رواية مهلكتي من جزء 1 : 18

الجزء_الثامن (الحلقه السابعه ) ( كمين ) ❤ ❤

................
ف الحلقة السابقه :_
سلمى : بقولك ايه يا احمد . شوف الصوره دى كده
احمد : صورة ايه
سلمى : حتة عربيه كانت واقفه تحت البيت عندكو . سوده وكبيره .. بس حكايه . بفكر اجيب زيها . انا صورتها . خد شوف كده
احمد : ( بيتف النسكافيه من بؤه ) يارب اشمعنى انا يارب
.................. ❤
( ف العربيه بتاعة سلمى بيلفوا ف الشوارع بعد ما لقوا البت اسراء وخدوها معاهم تلف معاهم )
سلمى : ماقولتليش رأيك يا احمد ايه رأيك ف العربيه اللى وريتهالك ؟ حلوه ؟
احمد : حلوه .. هى من ناحية حلوه ف هى حلوه .
سلمى : ايه رأيك نجيب زيها ونخليها معاك
احمد : تعملى ايه ؟
سلمى : احححم . هنخليها معاك تبقي بتاعتنا بتاعة الشله
احمد : وتخليها معايا بتاع ايه
منه : مافيش حاجه يا احمد هى قصدها ال..
احمد : هششش اخرسي انتى .. قصدك ايه يا ست سلمى
اسراء : بالراحه طيب يا احمد
سلمى : ماقصديش حاجه والله كل اللى اقصده انى ... رايح فين
احمد : ( بيركن العربيه على جنب وبينزل يقف ع الكورنيش وبيقولهم خليكو هنا )
............
سلمى : انا غلطت يا بنات . ؟
اسراء : ياسلمى انتى بتستهبلى . ايه اللى انتى قولتيه ده
سلمى : انا مقصدش والله كل اللى اقصده ان تكون عربيه لينا كلنا معانا ومش هنلاقى احسن منه ف السواقه عشان تكون معاه
اسراء : حرام عليكى يا شيخه .. كل ما نفسيته بتتظبط بترجعوا تدوسوا عليه بكل غشم . خليكو هنا ماتنزلوش انا هشوفه . انا افهمه اكتر منكو
......
( احمد بيطلب سيجاره من واحد ماشي ع الكورنيش . بياخدها وبيدخنها .. وهو قاعد مدى وشه للبحر وضهره لعربية البنات )
( اسراء بتيجى من بعيد بتبص عليه من غير ما ياخد باله بتلاقيه سرحان ف البحر وبيشرب سجاير وف ملكوت تانى .. وعيونه لامعه ... بترجع العربيه )
...
سلمى : ايه يا اسراء
اسراء : هشششششششش . محدش يتكلم استنوا يخلص السيجاره
سلمى : ( عينيها متعلقه على احمد وهو قاعد وحاسه انها غلطت )
منه : انا مش شايفه ان سلمى غلطت يا جماعه هى كانت بتتكلم بتلقائيه وفعلا فكرة حلوه
اسراء : فكره حلوه لو مكنتش مع البنى ادم ده يا منه
احمد مكنش بياخد مننا احنا اصحابه وجيرانه حتة سندويتش ف المدرسه حتى لو بيموت م الجوع ولو احنا كلنا عارفين انه ماجابش سندويتشات معاه
استحاله قبل حد يصرف عليه جنيه واحد حتى لو ف سبيل الصحوبيه والجيره وانتو بنفسكو شوفتو اد ايه زعل منكو وفضل مخاصمكو اد ايه لمجرد انكو بكل براءه وحب وانا عارفه انه مكنش قصدكو عزمتوه على سندويتشين
قيسي على الكلام ده كل حاجه ... تقومى بكل بساطه يا سلمى تقوليله هشتري عربيه واخليها معاك .. ايه يابنتى ده ؟ ايه الغشم ده ؟ دانتى لو قاصده تحسسيه انه قليل ف عيوننا كلنا مش هتعملى كده
سلمى : ( بتبدا تعيط بكل براءه لانها مكنش قصدها )
احمد : ( بيحس بيها وبيسمع انينها وهى قاعده ورا .... بيلملم نفسه وبيمسح عينه وبيطفى السيجاره وبيقوم يرجع للعربيه )
معلش يا بنات اتأخرت عليكو .... تعالى يا سلمى انتى سوقى وروحيهم بقي وروحوا انا رايح كم مشوار كده
سلمى : اححمممد
احمد : نعم !
