"Naze sono josei o tsurete kita nodesu ka!"
(Why did you bring that woman!). Nagagalit na sambit ng ama ni Klein. His ruthless and demeanor is all over his face. Hindi ko maiwasang kabahan at manginig sa takot. Hinwakan naman ni Klein yung kamay ko.
"I love her dad and no one can change that. You will not separate us again" malamig na sambit ni Klein.
"You're really a brat! Wala ka ng nagawang matino, apo ko lang ang matatanggap ko hinding hindi magiging parte ng pamilya ang babaeng yan" sambit ni Mr.Namikaze sa malamig na tono at pinapakalma naman siya ng kanyang asawa.
"Wala akong pakialam kung hindi mo matanggap si Larisa, siya lang ang para sa akin" sabi ni Klein at hinila ako palabas ng mansion nila.
Kailan kaya ako matatanggap ng tatay ni Klein. Kahit naman sinabi ni Klein na wala siyang pakialam ay gusto ko parin na matanggap at magkasundo kami ng ama niya.
"Ate..P150 po" bumalik naman ako realidad nung nagsalita yung tindera, kinuha ko naman yung mga prutas na binili ko. "Salamat" sabi ko dito at naglakad papunta sa malapit na lomihan.
Nakahanap naman ako ng mauupan dahil tapos na yung magjowa sa pagkain. Umupo na ako at nilinis naman nung crew yung lamesa at inilista niya yung order ko. Habang hinihintay ko yung pagkain ko ay nagvibrate yung phone ko.
Klein:
Hi baby :) Where here in the Penthhouse and were playing badminton. Our daughter's got talent.
Napangiti naman ako sa text niya. Grabeng mag-asaran ang dalawa pero mas close na sila dahil parehong mahilig sa badminton.
Dumating na ang order ko at saganang sagana ako sa pagkain dahil ang sarap ng lomi. Pagkatapos kong kumain ay nagbayad at umalis na ako. Sumakay na ako ng jeep papuntang Isinas. Susunduin sana ako ni Klein pero nakatulog na si Nova. Bumaba na ako ng jeep at dumiretsyo sa may eskinita ng may nakita akong tatlong kabataan na may binubugbog.
"Ibigay mo na sa amin yung relo!" rinig kong sigaw nung isa. Di ko naman napigilang mapasigaw. "Hoy! Tigilan niyo yan" sigaw ko sa kanila. Ngumisi naman yung pinakamatanda sa kanila. "Wag kang mangilam!" Sambit nito. Sa sobrang inis ko dahil hindi sila tumitigil ay tumakbo ako at hinawakan ko sa balikat yung lalaki na sumusuntok don sa matanda at halos manlaki parehas ang mata namin dalawa.
Si sir Namikaze!. Akmang susuntukin ulit siya nung lalaki ng hawakan ko ito sa balikat at suntukin ito sa mukha. Nagulat silang lahat sa ginawa ko at akmang susugudin ako nung isang lalaki na may hawak ng kahoy ng mailagan ko ito at sinipa siya na nagpatumba sa kanya sa sahig.
Mabuti nga at dumating na yung tanod, tumakbo na sila at tinulungan ko naman si Mr. Namikaze na maka tayo. Inalalayan ko naman ito na makapasok sa kanyang sasakyan. "Tatawagan ko lang po si Klein" sambit ko dito at tinanguan lang ako nito bilang sagot.
FASTFORWARD
Ngumiti si Klein pagkalabas ng kwarto ni sir Namikaze. " Kamusta siya?" Tanong ko dito. He sigh before anwering my question. "The doctor said he just need to rest and take his medication and he'll get better..he wants to talk to you" may halong pag-alaala ang tono nito.
Hinawakan ko naman ang kamay niya. "Wag kang mag-alala sa akin. Kahit ano pa ang sabihin niya ay hindi na niya tayo mapaghihiwalay..I'll be okay" sabi ko sa kanya at hinawakan ko ang kanyang mukha.
Pumasok na ako sa loob ng kwarto at nakita ko si Mr. Namikaze na nakatingin sa bintana. "Ahh, sir tinatawag niyo daw po ako" lumingo naman ito sa akin. "Maupo ka" sabi nito sa mababang boses at umupo na ako sa couch.
"Thank you for saving me..I owe you one" nakangiting sabi niya sa akin na ikinatungo ko. "Wala po yon..ikinagagalak ko pong makatulong" sabi ko dito at ngumiti naman siya sa akin. "Gusto kong humingi ng tawad sayo iha, ako ang naging dahilan kung bakit kayo nagkahiwalay. Ayoko lang mapunta siya sa babaeng lolokohin at gagamitin lang para sa pera, pero iba ka pala. Napaka tapang mo at napakabuti mong ina. Be happy with my son Larisa, tinatanggap na kita sa pamilyang ito" sabi nito sa akin at niyakap niya ako.
Kumalas naman ako pagyakap at pinahiran ko ang aking mga luha ko. "I promise to treasure Klein sir" sabi ko dito at nginitian naman niya ako. Thank GOD for answering my prayer
