"Ne demek sürekli yanında olmama gerek yok?"dedi Giray elindeki çatalı yavaşça masaya bırakıp yerinden kalkarak"Simsim o tatlı dudaklarından çıkanlardan haberin var mı bebeğim?"yanıma yaklaşarak dizlerinin üzerinde durduğunda burnumu çekerek yaşlı g...
"Ben kendim giderim."dedim cüzdanımı pantolonumun cebine sokup kapıya doğru ilerleyerek,cem sonuçta benim çalışanım değildi o yüzden onu sürekli oyalamak istemiyordum.Elimi kapı koluna getirdiğimde evimizdeki eski sandalyenin çekilirken ki gıcırtısını duydum"cem gerçekten ben giderim, sen uzayı dersine götür."Uzay bir sınavdan kaldığı için o konu hakkında pazar günleri babasının zoruyla ders görüyordu.
"Ben kendi arabamla gideceğim." Kaşlarım çatılırken ağır çekimle bana bakan ikiliye döndüm,arabası?hemde sürekli kaza yaparken.İstemsizce güldüğümde hemen elimi dudaklarım üzerine kapattım"ne var?süremez miyim?kapı gibi ehliyetim var benim."Evet iki yıl önce aldığın ama bin defa kaybettiğin bir ehliyetin var.
"Bu gereksiz bir detay."ellerini iki yana açarak havaya kaldırdı"hem o yurt dışında!"arkasında yüzlerce koruma gezerken babasının her adımından haberdar olamayacağını falan mı sanıyordu?üstelik bu araba konusunda ceza yiyecek kişi de kendi değildi,çünkü uzaydan cem sorumluydu ve taşa takılıp yere düşse bile bilet ona kesiliyordu.
"Geçen sefer olanları hatırlamıyor musun?"dedim kısık sesle,cem e bir daha bu tür şeyleri hatırlatmak istemiyordum ama Uzay böyle davrandığı sürece fazlasıyla ceza yiyecek gibiydi."çocuğu dövdü,kolu kırılıyordu kendine gel!cem en iyisi sen Uzay götür güzelce teslim et.Bende onun arabasını alır giderim."ehliyetim olmasa da biraz araba sürmeyi biliyordum.En azından ileri geri yapabiliyordum,bu da bir şeydi.
Masanın üzerindeki mor anahtarlığı alarak cebime attım ve cevap beklemeden hızla evden çıkarak apartmanın merdivenlerini inmeye başladım.
Araba sürme konusunda fazla becerikli olduğum söylenemezdi ama en azından biraz olsun biliyordum.Bundan iki yıl önce ertaç diye bir arkadaşım bana araba sürmeyi bir kaç kez göstermişti, bende onun sayesinde bu işi çok az kavramıştım.
Apartmandan çıktığımda arabanın açma düğmesine basarak hızla oraya doğru ilerledim ve kapıyı açarak sürücü koltuğuna yerleştim sonra da düğmeye basarak arabayı çalıştırdım ve yola koyuldum.Yol yaklaşık yirmi dakika kadar sürmüştü ve duyduğum bir kaç küfür haricinde fazla bir şey olmamıştı,o da artık normaldi çünkü çok fazla yanlış hemle yapmıştım.
Belkide cem'den bu konuda küçük bir yardım istemeliydim,bana doğru şekilde araba kullanmayı öğretebilirdi.
Derin bir nefes alarak arabayı kulübün önüne park ettim ve arabadan inerek yanında durduğum bebeğe küçük bir bakış attım.
