The Reincarnation of the Assassinssassin's as a Mafia Lord Daughter

CHAPTER 2:

Chapter 2:

‘Im glad you're alive kiddo.’-
Keen Devil Ambrosio

                       ELLAINE P.O.V

Naalimpungatan ako ng may tumapik sakin, hindi yon mahinang tapik kundi napakalakas na pagtapik–parang sampal na siguro. Galit  namang akong bumangon at sinamaan ng tingin ang tumapik sakin, may bakas  na gulat ang kanyang mga mata pati narin ang mga tao sa paligid.

“What the fuck Kaizel, didn't you see Im still fuckin' sleeping. The fuck with you bro.” Sinamaan ko naman siya ng tingin. Napansin ko naman ang mga luha ang kanyang pulang mata.

W-wait who's Kaizel and what the fuckin' fudge why im still alive.

Humiga ako sa kama ng nakaramdam ako nang pagkirot sa ulo ko. Inihiga ko ito sa pagaakalang mababawasan ang sakit. Pero holy mother fucker mas lalo lang nadagdagan ang sakit na nararamdaman ko. May mga alaala akong nakita, na alam kong hindi saakin.

“Hey Im still dreaming am I,” maluha luhang sabi ng binatang tumapik saakin kanina.

Teka hindi to tama bakit buhay pa ako at bakit may mga ala-alang pumasok sa isipan ko. Pinagmasdan ko naman ang paligid at doon ko nakita ang mga gwapong estranghero katulad lang nong tumapik sa kin kanina may nakita rin akong umiiyak na bata sa tabi. Una kong napansin dito ay ang itim nitong mga buhok at ang pulang mata.

What the hell is happening.

Nabalik naman ako sa reyalidad nang makita kong malakas na umiyak ang lalaking sumampal saakin kanina. Napangiwi ako sa sitwasyon niya. Gulong-gulo ang buhok na akala mo ginahasa ng sampung bakla at ang pulang mata rin na may mga luha, isama mo pa ang mga uhog nito.

“You're not bro.”  Tamad kong tugon
bago humikab at humiga. Infairness ang lambot ng kama huh mas lalo tuloy akong ina antok.

“Choooo” pagtataboy ko sa kanila "Im going to sleep, Im still tired."  humihikab pa ako ng tinaboy ko sila

Napatango sila kahit halatang hindi pa sila na ka recover sa nangyari kanina dahil pansin ko parin ang kuryusodad sa mga mata nila. Isa-isa ko silang tinapunan ng tingin. Kagaya ng nakita ko sa dalawang umiyak kanina. May mga itim  rin silang mga buhok at pulang mata maliban sa nakasuot ng pang doctor.

Dahan dahan naman silang tumayo at isa isang umalis sa kwarto. Hindi ko nalang sila pinansin at humiga na muna. Nag isip -isip ako kong saan ko nakita ang mga mukha nila. Kasi parang familiar hindi dahil may mga parte ng ala-ala ng katawan na ito na napunta sa akin kung hindi parang–– ano—tama ako nasa libro ako na dati ko nang nabasa. Mabuti pang itulog ko na muna ito at bukas ko na problemahin. Sumasakit kasi sa ulo ko dahil may mga ala-alang paring  pumapasok sa utak ko.
Bumuntong hininga muna ako bago umiling nung naalala ko ang mga mukha nila kanina noong pinaalis ko sila.

Bakit ngayon pa ba sila nakakita ng patay na nabuhay.

Umiling-iling na rin ako sa aking na isip dahil maski ako hindi rin makapaniwala dahil sa pagkakaalam ko patay na dapat ako pero yong kaluluwa ko napunta ata sa ibang katawan.

Hays

                       Third person P.O.V

Pagkatapos umalis ng anim na lalaki sa kwarto ng dalaga tumigil muna sila sa harap ng pintuan.Mababakasan parin nang gulat at saya ang kanilang mata,sino bang hindi kong ang importanteng tao sa buhay mo nabuhay muli. They never believe God's exist, pero nong nakita nila yong milagrong naganap ay hindi parin sila naniniwala sino bang tanga ang maniniwala sa diyos kong daan-daang tao na ang napatay nila.

‘I think it's still satan's doing’ saad nila sa kanilang mga isipan

The man with a black undercut hair with a eyes red as fire speak. His voice sounds deep and cold, kaya nabalik sila sa reyalidad.

“Lets go we still have unfinished work to do, do your job neat and clean. And I don't want to hear what's happen today. Go.” Maotoridad nitong sabi bago naunang umalis. Pagkatapos sabihin iyon ng lalaki ay kanya kanya na silang alis at pumunta sa kani-kanilang gawain

‘Im glad you're alive kiddo.' napangiti naman sya sa nangyari kanina.