Düşman (bxb)

seksen dört

Yamaç,

Batuhan'ın gülerken koluma uyguladığı bir takım işlemler yüzünden odanın kapısını açamayıp anahtarı düşürünce sanki çok komikmiş gibi bir de buna kahkaha ata ata gülmeye başladık.

Sinan gözlerini devirip kapıyı açtı, o da gülüyordu.

Bugün karneler verildikten sonra dördümüz beraber gezip eğlenmiştik. Sevgililerimizi çağırmamıştık çünkü uzun bir zamandır biz beraber bir şeyler yapmıyorduk. Bu bana iyi gelmişti. Rezil ortalamamla çakmış olmam bile umrumda değildi.

Üzerimdeki montu çıkarıp astıktan sonra pantolonumdan kurtulup eşofman ve kalın bir sweat giydim.

"Bakalım benim aslanım civanım yiğidim müthiş yakışıklı aşkım ruhum bir tanem ne yapıyormuş." diye mırıldandım kendi kendime.

Son aramalardan Murat'ı bulup numarasına tıkladım. Telefon ilk çalışta açıldığında daha da çok keyiflenmiştim.

"He gülüm?"

"Gülüm yesin seni şerefsiz." dedim dişlerimi sıkarak.

Kısık bir şekilde güldü.
"Hayırdır yüksek başladın yine?"

"Babamla annem ortalamamı görünce düşürecek beni ya, ondan."

"Eğer 2. dönem 49 ortalama almazsam kalıyorum amına."

"Oha salak ne ben bile senden iyimişim." dedim gülerek.

"Siktir et. Açarız bir kahvehane işletiriz beraber."

"Tabii yaparız. Mükemmel fikir."

"İşte..."

"Neyse, ne yaptın bugün?"

"Hiç öyle bizimkilerle okey falan attık. Sen ne yaptın?"

"Aynı benim de. Sinanlar'laydım tüm gün."

"Haaaa eğlendin mi bari?"

"Evet güzel bir gündü."

"Tamam gülüm ben şimdi kapatayım. Zaten çıkacaktım."

"Nereye?"

"Mahalleye. Uzun zamandır gitmiyorum ayıp oluyor."

"Ben de geleyim mi?" diye sordum heyecanlı bir şekilde.

"Gel tabii iki gözüm gel."

"Tamam aşkım durağa iniyorum şimdi ben. Sen de in aynı otobüse denk gelelim."

"Tamamdır."

"Hadi öptüm."

"Nereden?

"Sen nereden istiyorsan artık."

"Neyse şimdi nereden istediğimi düşünmeyeceğim geç kalırım yoksa. Kapat hadi."

Gülerek telefonu kapattıktan sonra ayağa kalkıp ayakkabılarımı giyindim. Montumu hızlıca üzerime geçirirken Sinan başını çevirdi.

"Nereye?"

"Murat'ın yanına."

"Çaktırmadan Yiğit'e baksana bir." dedi gülümseyerek.

Göz ucuyla baktığımda kulağındaki kulaklık yardımıyla telefonda konuştuğunu gördüm. Bir yandan da resim çiziyordu. Öyle güzel ve çok gülümsüyordu ki istemsizce keyfim yerine gelmişti. Sanırım Emirhan komik bir şey söylemiş olacak ki kısık bir şekilde güldü.

"Çok güzel gülüyor lan." dedim ben de kıkırdayarak.

"Cidden... Emirhan Yiğit'e çok iyi geliyor."