ភាគទី3
ហេតុអីចូលចិត្តបង្ខំខ្ញុំឱ្យធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំមិនពេញចិត្ត ខ្ញុំមិនចង់រៀបការឡើយទោះបីមនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់ចាកចេញចោលខ្ញុំទៅហើយ
ភូមិគ្រឹះមីន
បន្ទាប់ពីចេញពីក្រុមហ៊ុនមកយ៉ុនហ្គីឲ្យនាយវីនជូនខ្លួនមកភូមិគ្រឹះវិញ
" កូនយ៉ុន មកនេះម៉ាក់មានរឿងនិយាយជាមួយកូន "អ្នកស្រីហៅយ៉ុនហ្គីឲ្យមកនិយាយជាមួយគាត់ពេលដែរយ៉ុនហ្គីដើរចូលមក
" ម៉ាក់មានរឿងអ្វីជាមួយកូនបើជារឿងដដែលកូនមិនចង់និយាយទេ "យ៉ុនហ្គីនិយាយឡើង
" បើកូនមិនចង់រៀបការជាមួយនឹងជីណាទេក៏រកមនុស្សដែលកូនស្រឡាញ់ឲ្យបានមកម៉ាក់ហ្នឹងមិនបង្ខំកូនទេតែបើកូនរកមិនបានកូនដាច់ខាតត្រូវតែរៀបការជាមួយនឹងជីណានៅអាទិត្យក្រោយនេះ "អ្នកស្រីមីននិយាយរួចក៏ដើរចេញទៅ
" ហ៊ើយគួរឲ្យធុញណាស់ "យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏ឡើងទៅបន្ទប់បាត់
ជីណានាងបានលបស្ដាប់នៅមាត់ទ្វារឮដូចនេះនាងសប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំង
បន្ទប់យ៉ុនហ្គី
/ក្រាក/
" យ៉មីន អូនបាត់ទៅណាបើអូនមិនបង្ហាញខ្លួនបងនឹងរៀបការជាមួយអ្នកផ្សេងហើយ "យ៉ុនហ្គីនិយាយជាមួយរូបថតរបស់យ៉មីនទៀតហើយ
យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏យកកន្សែងទៅងូតទឹកបាត់ទៅ
/ក្រាក/
ពេលយ៉ុនហ្គីចូលទៅងូតទឹកជីណាក៏ចូលមក
" នេះឬជាបន្ទប់ដែលបងតែងតែហួងហែងនោះ "ជីណាក៏ដើរមើលពេញបន្ទប់រួចក៏ទៅអង្គុយលើពូកនិងអង្អែលពូកតែម្ដង
" បន្តិចទៀតយើងនឹងក្លាយជារបស់យើងហើយរួមទាំងម្ចាស់បន្ទប់ផងដែរ "ជីណានិយាយបណ្ដើរអង្អែលពូកបណ្ដើរ
អង្អែលបានមួយសន្ទុះជីណាក៏ក្រលេកចំរូបថតយ៉មីន នៅលើតុក្បែរនោះ
" ម្ចាស់រូបទៅបានសុខទៅហើយតើទុករូបបានប្រយោជន៍អ្វីទៀតទៅ "ជីណានិយាយបណ្ដើរកាន់រូបថតនោះបណ្ដើរ
ប្រាវ..
