Alisya: Ya kızım çilek reçeli istiyorum.
Alisya: Ve evde bitmiş, ağlamak istiyorum.
Karaca: Hanımefendi yanlış numara.
Alisya: Sen kimsin pardonda kardeş?
Karaca: Karaca, derler bana.
Bu bölüm o depoyaaa gidicezz bakalım bizi neler bekliyor.
Minik yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayınız.
İyi okumalar dilerim 🌸
🍓
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gecenin gündüze karıştığı, bir güne merhaba demiştim. Sabah olur, insanlar iş yerlerine gider, akşamında ise büyük bir coşkuyla evlerine geri döner.
Evlerinde onları bekleyen sevdikleri ile hasret giderir, peki ya benim hasret gidereceğim kimsem varmıydı?
Nefesim artık kaburgalarımın arasında sıkışırken koltuğumda hareket etmek istedim. Ama sadece istedim. Hareket edemedim.
Moda evimde, benim için ayrılan odada oturmuş tavanı izliyordum. Keşke hayatımda tıpkı bir tavan gibi bembeyaz olsa diye düşünüyordum.
"Alisya, birisi özel tasarım olan kıyafetini almaya gelmiş!"demişti Ahu, düşüncelerimden biraz olsun arınsamda kahverengi gözlerimi ona çevirdim. "İçeride olması gerekiyor, verir misin?"dediğimde kafasıyla onaylamış beni yine düşüncelerime teslim etmişti.
Bugün Karaca'nın dediği depoya gitmem gerekiyordu, depoda ne olduğunu deli gibi merak ediyordum.
Ama onun öncesinde yer altına uğramam gerekiyordu. Bacak bacak üstüne attığım bacaklarımı ayırdım ve ayağa kalktım. Odamda her ofiste olabilen şeylerden vardı ve hoştu.
Kapıya doğru yürürken bacaklarıma komut verip daha dik durmasını sağladım. Benim olmadığım zaman burayı Ahu işletiyordu, ama tasarımlar falan bana aitti.
Kapıyı ardımdan kapatırken kasanın ordaki bir adam ile konuşan Ahu'yu izledim bir süre. "Ben çıkıyorum.."dedim ve arkamı döndüm onlara.
"Görüşürüz bebeğim!"demişti Ahu, sesine bayılıyordum, ne de olsa küçüklükten beri arkadaştık.
Moda evinden çıkarken ileride park olan arabama ilerledim, arabanın önündeki beden ile gözlerimi kısmış kim olduğuna baktım.
Yankı...
Bu çocuk hiç peşimi bırakmazmıydı? Takıntılı olmuştu bana, ona karşılık vermesemde kendini bişey zannediyordu.
Yanına geldiğimde, arsızca bedenimi süzdü. Sinirle gözlerimi devirdim. "Ne işin var burda?"diye sordum, sert olduğunu bildiğim sesimle.
