Lucas ေျဖာင့္ျဖဴးေနသည့္လမ္းအတိုင္း ေျဖးညႇင္းစြာေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ေျခလွမ္းမ်ား၏ဦးတည္ခ်က္သည္ ၿမိဳ႕ေလး၏ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားသည့္ ေစ်း႐ွိရာသို႔ျဖစ္၏။ မြန္းၾကပ္လြန္း၍ထြက္လာျခင္းျဖစ္၏။ဘာလိုလိုႏွင့္ စံအိမ္ႀကီး သို႔ေရာက္သည္မွာ သူ ႏွစ္ပတ္တိတိ႐ွိ သြားၿပီျဖစ္သည္။ အခ်ိန္ေတြကုန္ျမန္သည္ဟု ေျပာရမလိုပင္။
အမွန္တိုင္းေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ Lucas အတြက္ ကုန္သြားသည့္ရက္မ်ားသည္ ေနေပ်ာ္လြန္း၍ ကုန္သြားျခင္း မဟုတ္။ ၿပီးလိုေဇာႏွင့္ ရသမွ်နည္းလမ္းစုံကို႐ွာေဖြေနျခင္းျဖစ္၏။ နည္းလမ္း႐ွာမရ၍ စိတ္႐ႈပ္ေနသည့္ၾကားမွ Ivan ခ်က္ေကြၽးသည့္ ထမင္းဟင္းမ်ားသည္ ခ်က္ပုံသည္သာကြဲသြားသည္ ပါ၀င္ပစၥည္းမ်ားသည္ ေန႔စဥ္တူေနျခင္းေၾကာင့္ သူၿငီးတြားလိုက္ မိသည္။ ထိုအခ်ိန္မွပင္ Ivan ၏ အခက္အခဲမ်ားကို သူသိလိုက္ရျခင္းပင္။
ေလွ်ာက္လာရင္းႏွင့္ Ivan ၏ေန႔စဥ္စားေသာက္ေရးအတြက္ ေျဖ႐ွင္းသည့္နည္းလမ္းကိုေတြးမိကာ စိတ္မသက္ မသာျဖစ္မိ၏။ ေငြစကၠဴတစ္ထပ္ႏွင့္ စာတစ္ေစာင္ေရးကာ ေစ်း၀ယ္ခိုင္းျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ထိုစာထဲ၌ အသီးအ႐ြက္၊ အသား ငါးႏွင့္ လိုအပ္ေသာပစၥည္းမ်ားကို ေပးထားသည့္ေငြတန္ဖိုး၏ တစ္၀က္တိတိကို သင့္ေတာ္သလို ၀ယ္ေပးရန္ႏွင့္ ပိုေငြကို ၀န္ေဆာင္ခအျဖစ္ယူရန္ျဖစ္သည္။
၀ယ္ခိုင္းသည့္ပစၥည္းမ်ား ၾကာ႐ွည္ထားခံသည့္ ပစၥည္းမ်ားျဖစ္သည္။ ငါးဆိုလွ်င္ ငါးေသတၱာ၊ အသားဆိုလွ်င္လည္း အသားေျခာက္၊ အသားဗူးမ်ားျဖစ္၏။ ထိုကဲ့သို႔၀ယ္ထားလွ်င္ Ivan သုံးလစာေလာက္လုံေလာက္သည္ဟုဆိုသည္။
ထိုသို႔အကူညီေတာင္းမည့္သူကိုလည္း Ivan သည္ေငြေၾကးလိုအပ္ေနသည့္သူမ်ားကိုသာေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး ၀ယ္ယူၿပီး သည့္ပစၥည္းမ်ားကို မည္သူမွ်မေတြ႕ႏိုင္သည့္သတ္မွတ္ထားသည့္ေနရာတြင္လာထားေပးရန္ ေတာင္းဆိုထားသည္။ ထိုသို႔ ေသာ ကိစၥမ်ားကို မည္သူ႕ ကိုမွ်ျပန္မေျပာမိဖို႔ပါ အထူးေတာင္းဆိုထားသည္။ လိုအပ္သည့္လုပ္အားခထက္ အဆေပါင္မ်ားစြာ သာလြန္ေအာင္ေပးထားသည့္ ေငြစကၠဴမ်ားေၾကာင့္ Ivan တစ္ေယာက္ယခုခ်ိန္ထိ ေန႔စဥ္စားေသာက္မႈကိစၥကို ေျဖ႐ွင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။
YOU ARE READING
Magical Love
Short StoryReview တွေအများကြီးမပြောတော့ဘူး။ သဘာ၀လွန်ဖြစ်ရပ်ဆန်းများကို စိတ်၀င်စားမယ်ဆိုရင် ၀င်ဖတ်ကြည့်လိုက်ပါ။ စိတ်ကျေနပ်မယ်ဆိုရင် တစ်ခုခုပြောခဲ့ပေးပါ၊
