Take A Chance (COMPLETE)

Chapter 11

Ganap na eight thirty ng gabi, minabuti niyang yayain na niya ang anak para umuwi. Nagpaunlak naman agad ito. Marahil na aantok na rin ito, kita na sa mga mata nito ang pagod at pamumungay ng talukap nito. Bago pa sila makababa sa Taxing sinasakyan nila tulog na ang kanyang anak. 

Agad niya itong pinangko, hindi niya alintana kung gaano na ito kabigat sa edad na anim na taon nito, malaking bulas  na bata ito. Parang kailan lang karga-karga niya ito, na tumatakbo sila para magkulong sa banyo, para hindi sila masaktan ng ama nito. Malon at madali meron ng binata sa buhay niya. Narito marahil na marami na itong ipapabili sa kanya. Sabagay ngayon pa lang nga, nagpapahiwatig na ito ng kung ano-ano.

MINSAN nabangit rin nito na sana may masaya silang pamilya. Kahit wala ang Daddy nito, Basta raw kailangan nila ng complete family. With regards of this, hindi niya maaring pagtakpan ang realidad sa kanyang anak, lalo't nag aaral na ito. Marami na itong natunan mga bagay-bagay. Onetime pa nga Malimit nitong sabihin na Kuya na ito. Hindi pa niya nakakalimutan ang huling sabi nito nag usap silang mag-ina.

'Mom I want to be Kuya? Find me somebody to say Kuya to me.'

Nagitla pa siya sa sinabi nito, Nais man niyang magpaliwanag at magtanong rito. Ngunit pinigil niya ang sarili.

'Ohh...I was be the one to call you Kuya na lang...cause I have never had Kuya.' She give her sweet smile. 'You could be?'

" Yes " tuwang sabi nito sa kanya na tinanguan na lamang niya ito. How could she bless to have a wonderful and great son. Wala na siyang mahihingi pa, maliban na lang sa isa.... Si Bernard...

Its almost ten minutes before eleven in the evening, nang marinig niya tunog ng ring tone ng kanyang cell phone. And again Bernard was in the phone. Bago pa niya nasagot iyon narinig niya ang isang busina sa labas ng trangkahan ng munti nilang gate. She know that Bernard came, parang me pakpak ang kanyang paa ng mga sandaling iyon. Hindi na niya pinag aksayahan sagutin ang tawag nito bagkos tinalunton niya ang pababa kung saan naroon ang binata naghihintay sa kanya. I don't care anymore kung ayaw ba sa kanya ng mga kababayan nito for her.

She not aware anymore kung anong pwede nilang ikabit sa pangalan niya. Its rather, keep woman or slut... never mind! Nang buksan niya ang pinto, hustong pababa na  rin ito sa kanyang sasakyan. Muling naging alipin nito ang kanyang damdamin ng mga sandaling iyon. Bago nito iniwan ang sasakyan meron itong kinuha flowers para sa kanya...

Isang dosenang American rose, at isang remote car para naman kay Dave. She feel in heaven ng mga sandaling iyon, si Bernard pa lang ang lalaking unang nagbigay sa kanya ng bulaklak at sa ganoong oras pa it could be romantic for her.

Hindi natapos ang magdamag na hindi siya maaring naging masaya sa feeling nito.

Upon entering of the vicinity... Niyapos na siya nito at sabay silang pumasok sa loob ng bahay. No hesitation no limitations, Come what may no matter what. Ang mahalaga masaya siya..

"Just take a set.. ilalagay ko lang ito sa flower  base." Sabay talikod.. Nagulat na lang siya na nasa likod niya na pala ito.. Niyapos siya nito sa bewang..

"I Miss you... Bulong nito sa kanyang likuran habang nag bibigay ng paisa isang halik sa kanyang leeg at batok. Its "deja vu" its feels the Butterflies flies and came out to her stomach at the moment. iyong  biglang gumapang at humasik na apoy agad sa kanyang buong katawan.. They are in dining Area and its almost 1:00 in the morning. Bigla siya nitong hinarap at maalab na  hinalikan kanyang labi at ilang saglit pa ay daig pa nila ang nag tongue fencing. Hindi niya maiwasang mapa igik at baka mapa ungol siyang bigla kanognog lang ng dining area ang silid ni Ate Minda.

"Shhhhh..." anas nito na patuloy siyang hinahalikan.. Habang ang kamay nito ay nag sisimulang gumapang sa buo niyang katawan. Na lalong nag bibigay sa kanya ng sari saring sensasyon. In a minute of seconds she will be exploded. And Bernard won't stop for longing her.

"Hold on... please let me do it very quick! I promise..." mabilis naniyapos nito ang kanyang balakang. And for tge second time ay ibinaba lang nito ang kanyang underwear.. and Bernard weary loose jogger pants ay mabilis lang nitong pinasok ang sandata nito sa kanyang kaselenlan.and everything follows with extreme sensations.

in and out...
devastatingly...
shatteringly.

And for the first time in his life ay hindi mapigilan ni Bernard ang sarili.

"Mitchhhh" he almost shouted Her name, kaya mabilis niyang sinungaban ang labi nito ng maalab na Halik. Dahil baka mabisto sila ni Ate Melba. and his climax drained. He came out inside her...sweetly and sweaty. Nanatili si Bernard sa ganoong posisyon nila. Hindi niya mapaniwalaan magagawa nila iyon ng wala pang sixty second. Pwede ng breaking record iyon what so embarrass!

Makaraan ng ilang saglit ibinaba siya nito at maring hinalikan siya sa mga labi. Mabilis lang parang walng nangyari. In a quick Glance ay muli lang nitong pinasok ang ari nito sa loob ng damit at Kasabay na pahapyaw na hinagod ng palad nito ang me kagusotang Na parang walang nangyari. Samantalang siya ay naka lihis ang Roba at nanginginig ang tuhod anytime ay parang mauupos siyang parang kandila. Si Michelle nanatiling nakamasid at nakatayo pa rin, pakiramdam niya hindi niya kayang humakbang, nanginginig pa rin ang kanyang mga tuhod sa mabilis na pangyayari ng mga oras na iyon.

Looking at her ay may pakiramdam siya na muling nagniningas ang tila apoy sa kanyang katawan na katutupok pa lamang. Mabilis niyang dinampot ang panty ng dalaga at mabilis niyang isinuot dito.

Banayad na hinaplos ni Bernard ang kanyang mukha.

"Come sweetheart...just take a sit... try to relax okay..."  akay nito sa kanya patungo sa receiving area, wari'y mo'y walang nangyari kani-kanilang. Agad siya nitong inupo sa kanilang sala set na naroon. Mabilis siya nitong iniwan at kumuha ng tubig para sa kanya.

"Drink this sweetheart...feeling better?" Nang tumango siya rito. Mabilis siya nitong niyakap at kinintalan ng mariing halik sa kanyang labi. And very thankful na walang pag babadyang maaring nagising si Ate Melba at lumabas ng silid nito. Malamang kong naabutan sila nito sa kahalayang tagpo, hindi niya ito mapakiharapan ng maayos, maiiskandalo ito lalo't matandang dalaga.

Bakit ganoon siya? Sa apat na taon na niyang hiwalay ngayon lang siya nakaramdam ng ganito sa hindi niya mapaliwanag na dahilan, kahit noong sila pa ni David hindi niya ito naramdaman ang ganoon.

0!!&150815130901Z0!cM%Std150815130901Z0!6g2]