LİNA | Yarı Texting

34. Bölüm

Selam.

Nasılsınız?

Sıkılıyor olduğum gerçeğiyle bölüm yazmaya geldim.

14-15.07.22

Medya: Küs ikili Nilay&Selim (Yahu seviyorum ben bunları <33 )

-
-

"Nilay?" Kafasını yasladığı masadan zar zor kaldırıp bana dönerken oldukça yorgun gözüküyordu. "Kaan bugün taburcu olacaktı değil mi?"

Yüzüne imalı bir gülüş yerleşirken gözlerimi kaçırdım.

"Ne zaman çıkacağını bilmiyor musun?"

"Bugündü sanırım. Kaç gibi çıkar? Ders çıkşı yetişir miyiz?"

"Antrenman var. Kalmayı düşünmüyor musun?"

"Bilmem. Sen?"

"Hayır, kalmayacağım."

"Koç sıkıntı etmez mi?"

Omuz silkmekle yetinen Nilayla gülümserken buldum kendimi. Madem öyle, bende gitmezdim o zaman.

"Taburcu olacak zaten. Gelmenize gerek yok. Siz antrenmanınızı kaçırmayın. Koç çok sıkıntı yaratır sonra. Ben ve Ali abi alırız onu."

Selim'in olaya dahil olan sesiyle Nilay alayla ona dönmüş, konuşmaya başlamıştı.

"Sana soran olmadı."

"Nilay, tepkilerin fazla abartılı. Ne anlamalıyım?"

"Bok anlamalısın. Aptal aptal kurup durma."

"Ben mi aptal aptal kuruyorum? Madem öyle bu tepkilerin sebebi ne?"

"Çünkü o kızdan nefret ediyorum!"

Beril'in tam da tartışmanın üstüne gelmesi Nilay'a dediklerini duymuş olabileceğini düşündürürken garip bir şekilde susmayı tercih edip yerine geçtiğine şahit olmak şaşırmama sebep oldu.

"Ne alıp veremediğin var onunla?"

"Sana ne? Seni ne ilgilendirir?"

Selim gözlerini Nilay'dan çekmeden konuşmaya başladığında atışmalarının kırgınlıklarından ibaret olduğunu fark ettim.

"Nilay, senin derdin ne? Açık açık söylesene. Bu sinirinin sebebi ne? Bu soğukluğunun sebebi ne?"

"Sana özel bir şey değil. Sadece," gözü Beril'i bulduğunda konuşmaya devam etti. "İkiniz bana itici geliyorsunuz. Hepsi bu. Soğukluğun sebebine gelince artık konuşmak istemiyorum seninle. O yüzden aramızdaki mesafeyi koruyalım."

Selim, Nilay'ın tepkisine gülümsemesine rağmen gözlerindeki hayal kırıklığı bariz belliydi ve Nilay bunu fark ettiği an söylediklerine pişman olmuş gibiydi.

"Tamam. Konuşmak istemiyorsan bir şeyleri zorlamanın alemi yok. Dediğin gibi mesafemizi koruyalım."

Çantasını masadan alıp Kaan'ın yerine geçip oturan Selim'in bir şeyleri umursamamaya çalışsa da sinirlendiği belliydi.

"Selim, çıkışta bir işin var mı?"

Beril'in sorusu Nilay'ın sinirle ona dönmesine sebep oldu.

"Var."

"Anladım."

"Neden?"

Bakışlarına Nilay'dan zerre kadar çekmedi.