស្សស្រីទៅទៀត ដូច្នេះហើយគេមិនអាចហាមឃាត់ចិត្តខ្លួនឯងមិនឲ្យប៉ះពាល់ក្មេងម្នាក់ នេះបានឡើយ។
'' ហ៊ឹក..សិស្ស..អ្ហឹមម ''
មាត់ក៏លេងស្រែកបានតទៅទៀត ពេលបបូរមាត់ក្រាស់របស់នាយ ថើបបំបិតមាត់រាងតូចកុំឲ្យស្រែកបាន។
'' អ្ហឹមម... ''
ជីមីន ព្យាយាមរុញទ្រូងរបស់អ្នកខាងលើឲ្យចេញពីខ្លួនរបស់គេ តែវាមិនបានផលឡើយ មានតែនាយចាប់ដៃរបស់គេលើកទៅលើរហូតផុតហួសក្បាល។
ខ្វោក...
សម្លៀកបំពាក់សិស្សសាលារបស់នាយតូច ត្រូវក្លាយជាកម្ទេចកំណាត់ ដោយស្នាដៃព្រានបុរសរបស់នាយជាអ្នកចាប់ហែកចោលបោះទៅលើឥដ្ឋមួយ
រំពេច។
'' អ្ហាយ៎យយ...ឈឺណាស់...ដកចេញទៅ សិស្សច្បង...ខ្ញុំឈឺណាស់ '' រាងតូចស្រែកចង់ដាច់ក្រឡើត ពេលរាងក្រាស់ស៊កស្អីក៏មិនដឹង បុកបញ្ចូលច្រកសម្ងាត់តូចចង្អៀតរបស់គេមួយទំហឹង ដោយគេមិនបានត្រៀម ខ្លួនឬនាយឲ្យសញ្ញាអ្វីសោះ។
'' សឺតត..អ្ហាស៎ស..ដាក់ភ្លាមស្រួលភ្លាមអ្ហឹសស... '' នាយកម្លោះដាក់បញ្ចូលភ្លាមក៏សំរុកអុកបញ្ចូលធ្វើចលនាភ្លាមៗតែម្តង ដោយមិនគិតថាឲ្យរាងតូចស៊ាំនឹងវាអ្វីបន្តិច។
'' អ្ហាស៎ស..ឈឺ...ហ៊ឹកៗៗ...ឈប់ទៅ...សិស្សច្បង ឈប់..អ្ហឹសស... '' ខ្លួនរបស់ជីមីនក៏រលាក់ចុះឡើង តាមកម្លាំងអុករបស់អ្នកខាងលើ គិតតែពីសំរុករហូត មិនគិតថាអ្នកខាងក្រោមត្រូវឈឺសាច់ដូចគេចាប់ហែកយ៉ាងណាក៏ដោយ សំខាន់គេកំពុងតែមានក្តីសុខ រឿងអីដែលគេត្រូវខ្វល់នោះ។
'' ថ្ងូរហៅឈ្មោះយើងមក សឺតត...ក្រែងយើងបន្ថយល្បឿនឲ្យឯង អ្ហាស៎ស... ''
'' ហ៊ឹក..អ្ហាស៎ស...យ៉ុន...អ្ហាស៎ស..យ៉ុនហ្គី...មីន យ៉ុនហ្គី អ្ហឹសស... '' រាងតូចស្រែកចង់បែកបន្ទប់ ដើម្បី ឲ្យនាយកម្លោះបន្ថយចលនាពីលើខ្លួន តែមានឯណា ពេលដែលបានឮសម្លេងថ្ងូររបស់រាងតូចហើយ នាយ ក៏ញញឹមចុងមាត់ រួចកាន់តែបន្ថែមល្បឿនលើសដើមទៅ ទៀត ដល់ថ្នាក់រាងតូចអួលម្តងៗ ព្រោះនាយអុកធ្វើចលនាបុកដល់ពោះវៀនទៅហើយ។
