Zihnimin Kuytuları || Mengola

#Bölüm 8#

Projem için gerekli olan fon kartonlarını evde unutmuştum ve okulun en üst katına çıkmak zorunda kalmıştım. Kendime söve söve merdivenleri ikişer ikişer çıktım.

Tam boş olan resim odasına girecekken elimi biri tutup kendine çevirdi. İlk kim olduğunu görmediğim için korkmuştum ama bu kişinin Hürkan olduğunu görünce rahatladım.

"Hayırdır Hürkan?"

Hürkan tuttuğu elimi bırakıp ellini ensesine attı.

"Ben.. sana bir şey söylemek istiyorum..."

Kaşlarımı kaldırdım. "Bana mı? Dinliyorum."

"Şey.. Hani geçen gün ben revirdeyken yanımda beklemişsin ya... Ve ben bayıldığımda yanıma ilk sen gelmişsin sanırım... Bunu neden yaptın bilmiyorum ama şey... Ben sana... Şey işte, anladın sen..."

"Teşekkür-" lafımı tamamlayamadan
koşarak yanımdan uzaklaştı.

Sanırım bana teşekkür edecekti. Yüzümde bir gülümseme oluştu. Hürkan Gügen bana teşekkür edecekti. Kimseye teşekkür etmeyen Hürkan Gügen.

Sınıfa girip ihtiyacım olan şeyleri aldıktan sonra aşağıya inip kendi sınıfıma girdim ve Mert ve Ali'nin yanına gittim.

"Selam çocuklar, naber?"

"İyi projeyle uğraşıyoruz, senden naber?"

"İyi bende. Bakın size ne anlatacağım. Hürkan bana teşekkür etti."

"Ne?"

"Hürkan mı teşekkür etti, sana mı? O kimseye kolay kolay teşekkür etmez ki."

"Abi ben demiştim. BEN DEMİŞTİM AMA DİMİ! Kesin aşık sana. Yoksa o asla teşekkür etmez!"

"Ya Ali ne boş yapıyorsun mk delirtme insanı. Bir gün benden fena dayak yiyeceksin haberin olsun. Hem o homofobik, bunu hepimiz biliyoruz. Saçmalamayı kes artık."

"Homofobik olmasa olurdu yani? Öyle mi?"

"Alii!"

Mert ve Ali kahkahaya boğulmuştu ve onları susturmak epey bir zaman almıştı.

"Ay bu olay nasıl oldu peki?" diye sordu Mert.

"Aslında tam teşekkür edemedi bile." olanları baştan sonra kadar anlattıktan sonra hepimiz birden gülmeye başladık.

"Olm teşekkür etmeden kaçmak ne demek." Mert gülmeden duramıyordu.

Ali gülerek "Ya çocuk sevdiceğinden utanmış işte yaa kıyamam."

Aliye kızgın bir bakış attım.

"Ali cidden yeter artık. Hayır başkası olsa tamam da Hürkandan bahsediyoruz. Hürkan hem homofobik hemde benden hiç haz etmiyor ve bende ondan etmiyorum.
Birbirimize karşı hiçbir duygu bile beslemiyoruz. Bunu anla artık."

Ali "Hayır sadece siz farkında değilsiniz." diyerek yanımızdan uzaklaştı.

Nefes alıp verişlerim hızlanmıştı ve titriyordu. Çünkü çok sinirlenmiştim. Nefes alış verişlerimi düzene sokmaya çalıştım. Eğer Ali böyle yapmaya devam ederse arkadaşlığımız zarar görecekti.

***

Son derse girdiğimizde Ömer ve Kaan yanıma geldi ama Hürkan yanlarında değildi.

"Ne oldu? Hürkan nerde? Yoksa o mu gönderdi sizi?"

"Evet bizi Hürkan gönderdi." diye sırıttı Ömer.