អ្នកណាក៏ដោយឲ្យតែពាក់ព័ន្ធនិងការបាត់ខ្លួនបងស្រីខ្ញុំនោះ ខ្ញុំនិងមិនលើកលែងឲ្យជាដាច់ខាត
ថ្ងៃត្រង់
បន្ទប់យ៉ុនហ្គី
" បងស្រីប្អូនមិនបានការដែលរកបងមិនឃើញតែបងកុំបារម្ភមិនថាត្រូវកកាយពិភពលោកនេះទាំងមូលក៏ប្អូនត្រូវរកបងឲ្យឃើញដែរ "ជីមីន និយាយឡើងដោយមើលរូបថតខ្លួននិងបងស្រីកាលពីតូច
/ក្រាក/
" អីយ៉ានាងធ្វើអីនិង "ជីណា ចូលមកទាំងកាន់ទឹកក្រូច1កែវចូលមក
" ខ្ញុំធ្វើអីទាក់ទងនិងនាង "ជីមីន និយាយរួចក៏អង្គុយលើពូកធ្វើមិនដឹង
ជីណា មិនមាត់នាងក៏ងាកទៅមើល
កាំមេរ៉ាសុវត្ថិភាព ក៏ឃើញថាវាត្រូវកាត់ផ្ដាច់ហើយនាងក៏ញញឹមឡើង
" នាងចប់របស់យើងមិនខាន លីជីមីន "
ជីណានិយាយក្នុងចិត្ត
" នាងមានការអីបើគ្មានទេនោះទ្វាអញ្ជើញចេញ " ជីមីន និយាយទាំងចង្អុលទៅទ្វារ
" យើងមកនេះដើម្បីចងមិត្តទេនេះទឹកក្រូចយើងខ្ញុំយកមកនាងផឹកទៅ "ជីណា ក៏ហុចទឹកក្រូចនោះឲ្យ ជីមីន
" អូរអរគុណហើយ "ជីមីន ក៏ទទួលយក
" នាងល្ងង់ "ជីណា និយាយឡើងក្នុងចិត្តទាំងញញឹម
ងឺត...
ភ្លាមនោះសំឡេងឡានក៏បន្លើរឡើងនៅជាន់ក្រោមបញ្ជាក់ថា យ៉ុនហ្គី និង អ្នកស្រីមីនបានត្រឡប់មកវិញហើយ
" នាងឆាប់ផឹកទៅ "ជីណា ក៏បង្ខំ ជីមីន ឲ្យផឹកទឹកក្រូចនោះ
ជីមីន រៀបនិងផឹកទៅហើយតែទឹកក្រូចមានខ្លិនចម្លែក
" ថ្នាំពុលកម្រិតស្រាល "ជីមីននិយាយក្នុងចិត្តរួចក៏ញញឹមឡើង
/ប្រាវ/
ជីមីនក៏ចាក់ទឹកក្រូចទៅលើក្បាលខ្លួនឯងរួចក៏បោកកែវនៅយកអំបែងមកអា កខ្លួនឯងឲ្យមានឈាមតិចៗទៀតផង
ចំណែកឯយ៉ុនហ្គីទៀបតែមកដោយឮសំឡេងបែករបស់ក៏រត់ឡើងទៅមើល
បន្ទប់យ៉ុនហ្គី
" នាងធ្វើស្អីរបស់នាង "ជីណា ភ្ញាក់ផ្អើលនិងទង្វើនេះជាខ្លាំង
" ជីមីន "យ៉ុនហ្គី ដែលទើបតែឡើងមកដល់ក៏ទៅលើក ជីមីន ដែលអង្គុយទាំងខ្លួនសើមជោក
" យ៉ុន អូនសំុទោសមកពីអូនដែលទាក់ទងបង អូនសំុទោសដែលបំបែកបងពីអ្នកនាងជីណា ហ៊ឹកៗ "ជីមីន អោប យ៉ុនហ្គី ជាប់ទាំងយំអណ្តឺតអណ្តក
