Askeriye Sahuru || Texting

2.8

Merhabalar aşklarım.

İyi okumalar diliyorum oy ve yorum yapmayı unutmayın ☀️🖤😽

"Yeter Güneş, yeter. Çok güzelsin."  Saniyede on kez aynaya baktığım için Sevde'nin beni dövmesine çok az bir süre kala kendimi koltuğa attım.

"Nerde kaldılar gelmeleri lazım." Ellerim ile kendime hava yaparken Mardin'in sıcağı beni bayıltacaktı.

"Daha var Güneş bir dur, bir relax."

"Ay tamam durdum." En sonunda telefonumu elime aldığımda yaklaşık 25 dakika önce gelen bildirimin sahibi ile kalbim hızlanmaya başladı.

Ali Kaan bana fotoğraf göndermişti.

Hızla fotoğrafa girdiğimde beni karşılayan ayna fotoğrafı ağzımın sularını akıttı.

Aralarında yer yer kamelya çiçeklerinin bulunduğu bir buketi elinde tutarken simsiyah takım elbisesi onu çok fazla yakışıklı göstermişti.

  Altına attığı mesajı ise fotoğraftan zar zor gözlerimi aldığımda fark ettim.

"Seni almaya geliyorum gönül bağım."

Ne yazacağımı bilemediğimden mesaja görüldü atıp telefonu kenara bıraktığımda daha çok ateş bastığını hissettim.

"Of  çok sıcak oldu burası klima falan bir şeyler açalım." Sevde bana garip garip bakarken kaşlarını çatıp konuşmaya başladı.

"Zaten klima çalışıyor, artık telefonda ne gördüysen ateş basmış sana."  Yanaklarım kızarırken kapıyı güm diye açan 5 yaşındaki kuzenim nefes nefese konuşmaya başladı.

"Güneş abya Güneş abya geliyoylay." Cümlesi ile aynı anda kulağıma gelen korna sesleri kalbimin ritmini de hızlandırırken son kez aynada kendime baktım.

  Bembeyaz balık model bir elbise giymiştim. Etek ve kol kısımları fırfırlıydı. Dizimin biraz altında bitiyordu ve göğüs dekoltesi ne çok abartıydı ne hafifti. Tam istediğim bir elbise olmuştu isteme için.

Altına ise siyah kadife stiletto bir ayakkabı giymiştim. Saçlarımı hafif dalgalandırmış yüzüme doğal ama aslında bir ton malzemenin kullanıldığı o makyajlardan yapmıştım.

"Güzelim değil mi?"

"Güzelsin çık artık şu odadan." Sevde beni iteklemeye başlarken bende çabukça çıktım ve benim katımda olan konak balkonuma koştum. Herkes oradaydı zaten. Çoğu kişi videoya çekerken ben Ali Kaan'ın bu kadar arabayı nereden bulduğunu düşünüyordum.

Lakin düşünmem çok uzun sürmedi. Son model arabalardan inen adamlara asker selamı veren bir kaç sivil ile Ali Kaan'ın komutanları olduğunu anlamam çok uzun sürmemişti.

En sonunda en öndeki arabadan inen Ali Kaanı bulan gözlerim kalp krizi geçirmem için onu bu kadar yakışıklı gösteriyordu. Emindim.

Arkasında duran iki kadından bir kayınvalidem biri görümcemdi. Etrafı tatlı tatlı süzüyorlardı.

Davul zurnayı kim tutmuştu bilmiyorum ama çalmasını kesinlikle istemiyordum. En azından istememde çalmasaydı iyi olabilirdi...

O kadar gürültü vardı ki başım şimdiden ağrımaya başladı. Yüzüm istemsizce buruşurken Ali Kaanla göz göze geldik.

Onunda kaşları ışık hızında benim yüz ifademe çatılırken tek gözünü kırpıp başını ne oldu dercesine sallladı.

Salaktım. Çocuğun içine kurt düşürecektim.