His Mysterious Stares

Chapter 6

Chapter 6: Nickname

Her POV

Struggling is part of our life, tatanggapin man natin o hindi. And it's up for us if we keep fighting or not.

"Abyang! Picture tayo!"  Sigaw ni kuya Avz sakin, kaya napahiwalay ako sa aking mga kapwa kaklase na grumaduate na ngayon lang.  "One, two, three. Ang pangit ni Abyang!"  Hinampas ko naman siya sa braso dahil sa sinabi niya sa huli. Epal!

Even tho, badtrip ako sa kuya ko. Di ko parin maiwasang hindi mapangiti. All our hardships has been paid off on this day. The frustrations, stress, hard times, bad choices and mistakes. All those negativity has been paid off. And i know, there's another battle that we have to fought, not now but sooner or later. And I thank Him, for being my guide, not just me but to the other people also.

"Behhh!!!! Graduate na tayo!"  Sigaw ni Jai at yumakap sakin. Napatawa nalang ako at yumakap pabalik sa kaniya.

Oo nga, ang dali ng panahon.

"Congrats sayo Jai, I'm so happy for both of us."  Ani ko sa kaniya.

"Wops! Walang iiyak. Masasayang make up natin, mag po-photoshoot pa tayong dalawa mamaya kaya pigilan mo yan!"  Sabi niya pero kita ko naman ang nagbabadya niyang luha. Napatawa nalang ako.

I can't help not to be emotional, ang dami naming mga kalokohan noon kasama yung iba pa naming kaibigan. And ngayon, magsisimula na kaming maghiwahiwalay lahat. Nakakalungkot isipin na, magkakawatak-watak na kami.

"Jai, promise me. Kung makakahanap ka man ng bagong kaibigan, wag mokong kalimutan. Alam ko kung saan ka nakatira."  Emotional kong pananakot sa kaniya.

Pabiro niya naman akong sinabunutan, "Syempre no! Ikaw lang kaya ang di plastic ang trato sakin. Isa pa, you're my bestfriend. So it's hard to forget about you that easily." 

"Thank you Jai."  Madamdamin kong saad dito.
Sinuklian niya ako ng isang matamis na ngiti, "Salamat rin Avi, my life would be boring kung di kita naging bestfriend. Kaya wag na tayong mag emo-churva'ng dalawa kasi hindi pa naman ito ang huli nating pagkikita." Ani niya at tumawa.

Di ko maiwasan di mahawa sa kaniya, kaya tumawa nalang rin ako.

Life would be boring if you didn't have this crazy friend, the one who you can tell your problems and struggles, even tho, that person has a missing brain.

Just kidding hshshsh.

"Congrats Avi."  Saad ng isang boses sa aming likuran. Kaya napatingin kaming dalawa ni Jai dito. Bigla namang napaubo si Jai at sinisiko pa ako. Gagi! Walang malisya dito!

"Ah oo thank you, congrats rin sayo Ethan."  Ani ko dito. If ever you're wondering, siya yung tinatawag kong Chrisistomo Ethan noon na ang kulit at palagi akong pinapahamak. Months had passed and nagsimula na rin itong magbago. As in lahat. To his facial features, sa panamit at datingan, the way he acts, as in binago niya sarili niya.

And he looks handsome right now. Gwapo naman talaga siya noon. Bad boy type, pero naging good boy type na ito ngayon.

Sinuklian ko siya ng ngiti nung ngumiti siya sakin, binalingan niya si Jai at ngumiti rin dito. "Congrats rin pala Jai."

"Thank you Ethan, sayo rin." Sagot ni Jai.

"So? Saan na kayo mag papa-enroll? Natapos na rin natin ang K-12. Actually ayaw ko na nga sanang mag-aral dahil may K-12 pa. Pero wala akong magawa kasi gusto ko rin bigyan ng magandang buhay ang pamilya ko."  Pag-oopen niya ng topic. I agree to him tho, pero sabi pa nga niya, para rin naman ito sa future.