سلمى : انا اسفه
احمد : اسفه على ايه ... وبعدين بتعيطى ليه فيه ايه .. ايه اللى حصل ؟
سلمى : زعلت ؟
احمد : ازعل من ايه يا عبيطه انتى وهى ؟ المهم تعالى انتى يلا عشان تسوقى وروحوا على طول وانا هخلص كم مشوار عشان هرجع اتعشي مع الضيوف اللى عندنا زمانهم قاعدين لوحدهم لسا
سلمى : طب تعالى اوصلك
احمد : هخلص كم مشوار قريبين من هنا وابقي اروح
منه : ( حاسه بوجع ف صوت احمد وبيدارى )
فريده : ( ساكته ومسهمه لانها حاسه بنفس كسرة النفس عند احمد )
اسراء : ( بتحاول تخرجه من المود بتاعه ) ياواد اركب يا واد .. ياواد اركب ياواد هروح اندهلك ايمان
احمد : ههههههههههههه قلبي ايمان دى .. المهم يلا روحوا . تصبحوا على خير
منه : تلاقى الخير يا كبير
فريده : سلام يا احمد هنكلمك بكره
احمد : ان شاء الله . سلام
سلمى : ( بتبصله وهى زعلانه جداااااا )
احمد : ( بيدور وشه عنها الناحيه التانيه وبيمشى على الكورنيش )
.....................
( ف عربية البنات يعم الهدووووووء . مافيش صوت من اى واحده منهم )
.......
اسراء : نزلينى هنا يا سلمى انا هكملها لغاية البيت
سلمى : استنى يا اسراء بيتك اهو قرب
اسراء : نزلينى يا حبيتى هنا عشان تعرفى تمشي بدل ما تلفى بضهرك تانى
.........
احمد : الو !
مصطفى : الو
احمد : ايه يا ديشه فينك
مصطفى : لسا خارج م البيت اهو . طالع ع القهوه ولا ايه
احمد : ايوه انا قاعد ع القهوه اهو مستنيكو .. اتصلت ع الواد مالك وهيعدى على مجدى يجيبه وييجى ... رن على على وحسن وهاتهم
مصطفى : ماشي ... انت مالك كده
احمد : مافيش
مصطفى : مالك بجد صوتك ماله
احمد : مافيش ياعم اخلص .
مصطفى : ماشي يا حب عشر دقايق وهنكون عندك
احمد : ماشي . سلام
مصطفى : سلام
.........
احمد : الو !
ام احمد : ايه يا حبيبى جاى ع العشا
احمد : لا يا حبيبتى اتعشوا انتو بقي ... الجماعه صحيوا
ام احمد : اه ام مالك صحيت وبتصلى وهنتعشي ... مالك نزل من شويه كده
احمد : اه منا كلمته وهو هييجى يسهر معانا ع القهوه شويه ...
ام احمد : طيب يا قلبي خلى بالك من نفسك ومن اصحابك ... ولاه
احمد : ايه يا حبيبتى
ام احمد : انت مالك
احمد : ههههههههههه ايه مالى يعنى
ام احمد : مش عليا يا واد انت مالك ؟ زعلت مع سلمى ولا ايه . ولا انت اللى نكدت عليها لاحسن عارفاك
احمد : ههههههههههههههههه مقدرش ازعل سلمى يامه .. المهم البنات كويسين ؟
ام احمد : اه كويسين ... البت ملوكه دى هنخليها تقعد معانا هنا مش هنمشيها
احمد : ههههههههههههههههههه هى جنبك
ام احمد : اه بتلعب مع ندى .... جايبه وهى جايه لعبه حلوه كده ندى مبسوطه بيها بيلعبوا مع بعض
احمد : ( لتانى مره نفسه بتتكسر من غير ماحد يحس بيه ) طيب يا حبيبتى انا هحاول ماتأخرش
ام احمد : ماشي يا قلبي
.............
احمد : كريم ! حجر شيشه والنبى يا كريم .. صحيح انا الحساب بتاعى وصل كام انا بقالى كتير مادفعتش
كريم : حساب ايه يابا عيب الكلام ده
احمد : ياعم انطق
كريم : 72 جني
احمد : ماشي يا حب بكره ان شاء الله هجيبهملك مع حساب النهارده
كريم : عيب ياعم احمد ماتزعلناش يابا الله يكرمك
احمد : حبيبى يا كيمو
..............
