Kailan ko pa minamaliit ang sarili ko?
I have my brother now, company and have stable life. Hindi naman ako mahirap para maliitin ang sarili. I realize it's not just our status in our life can make us think so low of ourself. I think so low of myself because of what I did in the past.
Minamaliit ko ang aking sarili dahil sa aking ginawa na kahit minsan ay hindi ko makakalimutan. Hindi ko aakalain na ganito ang mararamdaman ko. Insulted and disgusted to myself. How can I blame myself for feeling these. Hindi ko naman masisi ang sarili dahil sa uri ng tingin niya. Kay Ariene. Iniisip nila na may ipapakita pa akong mukha pagkatapos ng nagawa ko.
I was not feeling well after that encounter. Hindi ako makapagfocus sa trabaho. Kaya sa gabi ay ako ang nagaya kay Miya na mag-bar.
"Let's just say, he didn't hate you. Katulad ng sinabi ko noon kung nakamove on na siya wala ng galit iyon sayo."
Lumagok muli ako ng alak. "He hates me, Miya."
She sighed. "So what? Ano naman kung galit siya sayo?"
Mediyo nahihilo na ako. Bakit ba kasi ako nandito dahil sa kaniya! Ako nagdudusa tapos siya iniinsulto lang ako. Not fair! I fucking love him and he just gave me fucking disgusted and hatred look.
Fuck him.
Sinuway ko na lang si Miya sa mga sinasabi niya. Hinila ko siya sa dancefloor. Muntik pang naibuhos ang whiskey sa damit niya. Tumawa na lang ako. Kung kanina ay siya itong nababaliw sa kung ano ngayong gabi, ako naman. Sa gitna ng dancefloor kami sumayaw. Si Miya ay mediyo lasing na rin katulad ko. Tawa kami nang tawa nang may dalawang lalaki na nakipagusap sa amin. Doon na rin kami naghiwalay. She danced crazy with the guy beside her. Napakagat labi pa ang lalaki. Ang nasa gilid ko naman ay inaamoy na ang leeg ko.
"Hmm-mmm... You smell so good," bulong niya.
Kinagat ko ang aking pangibabang labi. Humarap ako sa kaniya. Maputi ito at magkatangkad lang kami. I saw how his eyes drifted to my lips. Napatingin din tuloy ako sa labi niya. It feels familiar. Alam kong may iba ng tao ang nagsabi sa akin nito. I hate it came from another lips.
Dahil sa mga iniisip ko ay bigla ko siyang naitulak.
"Sorry... " Iyon ang lumabas sa bibig ko bago siya iniwan doon.
Bumalik muli ako lamesa namin kanina. Wala pa si Miya kaya umupo muna ako roon at hinintay siya. Blanko ang mga mata kong nakatingin sa mga taong nagsasayawan. Naging mas maingay pa ang paligid dahil sa pinatugtog na musika.
What I was thinking earlier? Bakit hindi ko hinalikan ang lalaking iyon. It's been so many a year since I didn't kiss a guy. Ang huli ay si Claine. Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Kapag may nagtangkang humalik sa akin ay naiisip ko si Claine. Tapos siya? May girlfriend na. I bet next year or months they will be engage tapos ako? Iniisip siya lagi. Bakit ako ngayon ang nagdudusa? Karma it is. I should accept insults but it feels like I didn't deserve it.
