Ormandaki Kulube

Mutlu Son Değil Ama Mutsuz Sonda Değil.

Zhi'nin ölüm nedeni belirsizdi. Cesedine otopsi yapıldı. Sonucu çok şaşırtıcı çıktı. Nefes alamaması sonucu boğularak hayatını kaybetmişti. Boğazında ve bedeninde herhangi bir parmak izide bulunmamıştı. Diva'da onu izlemişti zaten ,etrafında onu boğucak kimse yoktu ve Herhangi bir su birikintiside bulunmuyordu. Sadece biraz yürüdükten sonra yığılmıştı. Zhi'yi öldüğü yere gömdüler. Ondan geriye kalan tek şey günlüğüydü onu da Mr.Serp' aldı.

Diva'nın raporlarını da alıp hem günlüğü hem de raporları karşılaştırdı. Divanın raporu düzenli ama eksikti. Okuyunca bir anlam verilmiyordu. Zhi'yi kendi gözünden anlatan Diva onun gördüklerini görememişti. Günlük ile Diva'nın raporundaki boşluklar doluyordu. Mr.Serp tüm bunları okuyunca büyük bir şaşkınlık geçirdi. Zhi'nin farklı farklı karekteristik özelliklerine denk geldi. Günlük çocukluğunun izlerini barındırıyordu. Mr.Serp'e anlatamadığı bir çok şey günlüğünün içindeydi. Mr.Serp, Zhi'nin üvey babasıydı aynı zamanda kendisi bir Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları Profesörüydü. Malikane bir zamanlar kimsesiz çocukların barındığı bir devlet kurumuydu. Yabiş ve Rabiş ikiz kız kardeş ve Zhi bu malikanede yani kimsesiz çocuklar kurumunda kalıyorlardı. Zhi ile Yabiş çok iyi arkadaşlardı ve beraber  oynar ,koşar ,saklanır , yiyip içtikleri ayrı gitmezdi.

Rabiş ise biraz daha çekingen onlardan ayrı sürekli onları kıskanan kavga edip tartışan biriydi. Zhi'nin hayatını kaybettiği yer bir zamanlar kurbağaların içinde yüzdüğü bir göldü. Biraz ilerisinde ise çocuklarla ilgilenen bakıcı kadının kaldığı yer olan siyah kulübe vardı. Yabiş ve Zhi kadına Mrs.Cadı ve Rabişi sevip onunla daha çok ilgilendiği için Rabişi de küçük cadısı yaptıklarını sanırlardı. Yabiş kurbağaları çok sevdiği için fırsat buldukça Zhi ile beraber pencereden kaçıp bu göle gelirdi. Zhi kurbağaları sevmez ama Yabişi sevdiği için o nereye giderse oda onunla giderdi. Orada Yabiş kurbağalarla oynar ,onları izler Zhi ise Yabişi izlerdi. Bir gün Yabiş o göle düşerek boğuldu ve hayatını kaybetti. Yabişi son kez beyaz bir kıyafetle gören Zhi o halini hiç unutamadı. Zhi o günden sonra hiç eskisi gibi olamadı.

Gülmedi, hep bir yanı eksik kaldı; o yanını hiç bir şey dolduramadı. İçinde büyük bir hiçlik oluştu ve onu karanlığına doğru çekti. Yabiş'in hep bir kurbağaya dönüştüğünü sanırdı. Gece gider , gündüz gider , onu hep o gölün orada bulurlardı ve kurbağalarla konuşurken yakalarlardı. Durumun böyle olduğunu gören yurt müdürü onu arkadaşı Mr.Serp'e bahsetmiş oda görmek istemişti. İşte Mr.Serp ile Zhi öyle tanıştı. Daha sonra onu evlatlık aldı. Kimsesiz çocuklar kurumu kapatılınca yerine Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları Kliniği açıldı. Tüm ileri derece hastalar orada yatılı olarak tedavi alırdı. Mrs.Diva Klinikte hemşireydi tüm hastalarla ilgilenir ama Zhi ile özel ilgilendi. Zhi ileri derecede bir şizofreni hastasıydı. Hastalığı sıklıkla alevlenir hezeyanları artardı. Bazen çok iyi bazen çok kötü olurdu. Mr.Serp günlüğü ve raporları okuyunca iyi ve kötü olmasının sebebini anlamıştı.

İyi olduğu zamanlar Yabişi gördüğü onunla vakit geçirdiği zamanlar kendini tam, mutlu ,heyecanlı iyi hisseder ama kurbağaya  dönüştüğü zaman bir eksiklik koca bir hiçlik olurdu. Sonra tüm yaşananları unutur, tekrar yaşardı. Hayatı kısır bir döngüdeydi. Hezeyanlarıyla yaşar dururdu. Gördüğü ,duyduğu hissettiği her şeyi günlüğüne bir bir yazardı. Mr.Serp, oğlu Zhi'ye Yabiş ile uyuduğu O odayı özel olarak düzenlemiş ve sadece ona tahsis etmişti. Diğer hastalarla karşılaşmaması için onun dışarıya çıkış saati diğer hastaların öğle yemeği saati yani 13:00' idi  ama Zhi kapıyı değil hep pencereyi çıkmak için kullanırdı. Ölümünden sonra odasına sık sık giden Mr.Serp  bir gün odasının duvar kağıtları kaldırınca, duvarlarda  Yabişi görmüş. Her yere ama her yere onu çizmiş. Yabiş dışında kurbağa, Rabiş, Siyah Kulübe ve göl de çizmişti.

Bütün bu bilgileri Zhi'nin günlüğü , Diva'nın raporu yurt kayıtları , Mr.Serp tuttuğu notları ve kendi anılarını da ekleyen Rabiş,  İkizi ve Zhi'nin anısına kitap haline getirdi. Ormandaki Kulübe adlı kitabın gelirleri. Malikanedeki hastalara bağışlanmıştır. Rabişin çocukluğu yurttan daha çok Ormandaki kulübede geçtiği için adının bu olmasını istemiştir. Rabiş, Zhi ve Yabişi çok ama çok özlüyordu. Okuyup o anları tekrar hatırlar ve ağlardı.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -  SON - - - - - - - - - - - - - - -- - - -- - - - - - - - - - - - - - -
#Syzjk.

Karalar'ın Notu: Bir notum yok. Şuan Zhi gibi bir hiçlik hissediyorum. Galiba yazdığım şeyden etkilendim. Hiçliğimi yorumlarla doldurabilirsiniz. İyi okumalar dilerim.

#Karanlık bir ruhun kaleminden siz ne hissettiniz ?