𝐇𝐞𝐫 𝐄𝐲𝐞𝐬 | هـایــ چشم ـش

Part 1

14 اکتبر 2015:

در رو باز کرد و وارد خونه‌ی همیشه تاریک و ساکتش شد، کیف و کتش رو روی کاناپه انداخت و کنترل تلویزیون رو از جای همیشگیش روی میز جلوی کاناپه برداشت.

با فشردن دکمه‌ها تلویزیون رو روشن کرد تا اخبار امروز رو بشنوه، امروز به قدری سرش شلوغ بود که حتی نهار و شام هم نخورده بود و برای اولین بار یازده شب به خونه رسیده بود، این برای یونگی واقعا دیر وقت بود!

نفس عمیق و خسته‌ای کشید، عینکش رو برداشت و چشم‌هاش رو مالید که صدای گوینده خبر توجهش رو جلب کرد:

"...در رابطه با خبر ناگهانی و شوکه‌کننده‌ی مرگ نقاش و مجسمه‌ساز معروف، آقای چوی مین‌شیک..."

چطور ممکنه؟ این حقیقت نداشت، درسته؟ حتما گوش‌هاش اشتباه شنیده بودن! چوی مین‌شیک، اسطوره‌ی یونگی، نباید این خبر واقعی باشه... اخمی از سر دقت کرد و عینکش رو زد:

"...ارتباط گرفتیم با همکارم که از محل جرم همراه ما هستن..."

ابروهاش رو با تعجب بالا انداخت و دهانش رو باز کرد. محل جرم؟ شوخیشون گرفته؟!

"...خانم لی عزیز، آیا خبر تازه‌ای هست و تیم تحقیقات از یک ساعت پیش تا به حال پیشرفتی داشتند؟"

زن گزارشگر لبخندی زد:

"بله، خوش‌بختانه تیم تحقیقات خیلی سریع بعد از انتشار خبر درگذشت چوی مین‌شیک به منزل شخصی ایشون اومدن، جسد برای کالبدشکافی به پزشکی قانونی منتقل شده و همونطور که مشاهده میکنید دولت این پرونده رو به کارآگاهان برجسته‌ و ماهری واگذار کرده...

مرد گوینده خبر با لبخندی بین صحبت‌های زن گزارشگر پرید:

" این پرونده رو دست چه کسانی سپردن؟ آیا تونستید با کارآگاهان ارتباطی بگیرید و از روند پرونده مطلع بشید؟"

زن گزارشگر با حوصله توضیح داد:

" خیر متاسفانه هنوز نتونستم باهاشون صحبت کنم... اما در رابطه با سوال اولتون آقای کیم، باید بگم که پرونده در حال حاضر دست آقای ریو جون‌یول و خانم لی هیری هست و با توجه با سابقه و پیشینه‌ی درخشان این دو نفر همه امیدواریم که..."

با صدای زنگ موبایلش نگاهش رو از تلویزیون گرفت و به گوشیش داد:

"چقدر حلال‌زاده‌ای تو دختر!"

سری تکون داد و تماس رو جواب داد:

"بله؟"

صدای همیشه پر انرژی دختر تو گوشش پیچید:

"سلام یونگی... حالت چطوره؟"

نیم‌نگاهی به تلویزیون انداخت که هنوز زن گزارشگر داشت درمورد روند پرونده توضیح میداد، پوزخندی زد و شقیقه‌هاش رو مالید: