Theme Song

986 75 112
                                    

Bong's POV

Pagkatapos makipag kwentuhan ni Sara kay Irene at Mom, agad na din siyang lumabas ng holding area para magpalit ng damit.

Naka casual outfit lang kasi siya pagdating.

Ang sipag talaga ng VP ko, earlier that day, may mga pinuntahan pa siyang engagements sa probinsya.

Ibang klase parang di napapagod.

At nung malapit ng iannounce ang panalo naming mag tandem, nagsilabasan na din lahat ng tao sa holding area para antayin kami sa senate floor.

Susunduin lang daw kasi kami ni Sara ng mga senators after the announcement.

As I was waiting patiently for Sara to return, I kept glancing at my watch. Halos mag kakalahating oras na, di padin nakakabalik si Sara.

And since I was curious, naisipan kong sumilip sa labas ng holding area.

There I saw her in the hallway at may kausap.

I wasn't sure who it was, but to my surprise, bigla nalang itong bumeso sa pisngi niya

At hindi lang yun, may kasamang hawak pa sa kamay.

When I saw them, di ko din maintindihan kung bakit pero parang biglang nagbago ang mood ko.

And because of that, instead of approaching her, I went back to the holding area to sit and wait.

As I sat there, I couldn't help but question myself.

What was that Bong? Are you jealous? No.. you're probably just annoyed na ang tagal niya. Yun lang yun ok? And besides, protective ka lang sa kanya kasi you think of her as your younger sister. Yes, tama yun na nga yun! Finally nakuha mo rin kung saan nanggagaling yang feelings mo.

I told myself in my mind na parang baliw.

Tanong ko sagot ko ba naman.

But even if I had my doubts, I still tried to convince myself na yun lang talaga ang nararamdaman ko para kay Sara.

Nothing more nothing less.

Which was effective..

for a few minutes.. until I saw her again.

I was still busy trying to convince myself nang bigla siyang pumasok.

As soon as she saw me, she greeted me with a big smile on her face.

Hi Sir, sorry natagalan ako, may humarang pa kasi at nakipagchismisan.

She said while giggling.

Halos mawala na naman ang mata niya sa ngiti niyang yun.

I'm not sure why, but every time she smiles like that, di ko maiwasang mapapatitig sa kanya.

I just came back to my senses when she called my attention and spoke again.

Sir! Oi!! Ok ka lang?

Oh shoot! I was probably staring at her. What's wrong with these eyes, bakit parang may sariling buhay at nakasunod agad ng tingin kay Sara.

Kaya kahit mejo nahihiya, I tried to compose myself and said the first thing that came to my mind.

Ah wala.. ganda ng hikaw mo bagay sayo.

What the hell? Hikaw talaga Bong jusko po!

Nasabi ko nalang sa sarili ko when I saw her face na parang nagtataka o na weirduhan.

Buti nalang talaga at polite naman siya sa akin. So kahit pakiramdam ko na nagulat siya, she simply smiled at me and said thank you.

I was so confused. I honestly didn't know kung bakit ako biglang nagkakaganito. I'm acting like a teenage boy crushing on someone.

'La Magie'Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon