Gezegen Yolcuları | Texting

2.5

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız.

Keyifli okumalar 🌾

Satır arası yorumlarınızı ihmal etmeyiniz 💕

Sınır: 400 Yorum (spam yorum yapmayınız)

— 2.5 —

Yaşadığımız anın gerçekliğini idrak etmemle Akın'ı ittirmem bir olmuştu. Sarhoş olduğundan dengesini koruyamayan Akın arkasındaki banka oturup kalmıştı. Hızlı düşüşü nedeniyle ağzından çıkan acı dolu inlemesini göz ardı etsemde halinden keyif alır bir şekilde gülmesi sinirlerimi bozmuştu.

"Ne gülüyorsun sen ya? Neye gülüyorsun?" Diye sorarken buldum kendimi.

Onun yüzüne doğru eğilmiş ciddiyetle durumu sorgularken Akın bana döndüğünde gözleri gözlerime temas bile etmedi. Göğüslerimle karşı karşıya geldiğinde hiç istifini bozmadan bakmaya devam etmesiyle ayağına tekme attım.

"Şu gözlerine, dudaklarına, burnuna hakim ol artık!"

Sinirle söylendiğimde gülerek gözlerime baktı. "Ama çok güzeller." Diye saçma bir savunmada bulundu.

Derin bir nefes alarak doğruldum. Mantıklı düşünmem gerekiyordu şu an. Akın sarhoştu ve yaptıklarını kontrol edemiyordu. Onu bir şekilde evine göndermem gerekiyordu ve ben bunu nasıl yapacağımı bilmiyordum.

Gergince yanına oturdum ve konuşmaya başladım. "Akın, evine gitmen lazım. Arayabileceğimiz biri var mı? Gelip alsın." Diye sordum.

Akın kafasını iki yana salladı. "Eve gitmek istemiyorum." Diyerek reddetti beni.

"Ne yapmak istiyorsun o zaman?" Dedim bıkkınca.

Bana doğru dönüp yüzüme yaklaştı. "Seni nefessiz kalana kadar öpmek istiyorum." Dediği an hızlanan kalbimi sakinleştirmek mümkün değildi. "Ya da daha fazlasını istiyorum Neva. Daha da ileri gitmek istiyorum..." duraksadığında geri çekilecekken Akın işaret parmağını açıkta ki boynuma dokundurduğunda daha da gerildim. "Her bir noktana dokunmak istiyorum Neva, dokunmadığım bir zerren kalmasın istiyorum."

Kalan iki gram irademle elini ittirerek banktan kalktım. Sabahlığımın önünü sıkıca bağlayarak ona hiçbir frikik vermeden yüzüne doğru eğildim.

"Bana bak Akın, sarhoşsun diye sesimi çıkarmıyorum ama sabrımı sınıyorsun artık. Ya arayacağım birini söyle ya da ben eve döneceğim." Gözlerine dik dik baktığımda ciddi olduğumu kabullenmiş olmalıydı ki kafasını salladı.

Banktan destek alarak ayağa kalktığında birkaç saniye dengesini sağlamaya çalıştı. Ardından bana döndü. "Ben eve giderim, kimseyi aramana gerek yok. Sende gidebilirsin." Dediğinde bu halde eve gidebileceğinden nedense emin değildim.

"Bu halde tek başına gidemezsin."

"Bu halde tek başıma geldim buraya Neva. Tek başıma da gidebilirim."

"Birini ara ve gelip seni almasını söyle Akın. Bekliyorum." Son derece ciddi bir şekilde konuştuğumda oflayarak cebinden telefonunu çıkardı.

Sarhoşluğu yüzünden aradığı yanlış kişilerin ardından sonunda istediği kişiye ulaştığında gelip almasını söylemişti. Neredeyse yüz kere oturup kalktığımız banka tekrar yan yana oturmuş onun arkadaşını bekliyorduk.

"Neva?" Sessizliği ilk bozan Akın oldu.

"Efendim."

"Evlenmesen olmaz mı?"