" ជីណានាងធ្វើស្អីរបស់នាងហើយអ្នក
ណាឲ្យនាងចូលមកបន្ទប់យើង "ជីណានាងបានបោករូបថតយ៉មីនចោលចំពេលដែលយ៉ុនហ្គីចេញពីបន្ទប់ទឹកល្មមដោយស្លៀកពាក់រួចហើយ
" អើ អូនគ្រាន់តែកាន់តែប៉ុណ្ណោះតែអូនកាន់មិនជាប់ទើបវាជ្រុះ អូន "ជីណាព្រយាមបកស្រាយកែប្រែខ្លួននាងតែយ៉ុនហ្គីនិយាយកាត់
" យើងសួរថាអ្នកណាឲ្យនាងចូលមកក្នុងបន្ទប់យើង "យ៉ុនហ្គីស្រែកដាក់នាងយ៉ាងខ្លាំង
" គឺ អូនសំុទោសអូនគ្មានចេទនាទេហ៊ឹកអូន អូនសុំទោស "ជីណាធ្វើជាយំព្រោះឃើញអ្នកស្រីមីនបានដើរចូលមកព្រោះនាងឈរបែរមុខទៅទ្វារ
" កូនយ៉ុន នេះមានរឿងអីបានស្រែកខ្លាំងយ៉ាងនេះ "អ្នកស្រីមីននិយាយរួចជីណាក៏រត់ទៅអោបអ្នកស្រីមីនតែម្ដង
" ម៉ាក់មីងគឺកូនគ្មានចេទនាទេកូនបានធ្វើឲ្យរូបថតយ៉មីនបែកទើបបងយ៉ុន ខឹងយ៉ាងនេះតែកូនគ្មានចេតនាទេហ៊ឹកៗ "ជីណានិយាយទាំងធ្វើជាយំដូចខ្លួនជាជនរងគ្រោះ
" យ៉ុននេះកូនធ្វើអីប្អូនបានជាប្អូនយំខ្លាំងយ៉ាងនិង "អ្នកស្រីមីនស្ដីឲ្យយ៉ុនហ្គី
" បើម៉ាក់ចឹងដឹងក៏ទៅឆែកកាំមេរ៉ា
សុវត្តិភាពមើលខ្លួនឯងទៅម៉ាក់ភ្លេចហើយ
ហេសថាខ្ញុំចាប់បានអ្នកទាំងពីររៀបគម្រោងបំបែកខ្ញុំនិងយ៉មីនដោយកាំមេរ៉ានិងទេឬ " យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏ដើរចេញទៅ
"យ៉ុន កូនទៅណាមកនិយាយគ្នាសិន " អ្នកស្រីមីន ប្រឹងស្រែកហៅយ៉ុនហ្គីដែរតែគេមិនសម្បីតែងាកមើលគាត់ឡើយ
" ម៉ាក់មីងកំហុសមកពីកូនទាំងអស់បើកូនមិនចូលមកក៏គ្មានរឿងនេះកើតឡើងដែរហ៊ឹកៗ "ជីណាប្រឹងធ្វើតួកំសត់ដើម្បីឲ្យអ្នកស្រីមីនជឿខ្លួន
" មីនអីទេម៉ាក់ជឿកូនថាកូនគ្មានចេតនាទេតោះយើងទៅក្រោមទៅ អ្នកបម្រើសម្អាតអំបែងចេញផង "អ្នកស្រីមីននិយាយរួចក៏នាំជីណាចេញទៅ
សួនផ្កាឡាវេនដឺ
" មីនអូននៅចាំទីនេះបានទេនេះជាកន្លែងដែលយើងតែងតែមកលេងជាមួយគ្នា "
យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងទឹកមុខក្រៀមក្រំ
ភ្លាមនេះគេបានឮសំឡេងហៅឈ្មោះគេនៅក្នុងគម្ពីផ្កាមក
" យ៉ុន បងមើលណែកផ្កាមួយទងនេះល្អជាងគេណា "យ៉ុនហ្គីក៏ងាកទៅមើលឃើញយ៉មីនកំពុងហុចផ្កាឡាវេនដឺមួយទងឲ្យនាយ
យ៉ុនហ្គីញញឹមរួចក៏ហុចដៃទទួលតែរូបរបស់យ៉មីនក៏រលាយបាត់បន្តិចម្ដងៗ
" ហ៊ឹស អាយ៉ុនអើយឯងនឹកគេឡើងសម័យទាំល្ងាចទៅហើយ "យ៉ុនហ្គីសើចហ៊ឹសៗហួសចិត្តនិងខ្លួនឯង
យ៉ុនហ្គីក៏បើកឡានទៅភូមិគ្រឹះវិញ
ភូមិគ្រឹះមីន
គ្រាន់តែចូលមកដល់ភ្លាមអ្នកស្រីមីនក៏ហៅនាយ
" កូនយ៉ុន មិញនេះកូនទៅណា "អ្នកស្រីមីនសួរ
" ទៅតាមរកយ៉មីន "យ៉ុនហ្គីឆ្លើយឡើងនាយតែងតែជួលឲ្យគេតាមរកនាយតែ5ឆ្នាគ្មានតម្រុយឡើយ
