wicked games, taennie | daddy issues

han nehri

ay cok begendim ben bu bolumu, umarim siz de begenirsiniz 🥺❤️

lütfen şarkıyı anlamı ile beraber dinleyin alt tarafa koydum💘

sınır: 215 oy, 400 yorum.

i see forever in your eyes.

°

Hastaneden test sonuçları gelmişti ve dokularım uyumlu çıkmıştı. Bunun üzerine babamla mecburen iletişime geçip doktor ile görüştük. Naklin ancak bir ay sonra yapılabileceğini, onun öncesinde de gereken testler ve aşılar için beni arayacaklarını söylemişlerdi.

Şu anda ise hastane çıkışına doğru yürüyordum fakat babam arkamdan seslenmişti. "Jennie!"

Olduğum yerde durdum ve arkamı döndüm. "Evet?"

Karşımda mahcup bir yüzle bakan adam, ilgisiz babam. "Çok teşekkür ederim kızım. Kardeşin senin sayende iyi olacak."

"Birincisi, ben artık senin kızın değilim. Ikincisi, o da benim kardeşim değil."

Kolumdan tuttu sinirle. "Nasıl bunları söylersin?!"

Beni sadece bu küçük çocuk için aradığı gün, sinir krizi geçirmeme neden olduğu gün aradığında bu kararı almıştım. Benim artık babam yoktu.

"Söylüyorum işte. Sen bana ne zaman babalık yaptın ki? Sırf vicdanlı olduğum için kabul ettim ilik naklini. Bir şeyi kabullendiğim yok. Seni baba yerine koymuyorum, o çocuğu da kardeş yerine asla ama asla koymuyorum."

"Düzgün konuş. O senin kardeşin ve karşında baban duruyor senin!"

Kolumu sıkmaya başladı. "Bırak kolumu."

"Senin dilin çok uzamış Jennie."

"O küçük veledini de al ve gözüme gözükme nakil gününe kadar." Şu an böyle konuşabildiğime kendim bile inanamıyordum. Bu andan önce o kadar güçsüz biriydim ki hastaneye geldiğimde kendime söz verdim. Güçlü olacaktım. En azından onun karşısında rol yapmam gerekse bile zayıf bir kızı değil, güçlü bir kızı oynayacaktım. Yüzleşmeye korktuğum adama gittikçe içten içe kin beslemeye başlamış, korktuğumun aksine yüz yüze geldiğimizde ağlak bir kız olmak yerine güçlü biri olmuştum.

Babam tuttuğu kolumu bırakıp elini havaya kaldırdı. Refleks olarak kapadığım gözlerim ile yanağıma inecek sert darbeyi beklerken hiçbir şey hissetmedim. Gözlerimi açtığımda bana kaldırılan eli, bir el tutuyordu. Taehyung.

"Normalde büyüklere saygısızlık etmekten kaçınırım fakat sen bir köpeğe göstereceğim saygıyı bile hak etmiyorsun. O elin bir daha Jennie'ye kalkarsa ciddiyim, kırarım. Teşekkür edeceğin yerde yaptığın şeye bak. İt herif."

Vücuduma yüklenen adrenalin ile kalbim hızlıca çarpmaya başladı. Babamın kaşları daha da çatıldı ve elini kurtarmaya çalıştı. Sadece çalıştı.

"Sen kimsin lan?!"

Taehyung cevap vermeden tuttuğu bileğini sert bir şekilde bıraktı. Babam öne atılacakken birden Taehyung'un elinden tuttum ve hızla yürümeye başladım. Gerçekten hastanenin ortasında tartışma çıkarmalarını istemiyordum. Taehyung'u tanımıştım, kalır ve kavga ederdi. Bundan emindim.