" ជីណា នាងដូចជាធ្វើជ្រុលហើយណានេះនាងហ៊ានចង់សម្លាប់មនុស្សផងហេស "
យ៉ុនហ្គី ស្រែកយ៉ាងខ្លាំង
" យ៉ុន អូនហ៊ឹក អូន "ជីណា និយាយមិនចេញទេ
" យ៉ុន មានរឿងអីនិង "អ្នកស្រីមីននិយាយទាំងឆ្ងល់តើមានរឿងអីកើតឡើងមិចក៏រញ៉េរញ៉ៃម្ល៉េះ
" ម៉ាក់គួតែសួរកូនប្រសារជើងល្អរបស់ម៉ាក់ទៅ "យ៉ុនហ្គី និយាយរួចកីបី ជីមីន ទៅមន្ទីរពេទ្យព្រោះក៏របស់ ជីមីន ហូរឈាមមិនឈប់
មន្ទីរពេទ្យ
" អ្នកគ្រូពេទ្យរបស់គេយ៉ាងមិចហើយ " យ៉ុនហ្គីសួរពេលដែលពេទ្យរំុរបួសរបស់ ជីមីនរួច
" របួសមិសសូវជាជ្រៅប៉ុន្មានទេកុំឲ្យរបស់ត្រូវទឹកឲ្យសោះព្រោះវាអាចនិងក្លាយ "អ្នកគ្រូពេទ្យនិយាយរួចក៏ដើរចេញទៅ
" មកទៅផ្ទះ " យ៉ុនហ្គី ក៏គ្រា ជីមីនចេញទៅ
ក្នុងឡាន
" តើមានរឿងអីកើតឡើងជីមីន "យ៉ុនហ្គីសួរឡើងមក
" បើលោកប្រាប់ពីប្រវត្តិគ្រួសារហានឲ្យខ្ញុំស្ដាប់ខ្ញុំនិងប្រាប់រៀងដែលកើតឡើង "ជីមីននិយាយលក្ខខណ្ឌនិង យ៉ុនហ្គី
" ក៏បានចាំដល់ផ្ទះចាំនិយាយគ្នា "យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏ផ្ដោតនិងក៏បើកឡានវិញ
ភូមិគ្រឹះមីន
" ម៉ាក់មីង ជីណា មិនបានធ្វើទេហ៊ឹកៗ
ជីណា និយាយពិតមែនម៉ាក់មីងត្រូវតែជឿ
ជីណា ហ៊ឹកៗ "ជីណា លើកនេះភ័យខ្លួនហើយព្រោះនាងមិនបានធ្វើពិតមែនមកពីនាងមើលងាយមនុស្សដូចជា ជីមីន ពេកហើយ
" មិនបានធ្វើ ជីមីន របួសយ៉ាងនេះទៅហើយចុះបើមានចេទនាវិញនោះជីមីន មិនស្លាប់នៅនឹងកន្លែងហើយមែនទេ "យ៉ុនហ្គី ចូលមកទាំងបី ជីមីន មកផងដែរ
" យ៉ុន "អ្នកស្រីមីន និយាយឡើង
" បើម៉ាក់ចង់កាន់ជើងអ្នកខុសក៏ម៉ាក់នៅបន្តចុះកូនសុំទៅសិនហើយ "យ៉ុនហ្គី ក៏បី
ជីមីន ទៅខាងលើបាត់ទៅ
ជីណា នាងក៏រត់ទៅក្រៅដើម្បីទៅផ្ទះរបស់នាងរកតែអ្នកស្រីមីន ឃាត់មិនទាន់
ក្នុងឡាន
" នាងជីមីន យើងនិងសងទៅនាងរាប់រយដងដែលនាងហ៊ានចោទប្រកាន់យើង "ជីណាគិតក្នុងចិត្តទាំងបើកឡានស្ទើរតែហោះទៅហើយ
ភូមិគ្រឹះមីន
បន្ទប់យ៉ុនហ្គី
