FELIX

1K 83 187
                                    

Sabah olmuştu, telefonumu alıp saate baktım. Henüz okula gitmeme 2 saat vardı. Yataktan kalkıp, elimi yüzümü yıkayıp biraz atıştırmak için mutfağa gidip bir şeyler hazırlamaya başladım. O sırada telefonum çaldı. Arayan hyunjin'di, telefonu açtım.








H: Günaydın aslında uyuyorsundur diye armayacaktım.







F: Ben de yeni uyandım.









H: Ah öyle mi? Şey diyecektim, okula beraber gidelim mi?







F: Olur.







H: Tamam hazırlanıp yanına gelirim.







F: Pekala bekliyorum.






H: Görüşürüz.





F: Görüşürüz.






Telefonu kapattım. Kapattıktan sonra annem yeni uyanmış hali ile yanıma geldi.







JH: Günaydın oğlum. Kiminle konuşuyordun?






F: Günaydın anne. Hyunjin ile konuşuyordum, okula beraber gidelim mi dedi.








JH: Anladım tatlım.






Annem önümdeki malzemelere baktı.







JH: Sandviç mi yapıyorsun? Bırak da daha güzel bir şeyler hazırlayayım.








F: Hayır hayır gerek yok anne sandviç yiyeceğim.








JH: Pekala tatlım ben de hazırlanayım ve babanı uyandırayım.







F: Tamam anne.






Annem babamı uyandırmak ve hazırlanmak için yanımdan ayrıldı. O sırada sandviçimi hazırlamıştım. Masaya oturup yemeye başladım. Bir yandan telefonumla ilgileniyordum. O sırada babam mutfağa girdi.







CH: Günaydın oğlum ve afiyet olsun.







F: Günaydın baba ve saol. Sana da yapmamı ister misin?








CH: Hayır bu gün erken gideceğim oğlum, iş yerinde yerim.







F: Tamam baba.








Babam su içip yanımdan ayrıldı. Bir süre sonra yemeğimi bitirmiştim. Odama gidip üstünü değiştirdim ve yatağıma uzanıp Hyunjin'i beklemeye başladım.







1 SAAT SONRA





Telefonum çalıyordu.







H: Kapıdayım.






F: Tamam geliyorum.










Çantamı alıp kapıya yöneldim. Kapıyı açtığımda Hyunjin biraz ilerimde duruyordu.








F: Hyunjin!!








Hyunjin bana doğru gülümseyerek geldi.










F: İçeri gelsene.







Annem ve babam çoktan çıkmışlardı.








SONSUZLUK [HYUNLIX]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang