PUSULAM SENSİN

22. BÖLÜM

Bölüm 22

'Yıkılan Duvarlarımız'

Yayımlanma: 11.07.2022

Oy ve yorumla destek olmayı unutmayalım. Keyifli okumalar 💖

Umut Kaya - Gül Güzeli

Cem Adrian & Sena Şener - Yine mi Yol

Sila, Mabel Matiz – Muhbir

~
Diline dolanmış bahaneler
Bahane değil onlar harabeler
Hüngür hüngür ağladım
Senin alacağın olsun
Utandı meyhaneler
Oyuna getirdin aşk
Sana da aşk olsun
Muhbirmiş kelimeler

~

İyileşmemin üzerinden bir hafta geçmişti. Bu bir haftada Alparslan ne evime gelmiş ne de karşıma çıkmıştı. Eski halimize geri dönmüştük, şimdi yine benden uzak duruyordu. Çok bile yaklaşmıştı zaten, şaşırmıştım hatta bana karşı bu kadar ılımlı olan tavrına. Sanki aramzda bir şey geçmemiş iki arkadaş gibi takılıyorduk, bir yerden patlak verecekti. Bana göre hava hoş olduğu için Alparslan fabrika ayarlarına geri dönmüştü.

Evin kapısını tıklatıp annemin açmasını beklerken saatimi kontrol ettim. Okuldan çıkınca direkt buraya gelmiştim, annem hem yemek için çağırmıştı hem de benimle konuşması gerekenler olduğunu söylemişti. Ablamla konuştuğunu düşünüyordum.

Kapı açılınca beni karşılayan annem oldu. Selamlaşıp içeri girdiğimde evde her zamanki gibi yemek kokuları vardı.

'Ne pişirdin?' dedim çantamı portmantoya asarken.

'Domates çorbası, karnıyarık ve pilav. Cacık da var.' dediğinde gözlerimi büyüttüm.

'Ay daha ne olsun?'

'Mutfağa gel,' dedi, ablamın kapısı kapalı odasına kısa bir bakış attıktan sonra. Onun ardından mutfağa geçtiğimde sandalyeye oturup, masanın üzerindeki muzlardan bir tanesini soyup yemeye başladım.

'Sen ablamla mı konuştun?' diye direkt girdim konuya. Demlenen pilavı kontrol ettikten sonra bana dönüp kalçasını tezgaha yasladı.

'Ablan beklediğimiz gibi bir tepki verdi.' dediğinde başımı salladım.

'Zaten belliydi, ne yapacaktı başka?'

'Şaşırdı önce ama sonra ağlamaya başladı, en son da bağırarak kimseyi istemediğini, bu konuyu da bir daha konuşmayacağını söyledi.'

'Burak abiyle konuşurum,' dedim omuzlarımı düşürerek. Çok üzülecekti çünkü benden medet umuyordu adam.

'Nurlan'ı biliyorsun, ikna da edilmez.'

'Biliyorum anne, daha fazla konuşmaya gerek yok zaten. Ablamın aklının da kalbinin de hâlâ nerede olduğunu biliyorum. Sadece, Burak abi çok istekli olunca deneyelim dedim. Görmüş olduk tekrar.' deyip ayağa kalktım. 'Ben babam gelene kadar salonda biraz kestireyim, dün gece geç yattım. Sen uyandırırsın.' dedikten sonra mutfaktan çıkıp oturma odasına girdim ve kanepeye uzanıp gözlerimi kapattım.

Babam geldiğinde annem beni uyandırmıştı ve babamın bana sorduğu birkaç soruyla geçen yemeğimizi yedikten sonra eve gitmek için yola koyulmuştum. Evimin önüne geldiğimde karşıdan gelen birkaç kişiyi görüp şüphelenerek yavaşladım. İçlerinden birini tanıyordum ama diğer üç kişiyi çıkaramamıştım. Ki içlerinden tanıdığım kişi de Kadir'in kardeşi olduğu için anında korkuyla ışığı yanan atölyeye dönmüştüm. Onlar yaklaşırken evime girmekten vazgeçip durduğumda dört kişi hızlı adımlarla art arda atölyeye girdiler. Hemen telefonumu çıkarıp Nisanur'u aradım.