" តាមរក?គ្រែងនាងសរសេរសំបុត្រប្រាប់កូនហើយតើកូនតាមរកនាងធ្វើអីទៀត " អ្នកស្រីមីននិយាយឡើង
" សំបុត្រ?មិចក៏ម៉ាក់ដឹងថាយ៉មីនមុននិងទៅទុកសំបុត្រឲ្យខ្ញុំ "យ៉ុនហ្គីចាប់ផ្ដើសង្ស័យម្ដាយខ្លួនហើយ
" អើ គ្មានអីទេកូនឡើងលើចុះម៉ាក់ទៅមើលការងារក្នុងផ្ទះបាយសិន "និយាយរួចគាត់ក៏ដើរទៅយ៉ាងលឿន
" ម៉ាក់កុំឲ្យខ្ញុំចាប់បានឲ្យសោះថាម៉ាក់មានអ្វីពាក់ព័ន្ធនិងការបាត់ខ្លួនរបស់យ៉មីនឲ្យសោះ" យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏ឡើងទៅខាងលើបាត់
" ពិតជាល្ងង់ណាស់យាយកញ្ចាស់នេះបិះបែកការអស់ "ជីណាដែលលបស្ដាប់ពិតជាខឹងនិងអ្នកស្រីមីនជាខ្លាំង
" បែកការអីទៅអ្នកនាងជីណា "វីនដែលឈរពីក្រោយនាងក៏សួរ
" ហើយឯងមកតាំងពីពេលណា "ជីណាសួរទៅវីន
" គឺមកមិញនេះក៏អ្នកនាងនិយាយថាបែកការក៏មកសួរអ្នកនាងទៅ "វីននិយាយឡើង
" បានហើយចេញទៅយើងមិនចង់ឃើញមុខរបស់ឯងទេ "ជីណានិយាយរួចរួចក៏ដើរចេញទៅ
" អុញម្នាក់ៗពិតជាចំលែកមែន "វីនបានត្រឹមតែអេះក្បាលខ្វោកៗមិនយល់ពីអ្វីសោះតែម្ដងហើយ
ព្រឹកឡើង
ក្រុមហ៊ុនYGM Group
" លោកប្រធានតើកន្លែងធ្វើការរបស់ខ្ញុំនៅឯណា "ជីមីនមកយូរហើយតែនាយមិនបានប្រាប់ថាគេត្រូវធ្វើការនៅឯណាទេ
" វីនរៀបចំតុឲ្យលោកលេខាផង "យ៉ុនហ្គីមិនតបនិងជីមីទេបែរជានិយាយទៅកាន់វីននៅក្បែរដៃទៅវិញ
" បាទចៅហ្វាយ "វីនក៏ធ្វើតាមបញ្ជា
" ហ៊ើយ "យ៉ុនហ្គីធ្វើការសុខៗក៏នឹកឃើញដល់ពាក្យម៉ាក់របស់ខ្លួនដែលចង់ឲ្យខ្លួនរៀបការជាមួយនិងជីណា
" លោកជីមីននេះជាតុធ្វើការរបស់លោក " វីនបានលើកតុនោះដាក់ក្នុងបន្ទប់តែម្ដង
" បាទអរគុណលោកហើយ "ជីមីននិយាយរួចក៏ទៅធ្វើការរបស់ខ្លួន
យ៉ុនហ្គីនៅសុខៗក៏មានគំនិតមួយ
" ជីមីនគឺដូចនិងយ៉មីនណាស់ចុះបើឲ្យគេបន្លំខ្លួជាស្រីនោះខ្ញុំប្រាកដជារួចខ្លួនពីការរៀបការនេះមិនខាន "យ៉ុនហ្គីគិតបណ្ដើរសម្លឹងមើលជីមីនបណ្ដើរ
" លោកមានការអីមែនទេបានជាសម្លឹងខ្ញុំបែបនេះ "ជីមីនធ្វើការសុខៗក៏មានអារម្មណ៍ថាមានគេសម្លឹងពេលមើលទើបដឹងថាយ៉ុនហ្គីសោះ
" គឺយើងមានការងារមួយឲ្យឯងធ្វើ "យ៉ុនហ្គីក៏រៀរាប់ពីបំណងរបស់ខ្លួន
" ហាសថាមិញលោកចង់ឲ្យខ្ញុំតែងខ្លួនជាបងស្រីដើម្បីគេចពីការរៀបការ "ជីមីននិយាយទាំងភ្ញាក់ផ្អើល
" មែនហើយតែឯងកំុភ័យយើងមិនមែនឲ្យឯងជួយទទេៗឯណា "យ៉ុនហ្គីនោយាយឡើង
" មែនហើយបើខ្ញុំចូលទៅជិតគេខ្ញុំប្រាកដជាបានតម្រុយពីការបាត់ខ្លួនរបស់បងស្រីខ្ញុំមិនខានឱកាសនេះមិនងាយរកបានទេ "ជីមីនគិត
" យ៉ាងមិញហើយ "យ៉ុនហ្គីសួរឡើងព្រោះឃើញជីមីនស្ងាត់
" ខ្ញុំ..." ជីមីនឆ្លើយ
តើជីមីនយល់ព្រមឬអត់?
ជួយឆ្លើយគ្នាណាអ្នកអានជាទីស្នេហា