'' សឺតត...បងកុហក អ្ហាស៎ស...ឈឺណាស់..ហ៊ឹក... អ្ហឹមម... '' យ៉ុនហ្គី អោនចំកោងខ្នងមកបឺតមាត់តូចពណ៌ផ្កាឈូកនោះជាប់ បឺតរហូតដល់ថ្នាក់ហើមជាំក្រហមងាំង ចំណែកឯចលនាចង្កេះនៅតែសំរុករហូត ដោយនាយកម្លោះចាប់ដៃរាងតូចឲ្យតោងករបស់ខ្លួន រាងតូចក៏អោបស្រវ៉ាខ្ញាំខ្នងរបស់នាយ ដើម្បីកាត់ បន្ថយនូវការឈឺចាប់ខ្លះ។
'' អ្ហាស៎សស ''
សម្លេងថ្ងូរទឹកមួយក៏បានបញ្ចប់ រាងក្រាស់បាញ់បញ្ចូលសារធាតុសរខាប់ចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់នាយតូចគ្មានសល់ ដែលពេលនេះ រាងតូចកំពុងតែគេងដកដង្ហើមដង្ហក់ៗខ្យល់។
'' ហ៊ឹក...ធ្វើអីទៀតហើយ ខ្ញុំទៅលេងរួចហើយ '' ជីមីន ដកដង្ហើមមិនទាន់ទាំងស្រួលផង ស្រាប់តែនាយបង្វែងខ្លួនរបស់គេឲ្យគេងផ្គាប់មុខ រួចស៊កបញ្ចូលវាម្តងទៀត ហើយចាប់ផ្តើមកម្រើកចង្កេះយកតែម្តង។
'' អ្ហឹសស...សឺតត...ស្រួលណាស់ ឯងតឹងណែនខ្លាំងណាស់ ''
'' ហ៊ឹក សឺតត...អ្ហាស៎ស... ''
ជីមីន មិនអាចធ្វើអ្វីបាន ក្រៅពីដេកបង្ហូរទឹកភ្នែកព្យាយាមខ្ញាំដៃនឹងកម្រាលពូកដើម្បីកាត់បន្ថយការឈឺចាប់ដែលអ្នកខាងលើខំប្រឹងអុកសំរុកមកលើខ្លួន។ សម្លេងថ្ងូររបស់គេទាំងពីរ លាន់ឮពេញបន្ទប់របស់នាយ ដែលសម្លេងស្រែកឲ្យបញ្ចប់ពីដៃគូរម្ខាងទាំងទឹកភ្នែកហូរមកមិនឈប់ តែយ៉ាងណាក៏អ្នកម្ខាងទៀត មិនស្តាប់តាមសម្តីរបស់រាងតូចឡើយ។
មិនយូរប៉ុន្មាន គ្រប់យ៉ាងក៏ចប់សព្វគ្រប់អស់ដោយរាងតូចសន្លប់ស្តូកនៅទឹកទីប៉ុន្មានក៏មិនដឹង ព្រោះនេះគឺម៉ោង10យប់ទៅហើយ ណាមួយពួកគេធ្វើវាតាំងពីក្បាលល្ងាចឯណ្ណោះ។
យ៉ុនហ្គីដកកូនប្រុសរបស់ខ្លួនចេញ ក៏បានឃើញឈាមបរិសុទ្ធដែលហូរចេញពីភាពទន់ជ្រាយរបស់នាយតូច តែនាយមិនខ្វល់ឡើយ នាយដេកឱបរាងតូច រហូតលង់លក់ទៅជាមួយគ្នា។

      ដកស្រង់ចេញពីរឿង «កម្មស្នេហ៍» រឿងនេះមាន
តួYoonmin 50% Taekook 50% បានចេញជាសៀវភៅហើយ តម្លៃ7$ នៅមានក្នុងស្តុក។ ចាប់អារម្មណ៍អាចខមិនបាន...។