( احمد بيقعد قعدته المشهور بيها ف حالة اكتئابه ...ساند بضهره على الكرسي ونازل لتحت شويه وايده الشمال ف جيبه والايد اليمين ماسكه الشيشه بيشرب )
( على وحسن ومصطفى داخلين عليه وبيفهموا ان مزاجه وحش )
على : بقولكو ايه الواد مش مظبوط
مصطفى : حسيت ف صوته كده ... محدش يفتح معاه اى حوارات وحاولوا تهزروا شويه
حسن : تعالو تعالو .... كيمو الشيش يا كيمو والنبى
كريم : عيونى يا حسن باشا
مصطفى : ايه يا شق عامل ايه
احمد : الحمد لله .. عملتو ايه النهارده
مصطفى : مافيش انا رجعت م صلاة الجمعه لما كنا سوا اتغديت ونمت ولسا صاحي . كنت هلكان ... ام مالك وصلت بالسلامه
احمد : اه الحمد لله هو زمانه جاى مع الواد مجدى
على : خش معايا دور طاوله اسنجفك فيه
احمد : ماليش مزاج العب مع حد
على : لا هتلاعبنى عاوز اعوض حقى
احمد : ماليش مزاج والله يا على العب مع حسن
مصطفى : رجلك بقت احسن الحمد لله ؟
احمد : اه الحمد لله في وفين لما بتزكنى
مصطفى : ربنا يتم شفاها على خير ,, المهم مالك كده النهارده مش ف المود ليه ؟
احمد : مافيش والله مصدع بس مانمتش حلو امبارح
مصطفى : بجد ؟
احمد : اه بجد
مصطفى : خرجت مع البنات
احمد : وياريتنى ما خرجت
مصطفى : ليه
احمد : معرفش .. الفجوه كل مادا بتزيد بينى وبين العالم
( هما التلاته مع بعض بيسكتوا وبيخلوه يتكلم )
احمد : مل شويه الفجوه بتزيد وبحس انى ولا شئ ف عيون اقرب الناس ليا
بحس بعطف اكتر منه لهفه وبحس بتشجيع اكتر منه انبهار
هوانك على الدنيا ده صعب اوى يا جماعه
انا عارف ان الواحد طول ماهو عايش طول ماهو هيتهرس ف الدنيا .. وخصوصا اللى زي حالاتنا بس نعمل ايه طيب
الدنيا عماله تكسر وتهد ف اللى خلفونا بكل غباوه واحنا مكملين وعايشين بحس الناس اللى بنجبها وبنحبهم
بس لما القشه اللى متمسك بيها ف الدنيا دى تتخلى عنك او تحسسك انك ماسك فيها بدون أمل ساعتها نفسك بتكسرك .. كسر الدنيا ولا حاجه جنب كسرة نفسك
انا حابب ابقي حاجه
حابب ابقي كل حاجه بس مش قادر ,, متكتف
ماشي وسايبها على ربنا وبقول يارب ادينى القوه بس كل فتره كده بحس انى بعافر من غير امل
كل يوم عن يوم فجوتى بتوسع مع الدنيا
عندى ايمان رهيب انى لازم ابعد فتره .. لازم ابعد عشان مالاقيش ف عيون حد نظرة العطف دى ... انا حقى ان الناس تبص عليا بصه حلوه كلها اعتزاز وكلها حب مش لانى مامعاييش حاجه ف النظرات بتكون ف اطار الواد الجدع اللى بيعافر مع ظروفه بكل بساله ,,, على قد ما النظره دى بتتلج صدرى على قد ما بتكوينى وبتحسسنى بالعجز
مصطفى : بس طول ماحنا عايشين هتقابل ناس تشوفك مثل أعلى وتشوفك أخ وتشوفك حبيب .. زى اصحابك كده شايفينك مثل اعلى ومثل مشرف بيتحامو ورا ضهره من كسرات الدنيا ..ده ماشفعلكش انك تفضل جنبهم وماتبعدش ؟
احمد : انا حيلتى ايه اقدمه لاصحابي يا مصطفى غير شويه كلام وحضور باهت اشبه بحضورك ف عزا داخل تقضي واجب
انا عاوز ابقي أنا .. عاوز ابقي حاجه عاوز ابقي سليل نفسي وابن دراعى
مصطفى : انت عندك 20 سنه .. لسا المشوار طويل
احمد : الدنيا مش سايبانى ف حالى
مصطفى : وانت واقف بكل جساره ف وشها وبتطلعلها لسانك كل مره
احمد : ف كل مره بتيجى عليا بتاخد منى حته
بتاخد منى روحى . ومره خدت منى قلبي وخلاته يقف تماما من كتر أنينه ووجعه كانه بيقولى حرام عليك انا مش حمل كل ده خلينى اقف واخلص
مصطفى : رجع يدق تانى لما لاقي صاحبه واقف جدع بكل قوه
احمد : بس راجع مشقوق
مصطفى : هترممه وهيبقي اقوى من الاول
احمد : يبقي لازم ابعد
مصطفى : ده اسمه هروب مش بُعد
احمد : الهروب انك تمشي وانت مش ناوى الرجوع
مصطفى : اومال ده اسمه ايه ؟
احمد : ده اسمه بُعد بيدور على ذره امل تلملم جراحه وتلملم انينه
مصطفى : والناس اللى بتحبك
احمد : لو بيحبونى هيستنونى
مصطفى : كم واحد هيقدر يصبر وكم واحد هيكره الدنيا لانك مش فيها
احمد : ..........
