Medya: Baran Cihanbeyli.
~~
Geceyi çok zor geçirmiştik. Öğrendiğim gerçekle dünya başıma yıkılmıştı. Şimdi ne olacaktı, ne bitecekti, töre ne karar alacaktı zerre fikrim yoktu. İçimde fırtınalar kopsa bile güçlü durmaya çalışıyordum ve bunu sırma için yapıyordum. Nasıl bu hala geldi, o neşeli kız nasıl bu durumda oldu hiç bilmiyordum. Tek bildiğim bu toprakların adetlerinden nefret ettiğimdi. Yıllardır insanların kalbini, yüreğini delip geçen bu acılar bitmek yerine çoğalıyordu.
Sırma sabahı zor etmişti ve onu dizlerimde yatırarak uyutmuştum. Bugün taburcu olacaktı. Ama olduktan sonra ne olacaktı bilmiyordum. Bu olayı kimse bilmemeliydi. Eğer biri öğrenirse töre denen illet sırmanın hayatını her iki şekildede son verecek hükümler isterdi. Kardeşim iki türlüde ölürdü. Ama bilmeseler de bir gün belli olmayacak mıydı?
Sabaha kadar uyumamış, kaderin bize reva gördüklerine ağlamıştım. İmtihanımız bu kadar ağır mı olacaktı her seferinde?
Odanın kapısının açılmasıyla içeriye yiğit girdi.
"Günaydın yenge."
Hızla gözyaşlarımı sildim.
"Günaydın yiğit."
Yiğit yanıma yaklaştı ve bir gariplik olduğunu yüzümden anladı.
"Yenge iyi misin sen?"
"İyiyim yiğit neden?"
"Ağlıyordun."
"Zor bir geceydi bu yüzden merak etme."
"Öyle olsun."
"Sen neden buradasın?"
"Hiç gitmedim ki birşey lazım olur diye."
"Çok teşekkür ederim yiğit gerçekten."
"Ne demek yenge biz bir aileyiz."
Kısa sürede yiğiti bu kadar seveceğim aklıma gelmezdi.
"Yiğit baran yok mu?"
"Gitti az önce. Sizi eve bırakmamı istedi, bugün taburcu olunuyor sanırım."
"Evet."
Kendi kalıp bizi götürmek istememişti. Hatta beni görmek istememişti. Haklıydı onun kalbini kırmıştım ama şu an aklım o kadar bambaşka bir yerdeydi ki odaklanamıyordum başka birşeye.
"Arin..."
Sırmanın sesiyle hızla ona ilerledim. Doğrulmaya çalışıyordu ve omuzlarından tutarak yardımcı oldum.
"Sırma. İyi misin kardeşim?"
"İyiyim arin."
"Birşeye ihtiyacın var mı ağrın falan var mı bak varsa eğer -"
"İyiyim ben."
"Sonunda konuştu he."
Yiğitin neşeli sesiyle ona döndüm.
"Evet."
Bu iyi birşeymiydi bilmiyordum ama hayati bir fonksiyon göstermesi iyiydi sanırım.
"Günaydın hastamız uyanmış sanırım."
İçeriye giren doktorla bir adım geriye çekildim.
"Evet doktor bey kardeşim tamamen iyileşti mi?"
Doktor son muayenesinide yapıp bana döndü.
"Sırma hanım gayet iyi hatta çıkış işlemlerini yapabilirsiniz. Geçmiş olsun tekrardan."
CITEȘTI
ARİN
Dragoste"Gözlerine bin defa bakmamaya yemin etsem de, her seferinde yeminimi bozacak kadar güzel baktın jina min." -Baran Cihanbeyli Doğudan, Mezopotamyanın tam kalbine kadar uzanan bir aşk hikayesi. Zor ama etkileyici, bir o kadar da sevginin gücünü göster...
