DOĞUR KENDİNİ _GAY- Tamamlandı

32

"Kendini nasıl hissediyorsun Kadir?"

" Kötü."

Kadir olan biteni doktora anlatmamıştı, yaptıklarının suç olduğunu biliyordu. Ve bu psikolog göreve geri dönmek için emniyetin mecburi tuttuğu doktordu.

Ve anlatarsa yaşananlar, duydukları, yaptıkları her şey gerçek olur karabasan gibi üzerine çökerdi. Sesini çıkarmazsa hiç olmamış gibi olacaktı.

Acı geçince, yaptıklarını anlatıp kurtulma düşüncesi, yerini saklayıp yok saymaya bırakmıştı.

" Bu şekilde mesleğine devam etmene izin veremem."

Kadir'in gözleri büyüdü, elindeki tek şey mesleğiydi. Bin pişman olmuştu bir gafletle hastaneye geldiği için.

" Sakin ol. Kadir artık sınıra dayanıyorsun. Yüzleşmen gerek. Yüklerinden kurtulman için yüzleşmen gerek. İlaçlar seni zaptedemiyor. Sanrılar görüyorsun. Gençliğinle konuştuğunu söylüyorsun bunlar normal şeyler değil. Artık taşın altına elini koyup harekete geçmen gerek."

Zaten her şey harekete geçtiği için olmamış mıydı? Eğer oraya özür dilemek için gitmemiş olsaydı bu halede gelmemiş olacaktı.

Kendini suçlamaktansa durumu suçlamak işine geliyordu.

" Ya babanla yüzleşirsin ya da  yazdığım rapor yetkili yerlere gider."

" Tehdit mi ediyorsunuz beni?"

" Kadir ben bir psikoloğum ama anlattığın şeyler insanlığımı acıttı. Sırf korkuların için insanları harcıyorsun. Kendi karabasanınla yüzleşemediğin için başkalarının karabasanı oluyorsun.

Adım at ki pişman olduğunu bilebileyim. Yoksa bu psikolojide birinin polislik yapmaya devam etmesine izin veremem."

Bu konuşmada tek bir sorun vardı.

Kadir yaptıklarından pişman değildi.