Querencia

Bölüm 11

Ay helöö Nasılsınız?

Okullarda açıldı malum.

Sizi çok fazla tutamayacağım hadi bölüme.

Oy verip yorum yapmayı unutmazsanız beni daha çok mutlu edersiniz 🫶🏻🕊️

🕊️

Yazardan...

"Lina.."

"Niye ağlıyorsun?"

"Unuttun mu beni?"

"Ağlama.."

"Nasıl unuttun beni?"

"Kimsin ki sen?"

Beyninin içinde yankılanan tek cümle; Kimsin ki sen? Onu buldum derken yeniden kaybetmiş gibi hissediyordu. Çünkü bunu beklemiyordu. Çekip gitmiş olmasını bile kabul edebilirdi. Ama onu unutmuş olmasına nasıl dayanacaktı?

Karşısında boş gözlerle bakan kızın ona Ağlama dediğini hatırladı. Ağlıyormuydu? Hiç farketmemişti aslında.

Kendini tamamen toplayıp "Ben-" diye başlayacağı cümlesini Önder hoca durdurdu.

Eliyle içeriye gösteren adam "Hadi içeri geçin çocuklar." dedi ve bir adım geri çekilip onların girmesine alan yarattı.

Önder hocanın ağzından çıkan 'çocuklar' sözüyle Kılıç dönüp arkasına baktığında Barış ve Ozan'ı görmeyi beklemediği için afallamıştı. Daha doğrusu Barış'ı bu halde görmeyi beklemiyordu. Arkadaşının gözleri dolmuştu onun gibi. Ama Kılıç hala anlamıyordu. Barış'ın Lina için bu kadar üzülmesi, her dakika dibinde bitmesi ve üstelik onu başka bir isimle hastane kayıtlarında aratmasını anlamıyordu.

Sahi neydi o diğer isim?

Ayşe.

Kimdi ki o? Kimsin ki sen?

İçeri geçtiklerinde Lina ve Önder hoca aniden gözden kaybolmuştu. Barış bunu farkettiğinde "Nereye gittiler?" diye sordu ortaya.

"Unutmuş." dedi sadece Kılıç. "Duydunuz mu? Bana 'Kimsin ki sen?' dedi." derken bile kendine inanmıyordu. 'Gerçekten az önce duyduklarım doğru muydu' diye düşündü.

"Duyduk abi duyduk." dedi Ozan içeri girdiğinden beri sessizliğini bozarak.

"Sizin burda ne işiniz var!" diye bağırarak gür sesle içeri giren kişiye takıldı üçününde gözü.

Barış'ın "Dilara-" diyerek başlayacağı cümle yarıda kesildi.

"Ne var! Niye geldiniz?! Yarım bıraktığınız işi tamamlamaya mı?"