Gezegen Yolcuları | Texting

Final

Ve geldik o sona. Gezegen Yolcuları benim için diğer hikayelerimden oldukça farklı bir yerde. Konu olarak çok severek yazdığım bir hikaye oldu, umarım sizlerde sevmişsinizdir. Final bölümünü bu kadar geciktirdiğim için üzgünüm. Bu yolculukla benim yanımda olduğunuz için teşekkür ederim ❤️

Son bölüme özel oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız. 

Keyifli okumalar 🌾

Satır arası yorumlarınızı ihmal etmeyiniz 💕

— F İ N A L —

"Derin nefes al, ver. Al, ver."

Aldım, verdim. Aldım, verdim. Al... "Yeter artık!" Diye bağırdım aniden. 

Canım acıyordu artık. Sanki canımdan can çıkıyor gibi demek istiyordum ama zaten öyleydi. Canımdan gerçekten bir can çıkarmaya çalışıyordum.

"Akın, ne olur doğsun artık." Diye yalvardım elini sıkarken.

Alnımda biriken terleri peçeteyle temizledi. "Az kaldı güzelim, dünyaya çok güzel bir kız getireceksin."

Hissettiğim kasılmayla ıkınmaya başladım gözlerimden yaşlar geliyorken. "Dünyaya değil, anla artık şunu." Dedim ıkınmamın arasında bağırarak.

"Haklısın bebeğim, özür dilerim." Alnıma bir öpücük bıraktı. "Sen evrenin en güzel kızını doğuracaksın." Dediğinde kaşlarımı çattım acıyla.

"Benden de mi güzel?" Dedim ıkınırken.

Akın benim halimden dumura uğraşmıştı. Ne dese elinde patlıyordu ve bu onu sinir etse de bir şey diyemiyordu. 2 saattir bu doğumhanede ıkınıyordum ve artık sesim kısılmıştı.

"Senin güzelliğini almış bir dünya güzel."

Gözlerimi devirdim ona. "Dünya'da değiliz."

"Neva, güzelim. Allah benim belası versin, çok haklısın." Dedi dayanamayarak.

"Neva hanım, hadi son kez ıkının. Başı gözüktü." Yıl olmuştu 2051, neden daha acısız bir doğum yöntemi yoktu hala!

Doktordan aldığım komutla var gücümle ıkındım. Akın'ın elini sıkı sıkı tutmuş kendimi kasarken içimden bir şeylerin gittiğini hissediyordum. Oluyordu, gerçekten doğuruyordum.

Ikınmayı bıraktım ve derin nefesler alıp verdim. Ardından tekrar ıkındım tüm gücümle. Daha fazla yapamayacağımı anladığımda kafamı bacak arama doğru çevirdim. Gördüğüm iki küçük ayakla nefesim kesildi.

"Tebrik ederim, çok güzel bir kızınız oldu."

Doktorun söyledikleriyle Akın'da baktığım noktaya baktı. Kızımız doğmuştu. Gözlerim hala iki minik ayağa bakarken doktor göremediğim bir şeyler yaptıktan sonra kızımı sararak yanındaki ebeye vermişti. Kollarıma bırakılan kızıma baktım hayranlıkla.

Kelimeler kendiliğinden döküldü ağzımdan. "Akın, çok güzel."

"Hayal gibi Neva, kusursuz."

Biz daha bebeğimize doyamamışken onu temizlemek için aldılar kollarımdan. Göz yaşlarımla birlikte kocama döndüm. Eğilip alnını alnıma yaslarken beni göz yaşlarıın tam üzerinden öpüyordu. Onun sıcak dokunuşları ve yorgunluğuma daha fazla dayanamamıştım.

Gözlerimi tekrar araladığımda beyaz ve kahve tonlarda süslenmiş hastane odasındaydım. Ellerim istemsizce karnıma giderken alıştığım büyük göbeğim yerine küçük bir tümsekle karşılaşmıştım. Aklıma kızımın gelmesiyle etrafa bakındım.