Zihnimin Kuytuları || Mengola

Bölüm 12

Selam aşk bahçelerimm

Bayramın hayrına size bir kıyak yaptım yeni bölüm getirdimm^_^
İnşallah hoşunuza gider

Bu arada bol bol yorum yaa sizin yorumlarınızı okurken çok eğleniyorum bdösbxödhldhdkd

Birde size küçük küçük mesajlar veriyorum ama kimse anlamıyor
Nedeenn
Yoksa cidden anlaşılmıyor mu NDŞNFLDNDLDJKDJDKD

Neyse iyi okumalaarr🍭

***

"Ali." sesimi duyduğu gibi doğruldu.

"Ali özür dilerim. Ben bir anlık sinirle düşünmeden konuştum."

Yüzüme bile bakmadan yanımdan geçti.
Mert yanımdan geçerken "Emre gerçekten ayıp ettin be kardeşim." dedi. İç çektim ve sınıfa doğru yol aldım.

Ali, Mert'in yanına geçmiş sırada yatıyordu. Bende kendi sırama oturmuştum. Aliye karşı ne kadar ayıp ettiğini düşündüm. Neden o kadar çok sinirlendiğimi bilmiyordum. Aslında bana bu kadar karışmasaydı böyle olmazdı. Tamam bende fazla tepki göstermiş olabilirim ama fikrini söyleyebilirdi, benim kiminle konuşacağıma karışamazdı değil mi?

  Okul Çıkışı

Gün boyunca Aliye kendimi affettirmeye çalıştım ama nafile.

"Ali lütfen beni dinler misin? Gerçekten çok büyük hata yaptım. Bir anlık sinirle ağzımdan çıktı. Gerçekten nasıl bunları söyledim bilmiyorum... Sen benim en yakın arkadaşımsın."

"Emre, bir insan 'en yakın arkadaşını" hassas noktasından vurur mu? Ha eğer öyleyse tamam, sen haklısın."
Sustum, hiçbir şey söyleyemedim.
"Özür dilerim..."

"Ben her şeye rağmen sana destek olmadım mı? Ailenle kavga ettin yanında ben vardım, senin ailene laf gitmesin diye her şeyi kendi üzerime bırakmadım mı, 'o' kız seni aldattığı zaman her ne kadar haklı çıksamda bunu senin yüzüne vurdum mu? Ve yine olsa yine aynı şeyleri yaparım."

Ali'nin söylediklerinin altında ezilmiştim. O kadar haklıydı ki...
"Haklısın, özür dilerim."
Okuldan çıkıp bir an önce basketbol topunu alıp sahaya gitmek istiyordum. Kafamı tek dağıtan şey oydu.

Çıkış kapısından çıktığımda bana seslenip el sallayarak yanıma gelen kızı gördüm. Nehir.

"Nehir? Ne işin var senin burada?"

"Seni görmeye geldim." güldü. "İstanbul'a geri döndük. Bende eski okuluma geri dönmek varken başka okula gidecek değilim ya. Annemle kayıt yaptırmaya geldik. Bende çıkışta seni bekleyim beraber döneriz dedim."

"Ne güzel."

"Sen iyi misin? Bir şeye mi morelin bozuldu? Yoksa hâlâ kızgın mısın bana?"

"Aliyle tartıştık biraz."

"Bana hâlâ kızgın değilsin yani, öyle mi?" gülümsedi.

"Bilmiyorum Nehir." nefes verdim. Morali bozulmuş gibiydi.
Biz konuşurken Hürkanla göz göze geldik. Sinirlenmiş ve stresli gibiydi. Gözlerinde bir şey saklıydı ama ortaya çıkarmıyordu.

"Emre?"

"Hm?"

"Şey o çocuk... Yani aranızda bir sorun mu var?"

"Hangi çocuk?"

"Birbirinizi dövecekmiş gibi baktıştığınız."

Öyle deyince hemen kendimi topladım.