SONSUZLUK [HYUNLIX]

FELIX

Akşam olmuştu. Da-eun ve ben evde oturuyorduk. Sua'nın gelmesini bekliyordum.

DE: Felix nereye gideceğiz?

F: Okuldan bir kız beni bir yere götürmek istedi. Ona güvenmiyorum bu yüzden yanıma seni de çağırdım.

DE: Endişelenmeye başladım.

F: O...o Kang-dae nerede biliyormuş.

DE: NE?! Ya yalan söylüyorsa?!

F: Bilmiyorum ama kaybedecek bir şeyim yok.

Derin nefes alıp verdim.

F: Bir şey daha var.

DE: Ne var?

F: Ben-

Telefonum çalmaya başladı. Arayan Sua'ydı.

S: Kapının önündeyim.

F: Tamam.

Telefonu kapattım.

F: Hadi çıkalım, gelmiş.

Da-eun derin bir nefes alıp verdi.

DE: Pekala.

Evden çıktık. Sua araba ile bizi bekliyordu. Arabanın camını açıp bize gülümsedi.

S: Merhaba.

Da-eun bana yaklaştı ve sessizce;

DE: Bahsettiğin kız bu mu? Güzelmiş.

F: Şu an konumuz bu değil. Hadi binelim.

S: Davet mi bekliyorsunuz? Hadi binin.

Da-eun ile arabaya bindik. Ben öne, Da-eun ise arkaya oturdu.

F: Nereye gidiyoruz?

S: Ah çok sabırsızsın Felix.

Sua dikiz aynasından Da-eun'a baktı.

S: Ben Sua, senin adın ne?

DE: D-Da-eun.

S: Çok gergin gözüküyorsun Da-eun. Endişelenme, size kötü bir şey yapmam.

DE: Yok canım ne gergin gözükmesi.

Da-eun yalandan gülmüştü.

Sua sırıtarak;

S: Güzelmişsin.