" លោកខ្ញុំស្អិតខ្លួនណាស់ "ជីមីន ក៏ប្រាប់យ៉ុនហ្គី ពេលមកដល់
" តែគ្រូពេទ្យប្រាប់ថាមិនឲ្យរបួសត្រូវទឹកនោះទេ "យ៉ុនហ្គីនិយាយឡើង
" ឥឡូវចេះលោកចូលទៅកក់សក់ឲ្យខ្ញុំមករួចខ្ញុំនិងងូតទឹកមិនឲ្យត្រូវរបួសទេព្រមអត់ "
ជីមីន និយាយឡើងមក
" ក៏បាន "យ៉ុនហ្គីក៏ចូលទៅកក់សក់ឲ្យ
ជីមីន នៅសល់ប៉ុន្មាន ជីមីន ចាត់ការខ្លួនឯង
30នាទីក្រោយ
" លោកប្រាប់បានហើយនៅប្រវត្តិត្រកូលហាននោះ "ជីមីន ជូតសក់បណ្ដើរសួរបណ្ដើរ
" ក៏បានត្រកូលហានជាត្រកូលខ្លាំងលំដាប់ថ្នាក់លេខ10ចំណោមត្រកូលទាំង100នៅជប៉ុនហើយនៅកូរ៉េក៏គេមានមុខមាត់គួរសមដែរ "យ៉ុនហ្គី រៀបរាប់ប្រាប់
" កម្ទេចត្រកូលសោះក៏អំណួតយ៉ាងនេះ " ជីមីន ក៏និយាយឡើង
" ឯងមានន័យថាមិចជីមីន "យ៉ុនហ្គី សួរ
" គ្មានអីទេ "ជីមីន ឆ្លើយ
" ចឹងឯងប្រាប់មកថាពេលនោះមានរឿងអីកើតឡើង "យ៉ុនហ្គី សួរអំពីហេតុការណ៍ដែលកើតឡើង
" ធម្មតាទេមកពីនាងលេងខ្លាំងជាមួយខ្ញុំមុនខ្ញុំក៏លេងទៅវិញ "ជីមីន និយាយហីៗ
" នាងធ្វើអីឯងបានជាឯងដាក់ទុនឈឺខ្លួនយ៉ាងនេះ "យ៉ុនហ្គី សួរទៀតដោយយល់សាច់ការ
" គឺនាងចង់បំពុលខ្ញុំបើលោកចង់ច្បាស់ក៏ទៅមើលកាំមេរ៉ានៅផ្ទះបាយទៅលោកនិងដឹងរឿង "ជីមីន និយាយរួចក៏ចុះទៅក្រោមបាត់
" មិចក៏ឯងដឹងថានៅផ្ទះបាយ "យ៉ុនហ្គីនិយាយឡើង
នៅខាងក្រោម
" ជីមីន នាងធ្វើស្អីជីណា "អ្នកស្រីមីន និយាយទៅកាន់ ជីមីន
" អរអ្នកម៉ាក់កូនមិនបានធ្វើអីនាងទេ "
ជីមីន និយាយឡើង
" មីនបានធ្វើមិចបាននាងចោទជីណាថាធ្វើបាបនាង "អ្នកស្រីមីន និយាយទាំងសម្លក់
ជីមីន ទៀតផង
" កូនមិនបានចោទទេម៉ាក់សាកគិតទៅមើលតើមានមនុស្សឯណាទៅធ្វើបាបខ្លួនឯងនោះ "ជីមីន និយាយធ្វើមុខកំសត់
" នេះនាង "អ្នកស្រីមីននិយាយលែងចេញ
" បើម៉ាក់គ្មានអីទៀតទេកូនសុំទៅរកអីញ៉ាំសិនហើយ "ជីមីន និយាយរួចក៏ដើរទៅបាត់
" យើងនិងធ្វើឲ្យនាងដើរចេញទាំងឈឺចាប់ លីជីមីន ដែលនាងព្រហើនដាក់យើង " អ្នកស្រីមីន និយាយទាំងកំហឹង
