Selam uzun bir bölümle geldim nihayet, keyifli okumalar dilerim
Okuma sayımız gayet iyi fakat yorum ve voteler düşük, kalbim kırılıyo 🥺
Bölümde +18 sahneler vardır rahatsız olanlar atlasın kuzular öptümm
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Şu bebeklere bi kalp atın da buralar şenlensin 🤍
Cem Adrian Gül Melek Mosso Yarım Kalan Sigara
🌱
Korku buzdan duvarları olan bir zindandı. Yerin yedi kat dibinde yedi kilitle korunan zehir gibi soğuk bir zindan... Tam şu anda oranın orta yerine hapsedilmiştim. Bunun nedeni saniyeler önce gördüğüm adamdı. Öz amcamın öz oğlu, Diyar Kızıl. Cellatım da diyebilirdiniz aslında. Zamanında beni öldürmeye teşebbüsü olmuştu ama kimse tarafından yakalanmamış ya da yargılanmamıştı. Adalet neredeydi? Benim adaletim sağlanmadığı için o dışarda, ben korku zindanındaydım.
Tarih tekerrürden ibaretse eğer bu noktaya gelmem kaçınılmaz bir sondu.
Başladığım yere geri dönmüştüm.
Poşeti tutan parmaklarım gevşediğinde büyük bir hevesle aldığım giysilerimin poşetini tutuyordum. Hepsi yeri boyladığında bedenimi saran titreme tanıdıktı. Geneleve satıldığım gün tanışmıştım.
"Zeynep iyi misin?"
Fatma ablanın sesi uzaktan geliyordu. Başımı ona doğru çevirdiğimde içine girdiğim transtan ötürü her şey ağır çekimde gibiydi. Ama hayat hissettiğimin aksine akıp gidiyordu. Tekrar "Zeynep," dediğinde gözlerimi kırpıştırdım. "Bembeyaz kesildin birden."
Otomatik bir sesle "İyiyim," dedim. İyi değilim.
Elimi karnıma yerleştirdim. Yalnız değildim artık ve en büyük korkularımla karşı karşıya duruyordum. Hayat bazen çok acımasızdı. Kaderim şu an çok acımasızdı.
