KIMB -10-

2.5K 154 90
                                    

Çok acil yardımınıza ihtiyacım var vöcöcçcöcöcö

@mertahmetuslu

Bu benim fake instagram hesabım ve acilen takipçiye ihtiyacım var. Takip eden herkese geri takip yapacağım zaten sırıtmasın diye. Kız dayanışması yapalım, erkek var mı bilmiyorum. Onlar da isterse dayanışmamıza katılabilir.

Hayat memat meselesi arkadaşlar. Lütfen 🤥 Ciddiyim cödöcçsöcö

Neyse size umut bağlıyorum kusura bakmayın.

Yorum ve vote isterimmm. İyi okumalar!













Bölüm On: "Kısıtlamak"

"Bugün kutlama var Bay Thomas." dedi aşçı bana gülümseyerek. "İstediğiniz bir yemek varsa seve seve yaparım."

"Çin mantısı." dedim yerimde hafif sallanırken. "Çin mantısı çok güzel olur." Başını salladı. Ne kutlaması vardı bilmiyordum ama güzel yemekler olacakmış gibi duruyordu.

"Thomas." diye onun sesini duyduğumda oraya çevirdim başımı. Yüzü yine sertti ve öfkeli bakıyordu, nedenini anlamamıştım. "Hemen buraya gel." dediğinde kaşlarım havalandı.

"Hemen buraya gel?" Aşçı ve diğer mutfaktakiler gözlerini kaçırırken Dylan derin bir nefes aldı. Bana emir vermesinden nefret ettiğimi ona bin kez söylemiştim.

"Seni sürükleyip ağlatarak mutfaktan çıkarmamı istemiyorsan yanıma gel." Yüzüm kasıldı öfke ile. Benimle insanların yanında böyle konuşma hakkını nasıl buluyordu?

"Siktir git." dedim ve ona arkamı dönüp arka bahçeye çıktım mutfak kapısından. Arkamdan sert adımları duyulmaya başladığında koşmaya başladım eve doğru ama kolumdan tutup beni kendine çevirdi.

Kolunu belime sarıp beni kendine yapıştırdığında nefes nefese gözlerine baktım başımı kaldırıp. "Anlamadım." dedi gözlerinden ateş püskürürken. Bana eğildi. "Tekrar etsene?"

"Sikti..." Bileğimden sertçe tutup beni dediği gibi sürüklercesine arkasından götürmeye başladığında şokla gözlerim aralandı. "Bırak beni!" diye bağırdım ama takmadı beni. Bileğimi çekmeye çalıştığımda elde ettiğim tek şey ağrı oldu.

"Sana diyorum!" Merdivenleri çıktık ve odasına girdiğimizde sinirle yatağa oturttu beni, hızını ayarlayamadığı ben de dengemi kuramadığım için sırt üstü yatağa düştüm. Dirseklerimi yaslayıp hızla doğruldum ve sırtım yatak başlığına gelene kadar geriledim. O da yatağa çıkarken tam önümde durdu. "Çekil." Omu itmeye çalıştım ama bacaklarımdan tutup çekerken birden kendimi altında buldum.

"Bundan sonra ne yapacağım, biliyor musun?" Gözlerine bakmaya devam ettim. Vücudum titriyordu, omuzlarına baskı yaparak onu itmeye çalıştım ama gram kalkmadı üstümden. "Üstümden çekil!" Çırpınışlarımın bitmesini bekledi. Deli gibi korkuyordum ondan ama yine de kendimden ödün vermedim.

"Senden korkmuyorum." dediğimde başını salladı. Dediğim umrunda değilmiş gibi.

"Bana her karşı çıktığında, karşılık olarak bir şeyini kısıtlayacağım." Dişlerimi sıktım öfke ile tekrar.

killer in my bed •[bxb] Donde viven las historias. Descúbrelo ahora