The Reincarnation of the Assassinssassin's as a Mafia Lord Daughter

CHAPTER 25:

Binilisan ko ang takbo ng sasakyan dahil masyado na akong nabuburyo sa biyahe. Ang akala ko ay ma c-car sick si Zd katulad ng mga kaibigan ko dati pero parang wala lang ito sa kanya. Chill na chill pa siya na inienjoy ang biyahe.

"ZD, How did you know Chester Leigh?"

Natahimik silang dalawa hindi naman akward ang mood pero bigla na lang silang natahimik na para bang pag may magsasalita sa kanila ay mamatay. Tumingin si ZD kay Keith tsaka napangiti.

"Hes my older brother."

"Huh?" napakunot ang noo ng dalaga dahil base sa nabasa niya at sa info na mayron siya walang kapatid si Chester at wala ring family history na may kaugnay kay ZD.

"He abandon us when I was a kid, at that time. I really don't quite remember what happen at that time but I remember my brother face crying."

Sa isang maliit na eskinata ay lumiko sila doon ipinarke naman ni Keith ang sasakyan niya sa may bakante at maliit na lote.

Nauna siyang bumaba kasunod si Zd na nakapamulsa lang.

Naglakad sila papunta sa apartment kung saan nakatira o NAKATAGO si Chester.

Kakatok na sana siya ng binuksan ni Chester ang pinto. Nakasando lang ito na puti na naging dahilan upang lumantad ang naglalakihang biceps niya. Hindi rin ito nakasuot ng tsinelas.

"You're here."pagkatapos niyang sabihin iyon ay tumalikod siya at umupo sa maliit na sofa na kaharap ng isa pang sofa na katabi ng pinto.

"Anong gusto mong pag usapan?" umupo siya na walang pasabi.

"That offer you said last time. Is it still available?"

"Well it always available since that job is only exclusive for you." napatango tango ang binata dahil sa sinabi niya.

"Tell me the reason why did you need that thing?"sabay pakita saakin ng rare item stone na hindi nakuha noon.

Hindi ko siya sinagot bagkus nakatoon lang ang tingin ko sa monitor ng screen ng laptop na kung saan nandoon ang larawan ng rare item stone.

I heard him sighed." Based in the info, this Stone come from the family of Kurosawa. They have this stone since 40 years of decades. Sabi nila ang batong ito ay isang napakalaking misteryo. Napakahalaga nito lalong-lalo na sa Head ng family Kurosawa dahil ito ang nagsisilbi nilang sagradong tagapangalaga. Base din dito ipinasa-pasa na ito ng ilang henerasyon ng Kurosawa. At may apat na beses na rin itong ninakaw pero sa huli ay nahuhuli o di kaya ay mamatay ang mga taong nagnakaw nito."

Ipinakita niya rin saakin ang miyembro ng mga pamilya nila. Napataas naman ang kilay ko dahil para saan naman ito?

"Sila ang mga Kurosawa family. Base sa nakikta mo isa itong family tree. Mula sa taas ay si Hachi Kurosawa ang head sa Kurosawa Family. May dalawa siyang anak na babae ito ay si Akira at Habi pero sa kasamaang palad ay namatay si Habi dahil sa isang aksidente. At ang aksidente iyon ay may kaugnayan sa pagkawala ng bato. Pero kalaunan ay bumalik ang bato pero sa kasamaang palad ang anak niyang babae ay hindi na."

"Wow hindi ko alam na magaling ka palang magkwento. Nice" inirapan niya ako at bumalik sa patitipa ng laptop niya.

"Ngayo nalaman ko na kung sino ang may hawak sa bato. Ito ay walang iba si Dichie."

"Paano mo nalaman. Ang dali naman ata."

akala ko ba killer machine tong isa to sa kwento hindi ko pala alam na magaling na investigator to.

"I have my ways."

"BDO lang?"

Tumaas ang kilay niya. Magsasalita na sana siya pero ibinalik niya nalang ang tingin niya sa laptop. Kinuha ko ang pagkain na nasa mesa niya.

"Huli siyang nakita sa lugar ng hotel kung saan nangyari ang pag raid."

"Oo nakita ko rin siya doon. May ka talik." natigil siya sa pagtitipa at tumingin saakin ng naiinis.

"Kung ano ang nakita mo pwede bang sarilihin mo nalang? Back to the topic. So ang dapat mong gawin ay pumunta sa black market since doon naman iyon papunta ang bato. Dahil kilala si Dichie bilang isang negosyante."

"Kailan ba yan?"

"Hindi ko alam."

"Tss,walang kwenta."

Tumayo nalang ako paglabas ko ay ang mukha ni ZD ang tumambad. Yayain ko na sana siyang aalis ngunit napako ang tingin niya sa likod ko. Napailing-iling nalang ako at tinapik ang balikat niya.

"Brother." iyan ang unang salitang lumabas sa bibig ko ng makita ko ang taong matagal konang hindi nakita. Walang reaksyon ang mukha niya.

"Zen-zen, anong ginagawa mo dito." napalunok ako dahil ngayon kolang ulit narinig ang tawag na iyon.

"Kasama ko si Keith. Magkaibigan kami."

"Iyong baliw na iyon." maliit akong tumawa at tumango ng dahan-dahan.

"Una nako." tumalikod ako agad. Napahinto ako ng lakad dahil sa sinabi niya.

"Take care."

"Oh tapos na ang moments niyo?" nakasandal ito sa kanyang kotse.

Hindi ko na siya sinagot at pumasok na sa sasakyan.

"Sige dito nalang ako. Salamat." Inihinto ko siya sa maliit na kalsada.

"Sige ingat."

"Hays kong minamalas ka nga. Kailangan ko pang umuwi dahil na gugutom na ako."

Kinuha ko ang cellphone ko dahil nag vibrate.

Kuya Keithon

Please pick the twins. I can't for now.

Napasimangot ako at pinaandar ulit ang sasakyan papunta sa paaralan.

Pag tingin ko palang sa gate ay nandoon na ang dalawang kambal. Pinalilibutan ito ng mga bata na kasing edad niya at mga studyante mga kasing edad ko rin.

Tumigil ako sa harapan nila.

"Hey, hop in." nakasimangot na unang sumakay si Kei. Habang si Kai naman ay may malaking ngiti sa labi.

"I thought it was Kuya Keithon that would fetch i us." si Kai

"May lakad ata. Kumain na kayo?"

"No."sabay nilang sabi.

"I guess kakain tayo sa isang fast food restaurant. Since its nearby naman."

"What is fast food restaurant?"

"We're here." nakangite kong sabi sa kanilang dalawa. Inihinto ko ang sasakyan sa usang resto na mura.

"What?" hindi maipinta ang mukha nilang dalawa. Si Kai na nakangite kanina ngayon ay nandidiring nakatingin sa paligid.

"Is their food edible bang kainin ate?" si Kei

"First time niyo bang makapunta sa ganitong lugar?"

"yes po."

"Don't worry their food here is clean. And it also the best I guarantee you that."

"Did you always come here po ba?"

kung sa mundo ko ay oo pero sa mundong ito hindi pa.

"Well sometimes." pagsisinungaling ko.

Nasa Jabee kami ngayon kung saan mga mid class or lower class lang na mga tao ang kumakain. Higher class people saw this resto as a cheap and only for poor people.

"Order na kayo. Ako na bahala." sabay pakita ko sa wallet ko.