مصطفى : ايه سكتت يعنى ؟ ماترد !
احمد : ارد اقول ايه . محدش حاسس بيا
مصطفى : لانك مش عاوز حد يحس بوجعك
احمد : مش كل الوجع يتشارك يا درش .. فيه وجع لازم تعديه وتكسره وحدك
مصطفى : على الاقل يبقي فيه فضفضه
احمد : الفضفضه دى منتهى كسرة النفس .. لانك مش مستحمل وجعك ف بتقرر بكل انانيه تشاركه مع حد قريب منك وكده تبقي بتصدرله وبتحزنه عليك لانك عارف انه هيزعل عشانك
مصطفى : طيب ! يبقي على الاقل حسيت ف العتمه دى ان حد حاسس بيك
احمد : هو لازم يحس بيا ف وجعى . ليه ماشاركوش معايا ف فرحى
مصطفى : اللى بيحبك هيكون ف ضهرك ف انكسارك قبل فرحك
احمد : ماهو ماشافش منى فرح عشان اوريله انكسارى
مصطفى : مُجرد وجودك ف حياته ده منتهى الفرح اللى اى حد من اللى عرفوك يتمنوه
احمد : بامارة ايه
مصطفى : بأمارة لمعة عين كل واحد يعرفك لما بيشوفك
بامارة كل اللى شاريك وباقى عليك
احمد : انا مخنوق .. صدرى مشقوق . هوانى وفجوتى مع الدنيا كل يوم بتكبر يا مصطفى انت وعلى وحسن ..
مصطفى : طب اهدى طيب
احمد : انا هادى ... عمرى ما كنت هادى وشايف نفسي على حقيقتها زى دلوقتى
..........................
( ف بيت سلمى )
ام سلمى : سلمى تعالى اتعشي معانا انا وباباكى .. ايه ده بتعيطى ليه مالك
سلمى : مامى انا زعلانه اوى من نفسي
ام سلمى : ليه يا حبيبتى مالك احكيلى
سلمى : النهارده زعلت احمد منى وزعلته زعل وحش اوى ومش عارفه انا قولت كده ازاى ولا قولته ليه
ام سلمى : زعلتيه ازاى وقولتيله ايه
سلمى : النهارده واحنا قاعدين كلنا مع البنات واحمد معانا قولتله ايه رايك لو اشتري عربيه واخليها معاك تكون معاك انت ونخليها للشله بتاعتنا طول الاربع سنين اللى قاعدينهم ف الجامعه .. حسيت ان خاطره اتكسر قدامنا وحسيت انى غرزته بسكينه تلمه جوه قلبه قدامى وقدام البنات
ام سلمى : وهو عمل ايه
سلمى : ولا حاجه .. ضحك ف وشنا ومشي وقالنا امشوا انتو وانا هخلص كم مشوار
ام سلمى : يا قلبي .. انتى ماتقصديش يا حبيبتى انتى بتتكلمى بكل براءه
سلمى : والله ما اقصد حاجه هو انا ممكن اقدر ازعله . الا احمد يا ماما انا حاسه انى وحشه اوى وزعلانه من نفسي كتيييييير
ام سلمى : انا هقولك تصالحيه ازاى .. المهم قومى اغسلي وشك يلا وتعالى نتعشي كلنا بابى مستنيك يلا . ولينا قعده مع بعض بعد العشا ندردش شويه
سلمى : حاضر
.............
