Ormandaki Kulube

Hiçlik(Boşluk)

Zhi yatağından sıçrayarak uyandı. Bugün onun için çok önemli bir gün o kadar heyecanlıydı ki sanki Everest'in tepesinden üzerinde hiç bir şey olmamasına rağmen atlamıştı. Sonu hiç umrun da değildi , o havada süzülmenin keyfini çıkarıyordu. İç sesi konuşuyor ama Zhi hiç duymuyor. Çok sevinçli küçük bir çocuk kadar şımarık yavru keçi kadar hareketli oradan oraya sıçrıyor içi içine sığmıyordu.

Orkidelerden mükemmel bir taç yapmış. Yanına papatyalardan bir yüzük, yüzüğün  başında ise küçük bir orkide çiçeği vardı. Bugün yabiş'e hayatının teklifini yapacaktı ama saniyeler o kadar ağırlaşmış ki zaman bir türlü geçmiyor. Sanki 5 saattir saat 12:23 'te takılı kalmıştı. Akrep ve yelkovan bugün üşengeçlik yapmış, rutin hareketlerini durdurmuştu. Bekleyecek hiç zamanı yoktu. Duramazdı yani bunu yapamazdı. Yüzüğü ve orkide tacını alıp gizlice pencereden aşağı indi. Zıplaya zıplaya ormanın derinliklerine doğru bir o yana bir bu yana gidiyordu. Heyecanını bastıramıyor aklında mükemmelce sıralanmış cümleleri tekrar ediyor. Hatta aklında çılgınca bir fikir vardı. Yabiş'in bahsettiği kulübeyi bulup ona sürpriz yapacaktı pat diye karşısında belirecekti.

İç sesi her ne kadar konuşuyor olsa da Zhi sanki ona karşı bir tür ses yalıtım mekanizması kurmuştu. Sesini duymuyordu evet konuştuğunu hissediyor ama Zhi'ye hiç bir ses, fikir ulaşamıyordu. Kendini tamamen kendine çevrimdışı yapmış adeta. Ağaçların arasından yavaş yavaş ilerliyor ve kulübeyi bulma umuduyla etrafına pür dikkat bakıyordu.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - ♧ - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Diva malikanede sabahki rutinini yaptıktan sonra Mr.Serp odasına doğru koridor boyu yürüdü. Malikane de ses hiç eksik olmazdı. İlk zamanlar alışamamıştı buna ama sonralarında artık o gürültüyü zihninde bastırmayı başarmış ve fark etmemeye başlamıştı. Daha önceki çalışanların fazla duramamasının sebebi bu olmalıydı ama Divanın zorunluluğu vardı. Ailesine destek olmalıydı okuyan 2 kardeşi ve hasta bir annesi vardı. İş onun için rahat ve parası iyiydi ayrıca Mr.Serp onun için çok zeki ve nazik bir adamdı onu sevmişti.

Oda'ya varıp kapıyı tıklattı. Nazik bir ses ;
Mr.Serp: Girebilirsin.
Mrs.Diva: Günaydın Mr.Serp
Mr.Serp: Günaydın Mrs.Diva işlerinizi erken bitirmişsiniz.
Mrs.Diva: Biraz öyle oldu , bugün her zamankinden daha erken kalktım.
Mr.Serp: Zhi nasıl onda bir farklılık var. Galiba yine o durum tekrarlancak çünkü bayadır konuşamıyoruz. Dediğim gibi her hareketini takip ediyorsun demi ?
Mrs.Diva: Ne tekrarlancak? Anlamadım.
Mr.Serp: Hiç önemi yok.
Mrs.Diva: Tabi ki Mr.Serp her ne yapıyorsa günlük raporumu tutuyorum. Bende fark ettim ondaki farklılığı eskiye göre daha bir enerjik yere göğe sığamıyor.
Mr.Serp: Ne içersin ? Otur istersen.
Mrs.Diva: Teşekkür ederim. Bir şey almayayım.

Dedi ve pencereye doğru yöneldi ve dışarı baktı. O an Zhi'yi sevinçli sevinçli ormana doğru ilerlerken gördü. Döndü ve Mr.Serp 'ten müsaade istedi. Hemen Zhi'nin peşine koyuldu.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  - - - - - - -  - - ♧ -  - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Zhi'nin gözüne siyahlara bürünmüş ağaçlıkların arasında duran kulübe takıldı. Heyecanla hızlı hızlı yaklaştı. Önce beklemeyi düşündü daha sonra merakına yenik düştü. Kulübenin etrafından dolandı ve gördüğü ilk pencereden kafasını kaldırıp şöyle bir içeri baktı. Çok şaşırdı,  gördükleri zihninin bir oyunu muydu? Yoksa gerçek miydi? İçeride kocaman bir masa üzerinde ise çeşitli otlar daha önce görmediği bir takım malzemeler. Siyaha bürünmüş rabiş bu defa yüzü açıktı ve Zhi ilk defa yüzünü şuan görüyordu. Kelimeler kifayetsiz kaldığı an işte bu andı. Bu gerçek değil olamaz yani yüzü sevdiği kadına tıpa tıp benzeyemezdi. Yoksa yabiş bu gün siyah mı? Giymişti. Her zaman o melekleri andıran beyaz kıyafetiyle adete kalbine taht kuruyordu. Zhi çok şaşırmıştı ve zihni onunla oyun mu oynuyor anlamıyordu. Akıl almaz bir rüyanın içinde miydi? Yoksa gerçekliğin tüm çıplaklığı ile karşı karşıya mıydı? anlayamıyordu.