HEARTBEAT TO HAPPINESS

Chapter 18

R-18+

CHAPTER 18: TAGAYTAY

LEANDRA

Bago pa masapak ulit ni Paolo si Gabe ay inilayo ko na si Paolo kay Gabe.

"Let go of me, Panda. I'm gonna teach him a lesson—"

"Stop, Pao. Let's just leave him. He's not worth it."

Pero hindi pa din nakinig si Paolo.

"Look at me." sabi ko at ginawa niya naman iyon. "Let's go, hmm? Please, Siopao?"

His face softened. He closed his eyes trying to calm himself, then after a few minutes he nodded. Binuksan niya ang kotse niya so pumasok naman ako.

"Wait... saan pala tayo?" tanong ko.

"I can't leave you in your house alone. Not when that fucker is your neighbor."

"Oh" tango ko. "Paano mo nalaman na mag-isa lang ako?"

"I saw your text. Kakauwi lang namin ni Arthur kanina and I wanted to surprise you. Ako pala ang masu surprise. It pissed me off when I saw him forcing you into his fucking house."

Sa mga nangyari parang nawala ang sakit ng ulo ko!

Hinawakan ko ang kamay ni Paolo to calm him down. Napabuntong hininga din siya at hinawakan nalang pabalik ang kamay ko at dinala iyon sa labi niya. Hinalikan niya iyon.

"I missed you."

"I missed you too, Siopao."

"Do you want to come with me?"

"Huh? Saan?" tanong ko.

"Tagaytay."

"Wait, what? Kakauwi mo lang galing Baguio diba?"

Napabuntong hininga siya. "Nagka emergency kasi yung ginagawang bahay sa Tagaytay so kailangan kong puntahan. Si Chandler ay bukas pa ng tanghali makakapunta dahil may aasikasuhin pa siya a STL bukas ng umaga. So ako nalang ang pupunta dun bukas ng umaga."

"Saan tayo magsta stay?"

"Hotel. Kuha nalang tayo ng dalawang kwarto pag dating natin dun."

"Ehem okay."

Shit! Kinakabahan ako.

"Uhm I don't have clothes."

"For now, you can wear mine. May dala akong unused shirt and short. Daan nalang tayo sa grocery store na madadaanan natin for your underwear. Bibilhan kita ng damit bukas after ng trabaho."

Tumango nalang ako at tumingin sa labas ng bintana para itago ang nag-iinit kong mukha. I heard him chuckle so I glared at him. He just smiled at me so napaiwas nanaman ako ng tingin.

"You can sleep if you want."

Umiling ako. "I'm not sleepy."