SEAS AWAY FROM YOU

Chapter 9

"Dahan-dahan" mahinang sabi ko kay Hana habang naka hawak ako sa kamay niya.

"I'm completely wet" tumingin siya sa baba ng short niya at nakita ko ding basa na nga ito.

"Take this" inabot ko sa kanya ang panyo ko bago niya iyon pinunasan.

"Khiel, Hana, dalian nyo" sigaw sa amin ni KC mula sa malayo mukhang galit na ata.

" Eto na, malapit na" sigaw ko pabalik habang nakahawak pa din ako sa kamay ni Hana.

"I'm tired" bulong sakin ni Hana habang nakahawak padin ako sa kamay niya.

"Malapit na tayo" ngumiti nalang ako at nag patuloy.

"Ouch ang sakit" Hana shouted.

" Anong nangyari? "

" May tumusok" tinuro niya iyon sa akin bago ko ito hinugot.

Dahan dahan kong binunot ang nakatusok dito at habang binubunot ko ito ay may dugong lumalabas.

"Tang ina, Ouch, aray, shit, sakit" napapaluha si Hana habang dahan dahan ko itong binubunot palabas.

"Pumatong ka sakin"

Pumatong siya sa akin habang nakahawak ako sa binti niya.

Ilang minuto palang ang naka lipas ay bumaba na ito at nag suggest na magpahinga na muna.

" Stop muna ang sakit pa, pahinga muna tayo"

"Kaya mo pa ba?

"Kaya ko pa"

Iniwanan na kami ng aming mga kasama at dumeretso na sila, hinintay kong makapag pahinga si Hana bago ko ulit siya inalalayang mag lakad, ilang minuto kaming nag lakad dahil mabagal lang kami at masakit pa din yung sugat niya at maka lipas iyon, nakarating na kami sa aming destinasyon.

"Kc, may towel ka ba diyan?, nabasa short ko nung tumawid ako sa ilog eh"

Inabot ni KC ang kanyang towel bago ito pinalibot ni Hana sa kanyang bewang.

"Bakit ang tagal niyo mag lakad? ,akala ko may nangyari na sa inyong masama eh" nagtatakang tanong ni KC habang nag aalala

"Inalalayan ko si KC habang nag lalakad, natusok kasi yung paa niya ng tinik kaya hindi siya makapag lakad ng maayos" pagpapaliwanag ko kay KC.

" Tapos inalalayan pa niya ako tuwing nasa ilog kaya mas lalo kaming natagalan" nag hingi ng pasensya si Hana kay KC bago siya nag pasalamat sa akin.

"Sulitin nyo na, ilang buwan nalang ang bakasyon" paalala samin ni KC bago ako binigyan ng lifejacket. Inabutan din ni KC si Hana ng lifejacket pero hindi niya iyon sinuot.

Malayo at mahirap ang daan papunta sa falls dahil aakyat ka pa ng bundok at maglalakad ng malayo, sulit naman makarating, tatambad sayo ang napaka taas na falls at malinis nitong tubig, malamig din ang tubig na bumabagsak dito at may kalaliman din.

Nasa harapan si Hana ng falls habang kami namin ay nasa cottage at nag aayos ng mga dala. Nilapitan ko ito bago niya ako kina usap.

"Khiel thanks nga pala kanina nung muntik nakong matumba buti nalang naka hawak ka" ngumiti siya sa akin kaya kinilig naman ako.