|| ZİNCİR || Bodrum Güzeli [TAMAMLANDI]

9.KALBİM EGE 'DE KALDI

O günden beri kapımızı çalan çalanaydı. Gelenler ya beni oğullarına istemeye gelen teyzelerdi ya da tebrik için gelen komşulardı.
Her iki durumdan da giderek sıkılmaya başlamış ,odama kapanmıştım. Şenlik gününün bana bıraktığı en güzel hediye Hakan olmuştu. Ama ben onu da bütün acemiliğimle elime yüzüme bulaştırmıştım.

Bugün benim için oldukça önemliydi. Fakat heyecanım ve telaşım bu defa Hakan için değildi . Kuzenim Ömer İngiltere' den dönüyordu. Beyefendi burada üniversiteyi kazanamayınca teyzemler onu İngiltere' ye mimarlık okumaya göndermişlerdi. Onun dönüşü için ev ahalisi evin içinde dört dönüyordu. Annem kıymetli yeğeninin sözde başarısını kutlamak adına ilk akşam yemeğinin bizde yenmesini istiyordu. Teyzem de erkenden bize gelmişti. Sabahtan beri o tatlı senin bu yemek benim işin içinden çıkamamışlardı. Nihayet bitti derken şimdi de hararetli bir dedikoduya başlamışlardı.
Bir teyzem ve annem klasiğiydi bu. Kahve ve dedikodu...

-Hoş geldin teyzeciğim. Dün biraz geç uyudum da uyanamadım o yüzden . Kusura bakma. Bugün bayram günündesin bakıyorum da .

- Olmaz mı kızım. Ömer dönüyor bugün.Ahhh Ömer'im , kıvırcık marulum. Nasıl da özledim onu. Burnumda tütüyor.

Teyzem Ömer'i hep kıvırcık marulum diye severdi. Bu durum bana komik gelirdi. Tabi Ömer bu duruma sinirlendiği için onu gıcık etmek için böyle seslenirdim.

- Eee, ne zaman teşrif ediyor İngiltere kralımız.

-İngiltere kralı da nereden çıktı kızım? Kim geliyor buraya ?

- Hayır teyzeciğim, bu Ömer'in lakabı. Mahallede ona İngiltere kralı diyoruz. O da bu durumdan gayet memnun. Her seferinde de gerindikçe geriniyor.

-Kral gibidir benim oğlum , yakışır ona. Akıllı , yakışıklı, boncuk gözlü... Daha ne olsun, maşalllah tü tü tü tü...

Teyzemin gereksiz övgü faslı 1 saat sürmüştü. Oğlunu çok sever, gittiği her ortamda oğluyla iftihar eder, övmekten geri kalmazdı.

-Eee, ne zaman burada olur teyze ?!

- Uçağı inmiş çoktan. Haber verdi. Otobüsteyim dedi. Bir yarım saate burada olur. Sen mahallenin başına gider onu karşılarsın kızım.

-Aman diyeyim teyze.Ömer buradayken ona göz kulak ol . Bu mahallede bir Mücella var. Dağlara taşlara... Mahallenin yakışıklı oğlanlarının peşine takıyormuş. Sonra onlarla konuşmaya çalışıp abisine onların kendini taciz ettiğine dair yalanlar atıyormuş. Sonra da ortalık kan gölü...

-Ayyyy! Allah korusun benim güzel çocuğumu. Tuzak kurmaya çalışanlar o tuzaklara düşsünler inşallah.

Annem teyzemin bu tavırlarına baktıkça kendini gülmekten alıkoyamıyordu.

-Benim bir fikrim var ama. Çocuğun selameti için başını bağlamanız en mantıklısı. Mücella Ömer'i görmeyedursun. Ege' nin başından sonuna kadar kovalar vallahi. Sonra da ertesi gün nikah masası. Ayyy, rezillik.

Annem şaklabanlıklarıma gülmekle kızmak arasında gidip geliyordu. Oyunculuğuma da diyecek yoktu.Daha fazla dayanamayıp atıldı

-Aaaa, yeter ama kızım. Çok ayıp. Mücella genç bir kız, öyle deme çok günah.

- Benden söylemesi anne. O deli kaçık yarın mahallede kovalamaya başlar Ömer'i. Sonra yok yeğenimin namusu kirlendi , yok çocuğa yazık oldu. İş işten geçer haberiniz olsun.

Annnemle teyzem kendilerini daha fazla tutamayıp kahkahaya boğulmuşlardı

-Neyse, güldük eğlendik kızım. Ömer gelmek üzeredir. Sen onu karşılamaya git.