( تانى يوم )
( ع قهوه جنب بيت صالح اللى كان خبط احمد بالعربيه بعد ما كان واخد عنوان بيته من ابو سلمى )
احمد : لو سمحت يا شق حجر معسل وكوباية شاي
تامر : عيونى يا هندسه
( بعد 10 دقايق )
احمد : بقولك ايه يا رايق والنبى ماتعرفش صالح عاشور فين . برن عليه بقالى يومين مش باين وتليفونه مقفول . كان ليه عندى 10 الاف جني كنت واخدهم منه وانا كلها بكره ومسافر السعوديه ماتعرفش اراضيه فين ربنا يكرمك
تامر : الفلوس معاك دلوقتى
احمد : اه معايا بس ماتأخذنيش مش هقدر اديهالك . لازم اديهاله ايد بايد ... ( بيطلع رزمة فلوس عشان يحبك الموضوع )
تامر : هى بتاعته متأكد
احمد : اه بتاعته واخدهم منه من حوالي شهرين كده
تامر : طيب هديلك رقم تليفونه واتواصل معاه . هو ف سيدى جابر
احمد : طيب امرى لله ادينى يابا الرقم
تامر : بس بقولك ايه . انت شكلك واد ابن حلال . هتتصل عليه وتكلمه وماتديش الرقم بتاعه لحد
احمد : اشمعنى يعنى ؟ وبعدين انا جاى اسلم فلوس وماشي على طول
تامر : تمام ! اكتب عندك الرقم
احمد : ثانيه واحده
...........
( بعد ما احمد مشي )
تامر : الو ايه يا حُب
صالح : ايه يا تامر فيه ايه عندك جديد ولا ايه
تامر : لا خير اتطمن بس بقولك ايه فيه واحد جه سال عليك وقال انه عاوزك عشان ليك عنده مبلغ
صالح : مبلغ اد ايه .
تامر : 10 الاف جني
صالح : اه ده واد شغال ف السعوديه . حبيبنا ده اديتله الرقم ؟
اه يا كبير . شويه كده ممكن يكلمك
صالح : تمام مافيش مشاكل
..........
احمد : متشكر جدا يا هندسه ومتشكر ع الجميل ده
ايمن : ايه جبت الرقم
احمد : اه جبتها .. رقمه القديم اللى انت قدرت تجيبلى المسدجات اللى على تليفونه قدرت افهم انه كان مسلف واحد فلوس 10 الاف جنى ودخلت للواد اللى شغال ف القهوه اللى جنب بيته وهو طلع عارف زى ماتوقعت
ايمن : طيب تمام .. ابوس ايدك الموضوع ده مايتعرفش انا كده هودى نفسي ف داهيه والواد اللى طلعلى المسدجات دى الشبكه هيروح ف داهيه
احمد : ماتقلقش .. بعد ما اخد حقى هبلغ عنك انت والواد بتاع الشبكه
ايمن : ههههههههههههههه يلا يا واطي
احمد : ادعى بقي انه مايكونش عارف صوت الواد اللى سلفه الفلوس لاحسن كده يبقي هرجع للصفر تانى
ايمن : تمام . كلمه كده
احمد : طب اقفل .. هقفل وارن عليه
ايمن : تمام . ربنا معاك
احمد : هعدى عليك اديلك الفلوس وانا مروح
.........
احمد : الو 1
صالح : الو
احمد : ايه يابا فينك عاوز اجى اديلك الفلوس بتاعتك عشان مسافر بكره
صالح : مش كنت بعتتلى رساله انك هتبعتهملى الاسبوع الجاي مع ابن اختك
احمد : معلش عاوز اسافر وانا مرتاح كده اشوفك فين ولا اسيبهملك مع مين
صالح : لا تعالى سيدى جابر .. انزل هناك وهقابلك على قهوه هناك واهو نشربلنا كوباية شاي
احمد : تمام . ايدنى ساعه بالكتير واكون عندك
صالح : تمام مستنيك
............
الي اللقاء في الحلقه القادمه

كاتب الروايه هو احمد سعد و تم نشر الروايه مسبقا علي بيدج هو و هي و بيدج stories and novels

لينك الكاتب
https://www.facebook.com/profile.php?id=100010381862587

لينك بيدج/ هو و هي
https://www.facebook.com/howa.weheyaa/

لينك بيدج/ stories and novels
https://www.facebook.com/StoriesAndNovels2020